De vrijheid om in je eigen idioterieën te geloven wordt niet meer gepruimd
Toen een van mijn dochters bij me kwam met de mededeling dat ze met een andere vrouw ging samenwonen en leven, heb ik haar uit de grond van mijn hart gefeliciteerd.
Samen gingen we vervolgens op pad om een leuk appartement voor die twee te vinden. Het werd als liefdesnest een flat aan de Rotterdamse Gordelweg waar ik onmiddellijk aan de slag ging: schuren, verven en met Rotband hechtpleister smijten. Wat jaartjes later ijsbeerde ik zenuwachtig door een ziekenhuisgang toen ze haar kind kreeg. Ik ben nu al acht jaar de gelukkige grootvader van een pracht van een kleindochter die twee lieve moeders heeft. Ze wordt met de dag mooier en vrolijker.
Op de SGP zal ik nooit stemmen en een preek van imam Khalil El Moumni hoef ik in een salafistische moskee niet te volgen, mocht de man nog in Nederland vertoeven. Maar in 2001 schreef ik voor deze krant over deze man, en dit tot woede van enkele lezers, dat hij zich weliswaar zwaar beledigend over homo’s had uitgedrukt, met een stelling die onjuist en achterhaald was, maar niet discriminerend. El Moumni had gezegd dat ‘als de ziekte van de homoseksualiteit zich verspreidt, iedereen besmet kan raken’. Zo dacht ook mijn grootmoeder, geboren in 1899. Mijn lieve oma Carmen heb ik hiervoor nooit in de ban willen doen. Voltaire vond toch ook dat de meest domme en verachtelijke uitdrukkingen tot het domein van de vrije expressie behoorden?
Mug met zwarte kousen
De Nashville-verklaring, getekend door een paar honderd predikanten en SGP-leider Kees van der Staaij, heb ik bijna proestend gelezen met twee woorden in gedachten: onjuist en achterhaald.
De SGP is natuurlijk bloedgevaarlijk met zijn 218.000 kiezers van de 10,5 miljoen bij de laatste verkiezing.
Iedereen zijn eigen waandenkbeelden. Maar het is de storm van verontwaardiging die vervolgens opstak die me werkelijk heeft verbijsterd. De regenboogvlaggen wapperen sindsdien fier over de belegde Nederlandse steden. Het OM dat er jaren overdeed om een onderzoek naar een pedofiele atletiektrainer te beginnen, had net 48 uur nodig om te gaan kijken of er een strafrechtelijk onderzoek ingesteld moest worden tegen de Nashville-verklaring. Aangifte tegen Van der Staaij is door een geagiteerde Gay-Prider gedaan en de olifanten van de politieke correctheid, vermomd als BN’ers, marcheren nu richting de mug met zwarte kousen.
De SGP is natuurlijk bloedgevaarlijk met zijn 218.000 kiezers van de 10,5 miljoen bij de laatste verkiezing (2.8 procent). Misschien predikt de partij de executie van homo’s als je drie getuigen van hun daad kunt vinden? Of dat ze met het hoofd naar beneden van de kerktoren moeten worden gegooid?
Surveillerende gedachtenpolitie
De waarheid is dat de goegemeente die zich op verdraagzaamheid en diversiteit beroept, een bloedhekel heeft aan wat van zijn in beton gegoten overtuigingen afwijkt. De vrijheid om in je eigen idioterieën te geloven wordt niet meer gepruimd. Allemaal in dezelfde mal van de surveillerende gedachtenpolitie! En misschien vinden ze dat je die Van der Staaij, als heropvoedingstraf, verplicht op een boot van de Gay Pride moet vastketenen. Tussen halfblote mannen die met elkaar tongzoenen.
Drie keer per week schopt Sylvain Ephimenco in Trouw heilige huisjes omver.
Lees ook:
De paradoxale uitkomsten van de Nashville-verklaring
Toen Trouw-columnist Stevo Akkerman besloot zijn column voor de maandagkrant te wijden aan de Nashville-verklaring, vroeg hij zich nog even af of hij wel het goede onderwerp te pakken had. Een verzameling orthodox-protestantse voormannen, behorend tot de rechterflank van de rechterflank, bevestigt dat zij nog dezelfde opvattingen heeft als altijd – categorie ‘stop de persen’ was het niet.