De man was tijdens het fietsen ineens erg duizelig geworden. Zo duizelig dat hij van zijn fiets viel. Hangend over zijn tweewieler is de man naar huis gewankeld. Daar ging hij op bed liggen. Hij bleef duizelig en werd ook nog eens misselijk. Hij belde de huisarts. Na aandringen mocht hij laat in de middag op de praktijk langs komen. Hij werd met een pil tegen misselijkheid naar huis gestuurd.

De huisarts kreeg toch een ‘niet pluisgevoel’ en ging op eigen initiatief nog even bij de man thuis langs. Daar deed zij enkele testjes en belde de neuroloog. De patiënt mocht langs komen, maar moest eigen vervoer zorgen. In het ziekenhuis kwam een infarct in de kleine hersenen aan het licht.

Als klap op de vuurpijl bezocht de huisarts de patiënt niet toen die in het ziekenhuis lag. De man zei dat hij daarna niet was gebeld. Tteleurgesteld stapte hij over naar een andere huisarts. Die werd door de oude huisarts telefonisch geïnformeerd over de klacht bij de tuchtraad. ,,Ook dat heeft mij diep geraakt”, zei de patiënt tegen de tuchtrechters.

Uitspraak binnen zes weken.