Italianen hebben het zwaarder dan Fransen, maar zij reppen níet van een putsch

In Parijs, toch een beetje het hart van Europa, treft u alleen maar gesloten deuren (Eiffeltoren, Louvre, Beaubourg, enzovoorts) en als u in het centrum een restaurant kunt scoren, dan zult u ter bescherming achter houten platen moeten dineren. Parijs is zaterdag namelijk het epicentrum van haat, geweld, vernielingen, wat met veel doden en gewonden gepaard zal gaan. 

Dit is althans het beeld dat kringen rond president Emmanuel Macron de laatste dagen ventileren. Vanuit het Elysée-paleis wordt gesouffleerd dat zaterdag een dag van ‘très grande ­violence’ zal zijn door ‘geradicaliseerde gele hesjes die naar Parijs komen om te breken en te ­doden’. Andere ministeriële bronnen gebruiken termen als ‘poging tot putsch’ en de minister van binnenlandse zaken Castaner zei gisteren dat de gilets jaunes “een monster hebben gecreëerd dat ontsnapt is aan zijn scheppers”.

Zou heel Frankrijk in staat van burgeroorlog verkeren? Ik denk inderdaad dat alle seinen op rood staan. Vanuit alle hoeken van het land wordt gerapporteerd dat doodgewone Fransen, die je normaal vreedzaam met hun baguette ­onder de arm aantreft, nu geweld prediken om ‘eindelijk door Macron en de zijnen gehoord te worden’. 

Populistische snit

Deze revolutionaire opstand is onmiskenbaar van populistische snit. Niet alleen omdat het hier zuiver om een volksopstand gaat, die ­bestaande partijen, vakbonden en welke organisatie ook terzijde heeft geschoven. Maar ook omdat vele eisen van de ‘hesjes’ zoals 25 procent verhoging van het minimumloon, drastische verlaging van alle belastingen, ontslag van de president of afschaffen van de senaat populistisch en niet realiseerbaar zijn. 

Nu besef je hoe een gekanaliseerd ­populisme zoals in Italië, waar twee populistische partijen samen de regering vormen (60 procent ­tevreden Italianen), tenminste een garantie voor de civiele vrede kan zijn. In dat land, waar mensen het nog zwaarder hebben dan de Fransen, vind je niemand die over revolutie, putsch en burgeroorlog rept. En het is uitgerekend die Italiaanse regering die door de Franse president met enge ziekten werd vergeleken.

Of het tot een ongekende uitbarsting van geweld komt in Parijs, moeten we afwachten. Maar feit is dat de regering en de president alles uit de kast hebben gehaald om angst te zaaien. Het alarmisme en het bewust criminaliseren van de beweging hebben maar één doel: de situatie laten escaleren, zodat de president zich kan presenteren als de laatste strohalm tegen de door hem aangekondigde chaos. Daarom ook weigerde Macron, normaal toch een politieke kletsmajoor, de natie schuldbewust toe te spreken vóór die zwarte zaterdag. 

Laat de situatie exploderen en verschijn dan op het toneel als de redder van de gewonde natie, lijkt zijn motto. De man die droomde de brandweerman van Europa te worden, zal dan een ordinaire pyromaan blijken te zijn.

Drie keer per week schopt Sylvain Ephimenco in Trouw heilige huisjes omver. Zijn eerdere columns leest u op trouw.nl/ephimenco.

Lees ook:

De Franse regering kan gele hesjes niet meer kalmeren

Een steuntje in de rug voor de lage inkomens moet de gele hesjes in Frankrijk tot bedaren brengen. Maar het is te laat en te weinig, vinden ze.

De gele hesjes zijn het zat! Maar wat?

Nederlandse demonstranten in gele hesjes willen nadrukkelijk géén geweld gebruiken zoals in Frankrijk. Maar dat is dan ook de enige lijn van de nieuwe burgerbeweging.