Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Kijk EU, zó los je de problemen met migratie op

  •  
29-12-2018
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
254 keer bekeken
  •  
20869611913_f25a0ab154_o

© cc-foto: Peter Tkac

Die boot, onze schande en hoe je wel fatsoenlijk met migranten om kunt gaan
Het beschamende gedoe rond de Sea-Watch 3 maakt opnieuw duidelijk hoe urgent het is dat de Europese leiders het eens worden over een gezamenlijk beleid met betrekking tot asielzoekers en immigranten. Zij durven daar geen rationele besluiten over te nemen omdat zij het allemaal zonder uitzondering in hun broek doen voor populistische schreeuwers met hun ‘grenzen dicht’-demagogie.
Ze komen niet verder dan wat gehuichel over het verschil tussen de zeldzame echte vluchtelingen en de zogenaamd massaal toestromende gelukzoekers. Tegelijk houden zij vast aan de krankzinnige praktijk dat Jan en alleman zich als vluchteling kan melden mits hij er maar in slaagt eerst de grens illegaal te overschrijden. Zo heeft de EU zelf het verdienmodel geschapen voor de mensensmokkelmaffia met zijn rubberboten en wrakke schuiten.
Haarscherp onderscheid Toch is het niet zo verschrikkelijk ingewikkeld om een duidelijk toelatingsbeleid tot stand te brengen. Als je maar een haarscherp onderscheid maakt tussen migranten op zoek naar een beter leven en asielzoekers.
Het hoort alle lidstaten van de EU vrij te staan om zelf te bepalen welke migranten worden toegelaten en welke niet. Ook bepalen zij zelf de voorwaarden. Men zou er bijvoorbeeld voor kunnen kiezen om geen enkele migrant toe te laten. Of om alleen personen welkom te heten die over bepaalde beroepskwalificaties beschikken omdat daar in het betreffende land een gebrek aan bestaat. Zo krijgen wij in Nederland over een paar jaar een groot gebrek aan installateurs van verwarmingssystemen terwijl het met het aanbod van psychologen wel goed zit.
Uiteraard dienen er dan ook duidelijke regels te worden opgesteld over de maximale verblijfsduur, de manieren waarop men de nationaliteit van het ontvangende land kan verkrijgen en hoe het zit met de gezinshereniging. Wellicht wil men ook ruimte scheppen voor tijdelijk verblijf in verband met studie. Allemaal aan de lidstaat zelf. Zolang het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens niet wordt geschonden, gaan de nationale regeringen hun gang maar.
Nog één ding: immigranten, die geen staatsburger zijn van een EU-lidstaat, mogen alleen maar wonen en werken in het land dat hen heeft toegelaten. Wie dit voorschrift doorkruist, wordt uitgezet. Uiteraard maken de afzonderlijke landen hun regels en criteria wereldwijd in tal van talen en met gebruikmaking van de sociale media bekend. Uitgangspunt: wilt u in ons mooie land komen wonen? Kijk dan of u aan de criteria voldoet. En zo niet dan is het jammer maar helaas. Uiteraard is de informatie ook duidelijk over welke sancties er staan op illegale grensoverschrijding.
Grote opvangcentra Met asielzoekers zit het anders. Voor hun toelating kun je maar één criterium aanleggen: het lijfsgevaar dat de aanvrager in eigen land loopt op grond van zijn of haar levensbeschouwelijke opvattingen of seksuele voorkeur. Leeftijd of professionele achtergrond doen er uiteraard niet toe. Er komt een korte, heldere en professionele procedure die iedereen moet doorlopen die zich als asielzoeker meldt. Bij afwijzing volgt uitzetting. Na toelating kom je terecht in een van de grote opvangcentra voor asielzoekers die de Europese Unie aan haar grenzen onderhoudt. Daar ook kan men zich als vluchteling melden.
De lidstaten stellen gezamenlijk het aantal asielzoekers vast dat de Europese Unie jaarlijks toelaat. Bovendien worden er verdeelsleutels ontwikkeld voor de quota die de afzonderlijke landen krijgen toegewezen. Criteria: inwonertal, oppervlakte, inkomen per hoofd van de bevolking. De asielzoeker mag vervolgens zelf kiezen naar welk land hij wil.
Het is duidelijk dat een keuze voor een populaire bestemming zoals Duitsland of Zweden met zich meebrengt dat je nog jaren vastzit, in dat opvangcentrum met zijn sobere levensomstandigheden, totdat je eindelijk bovenaan de wachtlijst bent beland. Maar Griekenland, Bulgarije of Litouwen kom je waarschijnlijk onmiddellijk binnen. Leven is nu kiezen. Dit idee komt van een Duitse professor, wiens naam ik niet weet te googlen. Hij heeft daarbij waarschijnlijk sterk gedacht aan de vluchtelingenkampen uit de jaren vijftig. Daar kwam je ook niet zo gemakkelijk uit als je geen duidelijke en officiële bestemming had. Ook in dit geval moet overigens glashelder zijn: de verblijfstitel van een asielzoeker geldt slechts voor het land van zijn keuze.
Staatsmanschap Voordelen van dit systeem: iedereen weet waar hij aan toe is. Mensensmokkelmaffia´s worden voor een belangrijk gedeelte overbodig. Landen krijgen de migranten die zij willen en vangen asielzoekers op naar draagkracht.
Is het daarmee dan ook afgelopen met de illegaliteit in de eenentwintigste eeuw, mensen die hier onder de radar leven zonder geldige verblijfstitel? Uiteraard niet. Daarvoor wordt er in Europa teveel zwart werk aangeboden door concurrentievervalsende ondernemers. Dat is een ánder probleem waar men in kringen van VNO-NCW en bij die bond voor MKB-ers misschien wel creatieve oplossingen weet. Hier blijve het buiten beschouwing.
Urgenter is het dat de leiders van Europa moed vatten en ophouden de populisten stroop om de mond te smeren. Om vervolgens tegen het geschreeuw, het gejouw, het gehoon en het getwitter in te tonen wat dit continent momenteel het hardste nodig heeft: staatsmanschap.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.