Heel Texel zamelt geld in voor de dure behandeling van Rob

Echtgenote Mirjam Daalder kreeg afgelopen week op straat plots geld in handen gedrukt. ,,Voor Rob'', zeiden kennissen tegen haar. En in de kapsalon waar ze werkt, werd ze nog eens tot tranen geroerd. Een klant van 80 jaar vertelde dat ze het verjaardagsgeld van haar kinderen dit jaar aan Rob schenkt.

Mirjam is er stil van. Haar man Rob, met wie ze al sinds haar 15de samen is, is ernstig ziek. Na eerdere tegenslagen in zijn leven heeft hij nu een beschadiging in zijn hersenvlies, waardoor er hersenvocht lekt. Dat leidt tot zo'n heftige hoofdpijn, ongecontroleerde bewegingen en evenwichtsproblemen dat de Texelaar alleen nog maar plat kan liggen. ,,We proberen positief te blijven maar het leven is niet zo leuk meer.'' Mirjam voert het woord, omdat praten voor Rob te vermoeiend is. ,,Hij wordt steeds slapper.''

Jeugdvriend Martijn de Veij is een crowdfundingsactie begonnen om een dure operatie in Amerika te betalen. Binnen een paar dagen had hij heel Texel op de been. De eilandgenoten bakken cupcakes, koken snert, schenken chocomel, halen statiegeldflessen op, organiseren een benefietconcert en hollen zelfs 60 kilometer voor het goede doel. Er zijn tonnen nodig. ,,Overweldigend'', zegt Mirjam

Daalder werd afgelopen jaar twee keer behandeld in het Amsterdam UMC, locatie AMC. Maar helaas zonder resultaat. ,,Een spontaan lek is een zeldzaamheid. Dat overkomt zo'n tien patiënten per jaar. Maar het is super zeldzaam, wanneer we het lek niet kunnen dichten'', zegt neuroloog Matthijs Brouwer, gespecialiseerd in stoornissen van het hersenvocht. In tien jaar tijd heeft de arts van het Amsterdam UMC slechts één of twee keer eerder iemand doorverwezen naar Amerika, waar een Nederlandse neurochirurg werkt die is gespecialiseerd in deze ingreep. Ondanks zijn 'wereldexpertise' wordt de ingreep daar slechts 75 keer per jaar uitgevoerd. Uitzonderlijk dus. Maar dat woord is Rob Daalder niet vreemd. Het leven heeft hem vanaf jongs af aan op de proef gesteld.

Hij lag tenminste vijf keer kantje boord in het ziekenhuis. Op zijn 6de liep hij ernstige brandwonden aan zijn benen op, toen een paar jongens een fikkie stookten in de haven van Texel. Rob moest opnieuw leren lopen. Dat nieuws bereikte destijds ook Mirjam, die als klein meisje een ansichtkaart stuurde. Niet wetend dat deze onbekende jongen de liefde van haar leven zou worden. ,,Later hebben we het kaartje gevonden tussen de stapels post. 'Beterschap en groetjes van Mirjam' stond er.''

Op haar 12de werd ze 'hoteldebotel verliefd' op Rob, nadat ze hem zag in het zwembad, maar het duurde nog drie jaar voor ze verkering kregen. In hun tijd samen kreeg Rob een ernstige nierziekte - wat leidde tot een donornier - en twee keer lymfeklierkanker. En alsof het allemaal niet erg genoeg was, werd de Texelaar vijf jaar geleden met een hartinfarct opgenomen in het ziekenhuis. Mirjam: ,,Er waren mensen die destijds zeiden: 'goh, dat je met zo'n pechvogel bent getrouwd'. Dan werd ik boos. Elke keer kwam hij erbovenop. Het is een bijzonder oermens.'' Tot nu.

Rob ligt hele dagen op de bank. Het enige dat hem nog op de been houdt zijn de jongens van Texel '94 JO17-1, het team van zijn 16-jarige zoon, vertelt zijn vrouw. Sommige jongens traint hij al tien jaar. ,,Op een goede dag kan hij met zijn scootmobiel een paar uurtjes naar het voetbalveld, maar laatst - toen de jongens kam-pioen werden - was hij er voor het eerst niet bij. Het lukte niet.''

Mirjam hoopt vurig dat de eilandgenoten genoeg geld bij elkaar krijgen. Hoeveel de verzekeraar zal vergoeden is onduidelijk. ,,Er is nog één kans in Amerika. We willen niet bij de pakken neerzitten, voordat we álles hebben geprobeerd."