nieuws
Rijnmond Staat Stil bij 'foute platen'
Een traditionele kerstplaat die plotseling seksistisch zou zijn. Het kan verkeren. Zeventig jaar lang riep 'Baby It's Cold Outside' toch vooral beelden op van een knapperend haardvuur, totdat 'MeToo' alles veranderde.
De song werd geboycot door een Amerikaans radiostation in Ohio. Daarna barstte de discussie los: was dit niet overdreven en overgevoelig? Of was de man in het lied toch wat opdringerig? En waarom vermoedde de vrouw dat er iets in haar drankje zat?
Muziek kan een geheel andere lading krijgen door de veranderende tijd. Wat te denken van de Zangeres Zonder Naam, die Hij was maar een Neger zong. Ongetwijfeld goed bedoeld, als alternatief kerstverhaal waarbij zwarten in onze samenleving de verschoppeling zijn. Maar de regel 'die zwarten zijn immers niet pluis' kan anno 2018 toch niet meer probleemloos uit de speakers komen.
Preutser
Wat opvalt: veel songs uit vroeger tijden hebben nu een twijfelachtige, seksuele lading. Denk aan
Het werd Zomer
van Rob de Nijs, of
Clair
van Gilbert O'Sullivan waarin de 'liefde' voor een driejarige wordt bezongen met: '
I don't care what people say, to me you're more than a child.'
Onschuldig, maar toch. Zijn we preutser geworden?
Omgekeerd gaven drugs in de jaren zestig en zeventig commotie en vragen we ons nu af: waar maakten zij zich druk om?
Racisme ligt weer gevoeliger, dat geeft het voorbeeld van de Zangeres Zonder Naam al aan. 'Killing an Arab' van The Cure in 1979 was vooral een verwijzing naar het boek van Albert Camus, maar is al tientallen jaren van de setlist geschrapt.
De lijst voorbeelden is eindeloos. Ruud de Boer en Paul Verspeek bespreken een bloemlezing van 'foute platen'. Luister en oordeel zelf. (klik bovenaan op de blauwe tegel)
