'Economische gevolgen CO2-belasting zijn te overzien'

Een uitbreiding en verhoging van de belasting die bedrijven betalen op uitstoot van broeikasgas hoeft volgens DNB geen grote gevolgen te hebben voor de economie als geheel. Wel zijn er forse effecten mogelijk in enkele specifieke bedrijfstakken. Die zijn voor een deel op te vangen door de opbrengsten van een CO2-belasting in te zetten voor het financieel stimuleren van de omschakeling naar een schonere technologie.

In de zomer van 2018 steunde de Tweede Kamer het voorstel voor een Klimaatwet. Daarin is vastgelegd dat de uitstoot van broeikasgassen in 2050 95% lager moet zijn dan in 1990. Voor 2030 wordt gestreefd naar een reductie van 49%. Dit vergt ambitieus beleid. Een belangrijk deel van de Nederlandse uitstoot is afkomstig van de bedrijven. Onderstaande figuur laat zien dat enkele bedrijfstakken veel broeikasgassen uitstoten, vergeleken met het Europese gemiddelde. Dit hangt samen met een groot aandeel van fossiele brandstoffen in de energiemix van deze bedrijven en een specialisatie in relatief uitstootintensieve producten.

Het toekennen van een prijs aan broeikasgas is een efficiënte manier om de uitstoot terug te dringen. Voor een deel gebeurt dat al via verhandelbare emissierechten en energiebelastingen. Nederlandse bedrijven betalen internationaal gezien echter nog relatief weinig voor hun uitstoot. Een hogere en breed toegepaste belasting op uitstoot pakt het probleem bij de bron aan en vormt voor bedrijven een directe prikkel om de uitstoot en daarmee de maatschappelijke kosten te verminderen. Een CO2-belasting is inmiddels internationaal ook geen ongebruikelijk instrument meer. Landen als Frankrijk, Finland, Ierland en Zwitserland hanteren verschillende vormen van CO2-belasting naast een systeem van emissierechten.