De Stap
- Steeds meer mensen wisselen van baan nu het goed gaat met de economie. In deze wekelijkse rubriek vertelt iemand waarom hij of zij van baan, branche of misschien zelfs beroep is veranderd.
- Deze week: Roumayne Schepers. Zij maakte 'de stap' van apotheker naar kunstondernemer.
Lang zag ze haar werksituatie als een gouden kooi: een vast contract en een mooi salaris bij een farmaceutisch bedrijf, een koopwoning in Amsterdam, een auto van de zaak en een gezin waarmee een dubbel inkomen noodzakelijk was.
Schepers werkte tien jaar als farmaceut bij hetzelfde bedrijf. Ze wilde eigenlijk arts worden, maar dat lukte niet. Apotheker bleek een fatsoenlijk alternatief. Haar ouders waren daar blij mee. Maar het verlangen naar iets anders nam elk jaar toe. In juli heeft ze eindelijk haar ontslagbrief ingediend bij hr. Nu runt ze een eenmanszaak in een niche die niemand begrijpt.
Wat was hét moment dat je besefte dat je moest stoppen als apotheker?
"Toen ik terugkwam van ouderschapsverlof had ik een nieuwe baas gekregen. Dat heeft veel veranderd en het voelde bijna als een nieuwe baan voor mij. Ik was er niet voor gemotiveerd. Dus ik dacht: dit is een goed moment om te stoppen."
"Ik had al twee extra maanden ouderschapsverlof genomen om na te denken over wat ik eigenlijk wilde. Apotheker zijn totdat ik met pensioen ga? Ik wist al lang dat mijn toenmalige baan niet creatief genoeg was. Ze zeggen vaak in grote bedrijven dat ze willen dat de werknemers creatief zijn. Maar in de praktijk is er geen tijd voor."
"Zes jaar geleden heb ik ook een sabbatical genomen en een studie gedaan bij de fotoacademie, omdat ik de creativiteit in mijn werk altijd miste. Maar ik wist niet hoe ik de stap zou kunnen nemen om echt te stoppen bij mijn baan. Totdat alles samenkwam deze zomer."
Waar was je het bangst voor?
"Ruim een jaar voordat ik de brief indiende, dacht ik: hoe zullen we ooit aan een auto komen? Onze auto had ik namelijk van de zaak. Nu leasen we een auto voor een jaar om te kijken of we het nodig hebben. Ik dacht er natuurlijk ook aan of ik genoeg binnen zou halen. Mijn vriend had een burn-out een paar jaar geleden en ik wilde hem niet het gevoel geven dat hij voor twee zou moeten werken."
Roumayne Schepers (Foto: Gijs Foeken)
Hoeveel marktonderzoek had je gedaan voordat je all-in ging met je bedrijf?
"Ik had geen cijfers van hoeveel dit zou opleveren. Maar ik had veel gesprekken gehad met ondernemers die allemaal vertelden dat ze altijd 'aanstaan', dat ze rust nodig hebben. En juist die mensen zijn mijn doelgroep."
"Wat ik doe, is ondernemers meenemen naar musea, waar ze een uur lang naar een kunstwerk kijken. Door dit te verbinden met een vooraf gestelde persoonlijke vraag, kunnen waardevolle inzichten ontstaan. Deze methode bestaat al langer en heet art based learning. Ik begon klein en nam klanten een-op-een mee naar musea. Ik merkte dat er iets magisch gebeurde bij één klant. En toen bij tien. En toen dacht ik: dit zou ook bij honderd klanten moeten kunnen."
"Natuurlijk heb ik ook een analyse gemaakt van de doelgroep en van de tijd waarin we leven. Een tijd waarin creativiteit steeds belangrijker wordt, terwijl we de hele tijd bezig zijn met onze telefoon. Dus daar zag ik zeker een behoefte aan mijn dienst."
Na wat googelen lijkt het alsof jij een van de weinigen bent in jouw niche.
"Ja, ik denk dat dat klopt. Art based learning wordt wel al vaker gebruikt in het onderwijs en bij musea, maar de doelgroep is dan studenten of particulieren. Ik richt me op ondernemers. Ik moet keer op keer uitleggen waarom kunst een gereedschap kan zijn voor zakenmensen om hun problemen op te lossen. Niemand kent deze toepassing, dus het verhaal overbrengen is altijd een onderdeel van mijn werk."
"Voor veel mensen komt het over als zweverig. Je ziet het in hun ogen, dat ze niet goed weten wat ze hiervan moeten denken. Ik richt me dus op de mensen die hiervoor openstaan. Niet iedereen heeft er interesse in."
Je maakt nu veel meer uren dan bij je oude baan, omdat je het zo ontzettend leuk vindt. Zie je daar ook risico's in?
"Ik heb daar zeker aan gedacht. Daarom is mijn regel om nooit na 22.00 uur of in het weekend te werken. Vooral omdat mijn vriend een burn-out heeft gehad, ben ik me ervan bewust. Anders had ik het zeker ook kunnen doen."
Je moet ook kunnen genieten van alle stappen in dit proces, zoals het indienen van je ontslagbrief bij hr.
Wat zijn je drie beste tips voor mensen die hun gouden kooi willen verlaten?
"Werk aan je mindset en praat met gelijkgestemden. Vrienden en ouders gaan je altijd advies geven vanuit hun eigen perspectief en ze willen dat je voor het veilige pad kiest. Daarom is het beter om te netwerken en koffie te gaan drinken met andere ondernemers. Je voelt hun energie en je kunt van hen leren. Misschien dat ze jou kunnen helpen en je geeft een dienst terug uit je eigen bedrijf."
"Ik ben ook bewuster gaan leven; het zit in de kleine dingen. Ik ga niet meer naar de Albert Heijn. Vroeger ging ik liever niet naar de Lidl, maar het is daar écht goedkoper. Ik had veel appabonnementen die automatisch doorliepen en mij 70 euro per maand kostten en onnodige tv-abonnementen die ik afsloot om één programma te zien. Dat heb ik nu allemaal stopgezet. Het is een fijn gevoel om meer controle te hebben over wat je uitgeeft."
"Je moet ook kunnen genieten van alle stappen in dit proces, zoals het indienen van je ontslagbrief bij hr. Anders wordt het heel pijnlijk om deze stap te zetten, omdat zoveel dingen onzeker zijn."
Genieten van dingen die onzeker zijn, lijkt me juist vrij moeilijk.
"Ja, dat is het ook. Daarom moet je heel erg vooropstellen waarom je dit gaat doen. Andere ondernemers spreken, helpt je echt om minder te focussen op risico's en de gedachte dat het mis zal gaan."