Harbers is ‘ook een mens’, maar piekert niet over kinderpardon

Daarmee houdt Harbers vast aan de strenge afspraken die gemaakt werden in het regeerakkoord. En is hij ongevoelig voor de roep die klinkt uit verschillende hoeken van die samenleving: maak toch een uitzondering voor die 400 kinderen die hier hun leven hebben opgebouwd, en voor wie uitzetting naar een ver en onbekend land traumatisch kan zijn. Want 400 kinderen, hoeveel is dat nou? Wat is het probléém?

Het probleem is, volgens Harbers: ,,Dat het al genoeg moeite kost om de mensen die wél onze bescherming verdienen te laten inburgeren, de taal te leren, aan het werk te krijgen.” Hij herhaalt wat premier en partijgenoot Mark Rutte eerder al zei: de schrijnende situatie van de kinderen waar het om gaat is de verantwoordelijkheid van de ouders, níet van de Nederlandse overheid. 

,,Omdat ouders tegen beter weten in hun verblijf hier hebben proberen te rekken, komen kinderen in deze situatie terecht. We hebben het hier niet over mensen die niet terug kúnnen, maar niet terug wíllen. Het is heel belangrijk om dat onderscheid te maken. Vanuit het perspectief van de kinderen is het zielig, maar de ouders hadden eerder in actie moeten komen.”

En dus is het burgerinitiatief van programmamaker Tim Hofman, die al meer dan 200.000 handtekeningen ophaalde voor een ruimer kinderpardon, wat Harbers betreft kansloos. Ondanks de argumenten die Hofman aanvoert: kinderen lopen bij uitzetting psychologische schade op, ook de overheid is deels verantwoordelijk voor het feit dat asielprocedures jarenlang aan kunnen slepen. 

Harbers: ,,Natuurlijk begrijp ik de emotie. Ik ben ook een mens. Maar nogmaals: we hebben in het regeerakkoord afgesproken dat we een plek reserveren voor de mensen die het nodig hebben. En in deze gevallen bepalen de spelregels dat daar geen sprake van is.”

Niet alleen Hofman maakt zich druk. Een grote groep leden van de ChristenUnie, een coalitiepartij nota bene,roept op om in elk geval tijdelijk geen ‘gewortelde kinderen’ uit te zetten. Dit zolang Harbers nog niet klaar is met het onderzoek naar de doorlooptijd van asielprocedures, dat hij in september aankondigde na de soap rond de Armeense kinderen Howick en Lili. Harbers ziet er niets in. ,,Dan houd je kinderen wéér zes of acht maanden in onzekerheid.”

De zaak van Howick en Lili toonde maar weer eens aan hoeveel het in een land teweeg kan brengen, twee onschuldige, verdrietige gezichten. Harbers, die aanvankelijk besliste dat broer en zus naar Armenië moesten, maar daar toen ze wegliepen van terugkwam, ondervond ook privé de gevolgen van de kwestie. Hij moest onderduiken vanwege ernstige dreigementen aan zijn adres. 

Dat was een ‘indringende periode’. ,,Ik ben van mening dat je, als je het ergens niet mee eens bent, op een andere manier zou moeten oplossen. Met woorden. Daar wil ik het verder bij laten. Maar maakt u zich geen zorgen: met mij gaat het goed.”

Ook Tim Hofman koos voor de kracht van het beeld. Hij trok met het 8-jarige Iraakse jongetje Nemr naar de Tweede Kamer, om politici het lot van het mannetje onder de neus te wrijven. Harbers’ partijgenoot Cora van Nieuwenhuizen, minister van Infrastructuur en Waterstaat, stelde dit weekeinde dat Hofman daarmee een jong asielkind ‘heeft gebruikt’ om de publieke opinie te beïnvloeden.

De staatssecretaris is diplomatieker. Hij ‘ontzegt ‘niemand het recht’ om in de media aandacht te vragen voor zijn of haar zaak. Ook al krijgt, en die opmerking wil hij ook gemaakt hebben, het publiek vaak ‘maar het halve verhaal’ te horen over iemands situatie. ,,Bij de beslissing of ik mijn discretionaire bevoegdheid gebruik, maakt het niet uit hoeveel media-aandacht er is. Het enige dat ik doe, is het hele dossier doornemen en kijken of er unieke en schrijnende redenen zijn om iemand toch hier te laten blijven.”

En dus, is de onverbiddelijke conclusie, geeft Harbers niet toe aan de smeekbeden van de moeilijk kijkende regeringspartners, ChristenUnie en D66. ,,Het regeerakkoord is duidelijk en daar hadden we destijds goede argumenten voor. Die argumenten zijn niet veranderd.”

Dan een ander heet hangijzer: dat schimmige VN-migratiepact. Of is het niet schimmig, en is het echt zo simpel als het kabinet wil doen geloven? Dat de afspraken die VN-landen onderling maken puur bedoeld zijn om migratie wereldwijd ordentelijker te laten verlopen, dat Nederland eigenlijk al lang aan de in het pact opgesomde ambities voldoet en dat het schrijfsel niet juridisch bindend is en de soevereiniteit van ons land niet in gevaar brengt?

Onder anderen Thierry Baudet (Forum voor Democratie) gelooft er niets van, hij heeft het document omgedoopt tot het Immigratiepact van Marrakesh, de Marokkaanse stad waar Harbers het in december zou moeten steunen. ,,Als ik lees, dan zie ik gewoon wat er staat”, werpt Harbers tegen. ,,Dat het niet-bindend is, dat landen zélf blijven bepalen hoe ze omgaan met migratie.” 

De parallellen met de Urgenda-zaak, waarin de rechter onlangs bepaalde dat de regering meer moet doen om de klimaatafspraken van Parijs te halen, zijn er volgens de staatssecretaris niet. ,,Parijs is wel bindend, want dat is een officieel verdrag. Dat is het migratiepact niet.”

Dat andere landen, zoals de Verenigde Staten, Hongarije en recent ook Oostenrijk het pact niet ondertekenen, is ‘jammer’. ,,En in het geval van Oostenrijk bijzonder, omdat zij het pact namens de 27 andere Europese landen hebben uitonderhandeld. En nu zouden ze er zelf opeens niet meer achter staan.”

Bekijk hieronder de video over de #BOOS documentaire Terug Naar Je Eige Land van Tim Hofman: