Moet ieder vroeggeboren kind geholpen worden? (trouw.nl)

Denk dat je jonge ouders niet van iets anders kunt overtuigen... discussie ook een beetje morbide...

Ja!

@1
[discussie ook een beetje morbide...]
Hoezo? Of heb je het artikel niet of maar half gelezen dan?

Ook jonge ouders van nu mogen (gaan) beseffen dat het leven niet maakbaar is.

@2
Kan je ook toelichten waarom? En leg je toch nog ergens een grens of helemaal niet?

Quote intro:
Babysterfte ligt in Nederland iets hoger dan in sommige andere Europese landen.

Toelichting in het artikel:
(**) Is het erg dat Nederland niet in de toptien van Europa staat? Bij een geboorte voor de vierentwintigste week van de zwangerschap wordt een baby in Nederland in principe niet behandeld. Omdat in sommige andere landen jongere baby’s wel geholpen worden, overleven daar mogelijk meer kinderen de eerste vier weken na de geboorte, de periode waar babysterftecijfers over gaan. Als zo’n kindje iets later alsnog overlijdt is dat niet terug te zien in de cijfers.

In overleg met de ouders en afhankelijk van de gezondheid van een te vroeg geboren baby wordt er in Nederland bij geboorte na zwangerschap van langer dan 24 weken gestart met de behandeling. “Die afweging is op cijfers gebaseerd: tussen de 50 en 60 procent van die baby’s sterft alsnog, ook als je alles probeert. Bij een nog kortere zwangerschap groeit het aantal baby’s dat overlijdt misschien wel naar de 70 of 80 procent”, zegt Bos van het UMCG.(**)

ik vind het persoonlijk niet erg dat Nederland niet in de toptien van Europa staat. En stel mezelf al langer de vraag: 'Moet tegenwoordig alles maar kunnen omdat het kan?' en 'Wanneer is genoeg genoeg geweest?' Van (zware) overbehandeling wordt -letterlijk en figuurlijk- niemand beter.

Gewoon terugduwen.

Ik vind het een te moeilijk onderwerp om hier op NK over te discussieren.
Mijn petekind is na 27 weken zwangerschap geboren en iedereen had bedenkingen, behalve de moeder. Hij werd behandeld en is nu trotse vader van 2 kinderen en een prima baan. Er zijn in die tijd kinderen geboren na 32 zwangerschapsweken, die gehandicapt zijn.

Pffff.....lastig vraagstuk!
Waar leg je de grens? Wat is ethisch verantwoord?

Zelf 1 miskraam en 1 vroeggeboorte gehad (gelukkig ook 2 gezonde jongens daarna).
Als er in de aanleg iets niet goed is, stoot het vrouwenlichaam het af. Niet zonder reden.

Voor mezelf heb ik altijd gezegd geen kunst en vliegwerk. Niet bij het maken van een baby en niet bij het in leven houden van een baby.

De natuur regelt het.

@7
[ Ik vind het een te moeilijk onderwerp om hier op NK over te discussieren.]
Waarom discussie? In het artikel staat duidelijk:
(**) In overleg met de ouders en afhankelijk van de gezondheid van een te vroeg geboren baby wordt er in Nederland bij geboorte na zwangerschap van langer dan 24 weken gestart met de behandeling. (**)

en het artikel eindigt met:
(**) Arie Bos van het UMCG denkt genuanceerd over het naar beneden bijstellen van de 24-weken grens. “Medisch gezien kan heel veel, maar als we dat willen moeten we ouders ook eerlijk infomeren en zeggen dat de kans op overleven laag is.” Wat Bos betreft wordt er gewacht met zulke beslissingen tot er een herziening van de richtlijn is. “Ik herinner me de geboorte van mijn eigen kinderen, dan leef je op een roze wolk. Op onze intensive care is dat heel anders, een situatie tussen hoop en vrees. Je wilt het zo goed mogelijk doen, maar een toekomstperspectief en kans op ontwikkeling moet er wel zijn.” (**)

Tussen discussie en een stukje bewustwording zit voor mij een groot verschil. Ergens serieus over (gaan) nadenken kan geen kwaad.