Veel rode broeders zijn weggedoken, maar Frans Timmermans verkeert in euforische staat
Ik zag de foto gisteren in Trouw en dacht met een lichte bewondering voor de man: wat een weg afgelegd sinds hij Den Haag heeft verlaten! Daar stond hij dan zondag, te midden van Duitse SPD-leden die in Berlijn bijeen waren voor hun congres.
Frans Timmermans, Nederlander, oud-minister van buitenlandse zaken en nu lijsttrekker van de Europese sociaal-democraten voor de volgende Europese parlementsverkiezingen in mei. Met de armen in de lucht geheven, die de ‘V’ van victorie vormden en om hem heen applaudisserende Duitse congressisten. “Frans is het gezicht van het democratische Europa. Hij heeft zich opgericht waar anderen zijn weggedoken”, zei Udo Bullmann, de huidige voorzitter van de sociaal-democratische fractie in het Europese Parlement. Ere wie ere toekomt: het gebeurt niet iedere dag dat een Nederlander zich in deze glorieuze positie bevindt. Ook al weet ik dat in eigen land de uitspraken en daden van Frans Timmermans soms als controversieel werden gezien. En hem af en toe zelfingenomenheid en opportunisme werd verweten.
Ik wierp daarom een blik op zijn biografie in Wikipedia. Tot mijn stomme verbazing zag ik daar mijn naam staan: “Op 27 mei 2014 oogstte Timmermans in de Tweede Kamer een ongewoon applaus toen hij de opmars van antisemitische partijen (het Franse FN, de Hongaarse Jobbik en de Oostenrijkse FPÖ) in het nieuwe Europese Parlement hekelde. Zijn alom geprezen speech werd door Trouw-columnist Sylvain Ephimenco gehekeld als ‘laf’.”
Timmermans wordt geacht in naam van de sociale democratie de opmars van het ‘extreem-rechtse populisme’ tot staan kan brengen
Opgelucht
Ho ho, is mijn geheugen zo wankel? Ik pakte de desbetreffende column erbij en constateerde opgelucht dat ik onze Frans niet van lafheid had beticht (het ging in het stuk om een spotprent van Tom). Wat ik hem wel had verweten was de bedenkelijke selectiviteit van zijn speech over antisemitisme: wel extreem-rechts noemen maar met geen woord reppen over de Jodenhaat uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika die door migranten is geïmporteerd.
Maar dat zijn oude koeien. Nu wordt Timmermans in naam van de sociale democratie geacht de opmars van het ‘extreem-rechtse populisme’ tot staan kan brengen. “Frans geeft ons het antwoord: wij zullen dat niet toestaan”, zei Udo Bullmann met krijgeraccenten. Wel is het zo dat nu de zelfbenoemde anti-populistische leider Emmanuel Macron in eigen land politiek op apegapen ligt, er meer ruimte ontstaat voor Timmermans. Maar achter de vers gekozen generaal zijn de soldaten uitgeput en de troepen uitgedund. Overal in Europa krijgt de sociaal-democratie harde klappen en ze wordt soms door de Groenen voorbijgestreefd. Daarentegen hebben de populisten de wind mee en volgens een recente analyse van Reuters kunnen ze op 20 procent van de zetels in het EU-parlement rekenen. Begrijpelijk dat veel rode broeders zijn ‘weggedoken’ voor de lijsttrekkersfunctie.
Of Frans Timmermans zijn positie te danken heeft aan een gebrek aan sterkere kandidaten, zal hem niet deren, gezien de euforische staat waarin hij zondag in Berlijn verkeerde.
Drie keer per week schopt Sylvain Ephimenco in Trouw heilige huisjes omver. Lees meer columns op trouw.nl/ephimenco.
Lees ook:
Ovatie voor Frans Timmermans, ‘het gezicht van Europa’
Frans Timmermans is zijn Europese verkiezingscampagne zondag begonnen in een van de moeilijkste landen voor de sociaal-democratie: Duitsland. Met een staande ovatie werd de kersverse spitskandidaat zondag verwelkomd bij het Europese partijcongres van de SPD in Berlijn.