Volleybalsters met lege handen na sterk WK in Japan

Door Lisette van der Geest

Het verdriet na de verloren strijd om het olympisch brons in Rio is twee jaar later nog vers, nu is daar een pijnlijke herinnering aan toegevoegd. De Nederlandse vrouwen verloren vandaag met duidelijke cijfers (25-22, 25-19, 25-14) van China en eindigen als vierde op het WK.

,,Over mijn lijk dat ik zonder medaille naar huis ga”, zei Anne Buijs een dag geleden. Toch moet ze na drie weken spelen op het WK in Japan, ondanks de historische prestatie van Nederland, zwaar teleurgesteld naar huis. Nooit haalde Nederland de laatste vier op het mondiale toernooi, maar weer staan de volleybalsters met lege handen.

Vechtlust en wilskracht kan sporters ver brengen, maar winnaars worden door meer dan die kwaliteiten bepaald. In de nagenoeg volle Yokohama Arena – met beduidend meer Chinese fans dan Oranjefans, kon Nederland, de nummer acht van de wereldranglijst, nooit domineren tegenover de regerend olympisch kampioen. Met 0-3 (22-25, 19-25, 14-25) was China duidelijk een maatje te groot.

Op papier kon het ook niet anders. China is een volleybalgrootmacht, Nederland begeeft zich sinds de laatste jaren weer in de top, maar won nooit de allergrootste prijzen. Eerder dit WK speelde Nederland al tegen China. Dat was afgelopen dinsdag, toen verloor Nederland de laatste wedstrijd in de derde ronde met 1-3, een wedstrijd waarbij beide teams al verzekerd waren van een plek bij de laatste drie. Representatief was deze confrontatie niet, vond Laura Dijkema. De euforie van een dag eerder, na het verslaan van de VS en daarmee het halen van de halve finale, eiste zijn tol.

De teleurstelling bij de Nederlandse vrouwen was groot gisteren na het verlies van Servië met 3-1. De gedachten gingen terug naar Rio, waar ze ook al met lege handen stonden. Maar ook China, de regerend olympisch kampioen moest een dag eerder incasseren, zij verloren een bloedstollende vijfsetter van Italië.

Van die teleurstelling was bij de Chinezen weinig merkbaar vandaag. De eerste set ging lange tijd redelijk gelijk op. Maar halverwege liet Nederland China uitlopen naar 12-15, Nederland kwam weer terug, maar uiteindelijk was het China dat met drie punten verschil de setwinst pakte.

In de sets die volgende werden de verschillen alleen maar groter. Bondscoach Morrison nam risico, wisselde veel, bracht onder meer Celeste Plak in en verving in de laatste set Myrthe Schoot voor Kirsten Knip. En ook al werd de situatie steeds uitzichtlozer, Lonneke Sloetjes bleef schreeuwen: ,,Kom op.” En Dijkema bleef springen als er een Nederlands punt werd gemaakt. Maar het mocht allemaal niet baten. Het geluid van het overwegend Chinese publiek in de hal zwol aan. De overmacht van China was simpelweg te groot. En Nederland heeft er een trauma bij.