Kernenergie is echt veel te riskant
Liever wat meer kwijt aan energieheffing dan risico’s nemen met kerncentrales, aldus Simon Terpstra.
Ja hoor, laten we simpel en snel onze CO2-problemen oplossen. Goed voor de stemmen. De burger schijnt niet te willen betalen (waar is ons referendum?) en de regering is natuurlijk veel te laat begonnen met het terugdringen van de uitstoot. Nu het begint te knellen, heeft de VVD nog een leuke gedachte uit de hoge hoed getoverd: ‘schone’ kernenergie.
Weet men niet meer waarom we jaren terug de straat zijn opgegaan? En hebben we nog niets geleerd uit het nabije verleden?
Het Landelijk Anti Kernenergie Archief (Lanka) heeft vorig jaar een lijst (met kaart) gepubliceerd van de meer dan duizend incidenten met kernenergie sinds 1990 (zeg maar de afgelopen drie decennia, die tijd kunt u zich vast nog wel herinneren). Dit doet Laka omdat het Internationaal Atoom Agentschap (IAEA) alleen de incidenten van afgelopen 12 maanden publiceert, daarna verdwijnen ze van de radar.
Het ene incident is ernstiger dan het andere, maar dat is ter interpretatie voor betrokkenen. Laat ik me beperken tot wat meer publiekelijk bekende échte ongelukken met kernenergie (meltdowns) en deze projecteren op ons Nederlands tapijt.
Weet men niet meer waarom we jaren terug de straat zijn opgegaan?
In 1979 was er de kernramp in Amerika (Three Miles Island). Een straal van vijftien kilometer in de omgeving raakte besmet, de schoonmaak kostte toen 1 miljard dollar en duurde veertien jaar. Vijftien kilometer is grofweg de doorsnee van de gemeentegrens Amsterdam. Waarheen en naar wie vluchten wij als zoiets zich hier voordoet?
In 1986 was er de kernramp in Tsjernobyl (Oekraïne). Zo’n 2600 vierkante kilometer is de zone waar mensen (nu 32 jaar later) niet meer gewoon kunnen leven. Dat is ongeveer de oppervlakte van de provincie Noord-Holland.
Fukushima
Het meest recent en in ons geheugen gegrift is de kernramp in Fukushima (Japan 2011). Pakweg 150.000 mensen op de vlucht. In 2017 was nog steeds 375 vierkante kilometer besmet en 100.000 mensen kunnen nog niet terug naar huis. Zij zullen generaties lang ontheemd zijn en in opvangcentra wonen. Het opruimen in Fukushima kostte tot nu toe zo’n 200 miljard euro.
Áls er hier in Nederland een ramp gebeurt, dan gaat de vluchtelingenstroom (evacués zoals we netjes zeggen) omgekeerd vanuit de Nederlandse verstedelijking. Weleens op tv naar vluchtelingen gekeken? Wat die allemaal mee dragen, dat is hun bezit.
Maar kernenergie zelf is natuurlijk relatief betaalbaar, als je het afval (rekening toekomstige generaties) en een mogelijke ramp niet meetelt. Het zal niet met opzet misgaan, maar Nederland heeft slechts 34.000 vierkante kilometer landoppervlakte. Een klein ongeluk kan dus makkelijk
10 procent van ons woongebied treffen. Als het een beetje waait, kunnen grotere gebieden onbewoonbaar en onbebouwbaar (landbouw) worden. Waar blijft dan het voordeel van kernenergie?Onze volksvertegenwoordiging zou meer moeten inzetten op alternatieven. Van inzet komt ontwikkeling en economisch voordeel. ‘Makkelijke’ oplossingen zorgen voor luiheid en achteruitgang.
Er zijn alvast wat simpele stappen in een goede richting te maken. Denk aan het verlagen van maximumsnelheden en het stimuleren van schoon vervoer. We kunnen ook bevorderen dat wij als inwoners niet meer gedachteloos en vanzelfsprekend consumeren. Minder vleesconsumptie zou ook helpen.
Laten we ook sneller reageren op internationale afspraken (Kyoto was al in 1997). En ja, voor onze toekomst zullen velen van ons écht wel geld moeten overhebben (kernenergie is dus óók niet gratis). In ieder geval is mijn conclusie: liever betaal ik meer energieheffing om de CO2 terug te dringen dan dat ik straks in, overigens mooi, Duitsland moet wonen en onze eigen stranden ontoegankelijk zijn geworden.
Lees ook:
Kan kernenergie de oplossing zijn?
De VVD pleit voor meer kerncentrales in Nederland. Daar is het milieu pas echt bij gebaat, stelt fractieleider Klaas Dijkhoff. Een goed idee?