Vluchtelingen leren Nederlands op zingmiddag in Paradiso
Ongeveer honderd mensen turen in de kleine zaal van Paradiso in Amsterdam in hun liedjesboek. Terwijl beneden in de grote zaal bands strijden om de hoogste eer in de finale van De Grote Prijs van Nederland, wordt hier gezongen. Nederlandse liedjes. Met als thema Kerst en vrede op aard.
Het is de zesde keer dat 'Zing Nederlands met me' gehouden wordt. De directeur van Paradiso, Mark Minkman, pikte het evenement op in België. "In onze zusterzaal in Brussel, het Ancienne Belgique, hielpen ze mensen die Nederlands aan het leren waren met het zingen van Nederlandse teksten. Toen dacht ik: we hebben hier ook veel vluchtelingen die de taal moeten leren, dus hebben we hetzelfde evenement iets gewijzigd hier georganiseerd."
De zingmiddag is een succes, want elke editie is uitverkocht. Na Vrede van Ruth Jacott is Kerstmis van Paul de Leeuw aan de beurt. Het zijn liedjes over hoop en vrede. Religieuze kerstliederen worden niet gezongen tijdens deze middag. Veel van de vluchtelingen zijn immers niet katholiek of christen.
Hou me vast van Volumia is aan de beurt. Geen makkelijk nummer, met een ingewikkelde tekst. Osman uit Syrië prevelt de woorden die op het grote scherm getoond worden.
Hij is een jaar en twee maanden in Nederland en spreekt al een aardig woordje Nederlands. "Een beetje", glimlacht hij bescheiden. "Ja, heel belangrijk om Nederlands te leren. Door met mensen te praten, luisteren naar liedjes. En uit boeken."
Vandaag leerde Osman een woord dat hij tot nu toe niet kende. "Glimlach", zegt hij met een zwaar accent, "Een 'beetje lachen' betekent dat", zegt Osman - met een brede glimlach.