Ontkerkelijking slaat kraters in de samenleving’ (trouw.nl)

Da's mooi!
Mijn kinderen zijn ook niet gedoopt...vind dat ze later zelf een religie mogen kiezen, als ze daar behoefte aan hebben.

Tot nu toe ( 21 jaar ) hebben ze geen interesse

@1 De angst voor de religieuzen, zelfstandigheid van kinderen..
Daarom wordt er vaak druk besneden, gehoofddoekt commune, belijdenis Etc..
Als je dat niet doet..
Geloof is opgedrongen.. En komt nooit vanzelf

@2 "Geloof is opgedrongen.. En komt nooit vanzelf"

Ik ben het, zo vlak voor de kerst, toch eens met je eens. Kinderen die zonder religie worden opgevoed zullen er ook weinig interesse voor hebben.

Toch ontstaat er in veel gevallen toch wel een zoektocht. Maar die zal niet vaak eindigen in een kerk.

Andersom: De kerk heeft juist kraters geslagen in de samenleving.

Kinderen hebben meegekregen van hun ouders dat ze uit moeten kijken voor priesters, paters, nonnen, dominees, jehovahgetuigen. Aardbischoppen en kardinalen en penningmeesters van kerken. Deze mensen beloven je hel en verdoemenis en overtreden zelf niet anders dan de 10 geboden. Kortom :mensen kregen het goede voorbeeld niet. Zo gek is het dus niet dat de ontkerkelijking doorgaat ook vanwege dat de mensen kritischer zijn gaan denken en meer in de Donald Duck geloven dan in de bijbel. Opzouten.

"Als kinderen niks van de kerk meekrijgen, er nooit komen, dan is de kans vrijwel nihil dat ze ooit nog geïnteresseerd zullen raken". Precies. Religie indoctrineren lijkt verdacht veel op het afbinden van voetjes zoals vroeger in China wel plaatsvond. Het resultaat: kleine voetjes dan wel kleine en voor volksmenners heel behapbare geesten. Mensen zonder die handicap strompelen niet kritiekloos rond in bewustzijnsland dus die krijg je nooit meer aan de religie. Want schoentje knelt als de ziekte.

@5 China is goed bezig met die oeigoeren net als Myanmar.
Geen religie geen gezeik

@5
Nou.... in de flower-power tijd ging toch bijna een hele generatie op zoek naar een religieuze invulling. Men ging massaal op zoek naar goeroe's, yogi's, ea. leraren.
De mens gaat altijd in zijn leven wel een keer op zoek naar een diepere inhoud in zijn bestaan, 'de' reden van bestaan, nut en doel enz... Ook zij die van huis uit atheïst zijn.

@7 Er is een fundamenteel verschil tussen dwang en vrijwillig op zoek.
Overigens was dat ook het ontworstelen aan kleinburgerlijkheid

@8
Maar het was wel leuk en vooral vrij Stukken leuker dan nu, en over kleinburgerlijk gesproken, ik ken geen truttiger tijdperk als dit tijdperk ^^

@9 Yep de nieuwe vertrutting slaat toe, mede door de criminalisering van gedrag wat vroeger vrij normaal was

@6 : Of die aanpak zo slim is valt te betwijfelen. Vroeger zei men na keiharde tegenwind van wanhopige ouders vaak "je ramt het er toch niet uit, je ramt het er alleen maar dieper in". De aanpak getuigt van bijzonder weinig subtiliteit. Mi zijn er betere methoden. Waaronder bevoorbeeld het verbieden van besnijdenis bij jongens, zoals al in Denemarken en Australie gebeurt, tenzij om medische redenen. Maar dan stuit je op zo'n bericht: http://www.danwei.org/newspapers/summer_circumcision.php
@7 : jazeker, maar dat was omdat de jeugd voordien wél geloofde of daartoe gedwongen was. Toen eenmaal doordrong dat je je niet hoefde te houden aan door anderen opgelegde reli-regels was het hek van de dam. Maar na 20 jaar experimenteren was de interesse ook weer bijna helemaal verdwenen.

@8 Minimaal 100 keer per dag, getuigen jouw reacties van kleinburgerlijkheid. Vertrutting vanachter het toetsenbord.

@7
Op innerlijke een queste gaan, op zoek naar een andere wijze van spiritualiteit gaan, wereldwijd opzoek in een wereld die in die jaren steeds meer in je blikveld kwam.

Maar ondanks dat mensen op spirituele zoektocht gingen, het was wel logisch dat de ontkerkelijking toen opkwam.
Dat was toen gewoon het antwoord van die generatie, op eeuwen kerkdrang.

Als ik naar mij zelf kijk, toen ik uit huis ging (jaren zestig), kreeg ik meteen brieven over de kerkbijdrage (zeg maar kerkbelasting) van de Hervormde en de doopsgezinde kerk (de geloven van mijn ouders).
Door beide werd ik als lidmaat geclaimd, omdat ik als zelfstandig wonend geregistreerd stond bij (het toen) bevolkingsregister.
Voor mij was dat reden genoeg om mij als 'niet gelovige' te laten registreren.

Spiritualiteit is net zo zweverig als gedoe over "de heere".
Wanhopig zoeken naar iets om bevestigd te krijgen dat je bestaan een "hoger doel" dient.
Je leeft om het leven in stand te houden.

Bij kerk mensen is er een grotere sociale bewogenheid.

Het is de kerk die grote kraters in de samenleving heeft geslagen. Het wordt tijd dat die nu weer worden opgevuld met humane waarden en ideeen over het hier en nu. Angst voor het leven na de dood en dreigen met duivel en hel is niet waar we aan moeten denken. Het leven op deze aarde is wat voor ons belangrijk is, en daar moeten we wat van maken.