Bejaarde vrouw (99) krijgt liefdesbrief die 70 jaar op zeebodem lag

Phyllis Ponting had de hoop opgegeven toen ze begin jaren ‘40 niets meer vernam van haar geliefde. Het antwoord op haar acceptatie van zijn huwelijksaanzoek had ze nooit meer gekregen. Tot nu dus. Zijn laatste brief aan Phyllis werd samen met 700 andere gevonden in het wrak van de SS Gairsoppa, een cargoschip dat in februari 1941 voor de Ierse kust tot zinken werd gebracht door een Duitse U-boot.

De vrouw vond later haar geluk bij Jim Holloway, met wie ze trouwde en vier kinderen kreeg en hertrouwde nog met Reginald Ponting, wiens achternaam ze overnam. Al die jaren bleef ze zich afvragen wat er gebeurd was met haar eerste verloofde. Phyllis was wel zeker dat hij zijn leven had opgeofferd voor zijn land en dat hij haar graag mocht. ,,We zouden getrouwd geweest zijn. Hij hield veel van me.”

Dat is ook duidelijk te merken aan de woorden die Bill in 1941 voor haar schreef, nadat ze zijn huwelijksaanzoek had geaccepteerd. ,,Ik wou dat je erbij kon zijn toen ik hem opende. De anderen zouden gedacht hebben dat ik gek werd. Ik was alleen in de slaapzaal, dus ik liet me gaan. Ik huilde van vreugde, ik lachte, ik riep, ik voelde me een andere man sindsdien, lieverd. Je moest eens weten hoe gelukkig de brief mij maakte.”

De brief van de verliefde soldaat werd samen met 700 andere brieven uit het wrak van de SS Gairsoppa gehaald. Het Britse vrachtschip werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ten zinken gebracht met 110 ton zilver aan boord. Door hevige stormen en de slinkende koolvoorraad had de kapitein koers gezet naar Ierland, maar voor de kust liep het dus verkeerd af. Het schip zonk na de aanval door de Duitse U-Boot in minder dan 20 minuten. Van de 85 crewleden overleefde er slechts eentje, na dertien dagen in een reddingsboot op zee. Van Walker werd nooit meer iets vernomen.

De bejaarde vrouw werd opgespoord als de ‘Phyll’ in de brief nadat die in BBC’s The One Show aan bod was gekomen tijdens een uitzending over de tentoonstelling Voices from the Deep, waar enkele brieven uit het wrak van het cargoschip te bezichtigen zijn. Een vertegenwoordiger van het London Postal Museum heeft haar de brieven nu overhandigd.

,,Het is ongelooflijk dat de brief zich al die tijd op de bodem van de zee bevond en ik hem nu kan lezen”, zei de vrouw, die nu vier kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen heeft. ,,Ik denk niet dat Bill de oorlog heeft overleefd, anders zou hij regelrecht naar mijn huis in de Roseland Avenue gekomen zijn”, zei ze nog.

Shaun Kingsley, curator van de tentoonstelling in het London Postal Museum, legt uit hoe de brieven behandeld werden in een laboratorium. ,,Langzaamaan begonnen de woorden weer te verschijnen.” Volgens hem is het ook de grootste verzameling brieven die ooit werd gevonden in een scheepswrak. ,,Omdat er geen licht  en geen zuurstof was in het wrak konden de brieven goed bewaard blijven. Het is alsof je iets in een blikje stopt, het afsluit en in een diepvriezer legt.”