Hadden de gele hesjes maar even goed nagedacht over de inhoud als over hun uiterlijk

De mensen in de gele hesjes: het zou natuurlijk een perfect gegeven zijn voor een film die over de ondergang van de wereld gaat. Dat er tussen de rokende puinhopen en de vervelende megarobots die alles weer eens hebben overgenomen, nog plukjes mensen in gele hesjes rondlopen die demonstreren tegen de inmiddels zeer aanstaande ondergang van de planeet.

Het moet wel een Amerikaanse film worden, The People in the Gele Hesjes, want anders heb je nooit genoeg geld voor alle hoognodige special effects.

_{Wilt u dit verhaal liever beluisteren? Hieronder staat de door Blendle voorgelezen versie}

Ik vermoed trouwens dat de gele hesjes van de mensen die nu op allerlei plekken in Europa demonstreren, hun oorsprong vinden bij twee heel degelijke demonstranten die thuis afspraken om hun gele hesjes van de ANWB aan te trekken. ‘Want dan kan ik jou makkelijk vinden tussen de mensen en het zorgt ook voor meer zichtbaarheid’, zei de degelijke vrouw tegen haar degelijke man. Maar andere demonstranten zagen hun gele hesjes, en die dachten ‘best een sterk concept, eigenlijk’ – en een nieuwe beweging was geboren.

Het ís ook een sterk concept, net als de roze mutsjes: je wilt een eenheid zijn als demonstrerende massa, en het ziet er ook kunstzinnig uit, zo’n drom mensen in het felgeel.

Het jammere vind ik dat dit beeldend zo sterke concept niet wordt verbonden aan een sterk punt om over te demonstreren.

In Frankrijk, waar de gele hesjes begonnen, demonstreerden ze vooral tegen de hoge benzineprijs. Ik bedoel, hoe prozaïsch en niet-wereldreddend kun je worden als protest?

In Nederland, waar ook groepjes in gele hesjes lopen te demonstreren, zijn de onderwerpen ook niet erg sterk. Het helpt niet dat elk geel hesje voor een volstrekt andere kwestie bezig lijkt te zijn. Het ene gele hesje zegt dat hij ertegen is dat ‘alles duurder wordt’. Een ander is ‘voor Zwarte Piet’. Weer een ander is er ‘uit sympathie voor degenen die existentiële problemen ervaren omdat moderne regenten mensen van hun leefbaarheid beroven’.

Net als in de tijd van de Occupy-beweging, toen na weken kamperen op verregende stadspleinen de activisten nog steeds niet onder woorden konden brengen waarom ze dingen aan het ‘occupyen’ waren, zijn de gele hesjes nogal verdeeld en onduidelijk.

En dat is zonde, want ze hebben zo’n sprekend kostuum. Ik zou willen dat ze met een net zo sprekende, duidelijke boodschap kwamen, zoals: ‘Geef vandaag allemaal een euro aan Jemen. Of meer.’ Of: ‘Laten we Johan Derksen toch negeren.’ Of: ‘Spreek nooit meer iemands voicemail in, want dat heeft geen zin.’ Of anders: ‘Maak benzine superduur!!!’

Eén vrouw die bij de demonstratie in Den Haag was dit weekend, had trouwens begrepen dat je een beetje kunstzinnig uit de hoek moet komen in dit gele concept. Op haar bord stond alleen maar: ‘Ik ben ’t zat.’