Moeder doodt zoontje omdat hij van andere vader is dan ze dacht

De Rotterdamse van Italiaanse afkomst stond gisteren voor de rechter op verdenking van doodslag. Ze heeft bekend dat ze op de ochtend van 25 april 2018 ‘s een kussen op hoofd van haar zoontje heeft gedrukt, tot hij niet meer ademde.

De vrouw had tal van problemen. Ze voelde zich niet thuis in Nederland, had nauwelijks vrienden en ruziede vaak met haar man. In 2016 krijgt ze een buitenechtelijke relatie, maar die beëindigt ze als ze zwanger blijkt te zijn. Ze gaat er blind vanuit dat haar vaste partner de vader is. Ze hebben al een zoon, een tweede kind kon hun relatie wel eens uit het slop trekken, hoopt ze.

Dat blijkt niet het geval. De ruzies blijven, de zorg voor twee kinderen is loodzwaar en het gebrek aan een sociaal leven breekt haar op. De vrouw raakt in een diepe depressie. Haar huisarts verwijst haar naar een psycholoog, maar ze gaat niet. In die periode begint ze toch te twijfelen over de vader van haar baby. Een dna-test moet duidelijkheid bieden, besluit ze.

De brief met de uitkomst ploft op 24 april op de mat, maar ze leest hem pas de volgende ochtend. Als blijkt dat haar vaste partner niet de vader is, voelt ze haar wereld instorten. Ze pakt een kussen en drukt dat op het gezicht van het slapende jongetje, dat ze vlak daarvoor nog de fles heeft gegeven.

Als hij niet meer ademt, raakt ze in paniek. Ze zegt ‘sorry’ tegen de baby, schrijft een excuusbriefje in het Italiaans en probeert zelfmoord te plegen met een riem. Dat mislukt en ze ontvlucht het huis. Een motoragent houdt haar later die dag aan op de Maashavenkade.

De officier van justitie eiste een gevangenisstraf van 6 jaar tegen de moeder. ,,Deze zaak is een tragedie voor het slachtoffer en de nabestaanden, maar ook voor de verdachte. Zij heeft in een vlaag van verstandsverbijstering haar kind gedood. Dat moet ze de rest van haar leven met zich meedragen.’’

De geëmotioneerde verdachte, destijds sterk verminderd toerekeningsvatbaar, zegt niet meer de persoon te zijn die vorig jaar iets vreselijks heeft gedaan. ,,Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Het wordt een moeilijke weg vanwege mijn schuldgevoelens, angst en verdriet. Ik hoop dat ik sterk ben en verontschuldig me tegenover iedereen voor wat ik gedaan heb.’’

Uitspraak op 30 januari. 

Elke ochtend up-to-date met het laatste nieuws uit Rotterdam en omstreken? Schrijf je hier gratis in!