Doodschopper grensrechter spoorloos sinds hij het land uit moet

De 22-jarige C. werd in het verleden veroordeeld voor het doodschoppen van grensrechter Richard Nieuwenhuizen en bouwde zijn strafblad de jaren daarna verder uit. C. is in Nederland geboren en getogen, maar heeft alleen de Marokkaanse nationaliteit. Zijn moeder zou ooit geen geld hebben gehad om een Nederlands paspoort te betalen. Ibrahim komt uit een arm gezin en had een moeilijke jeugd. 

Volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is Ibrahim C. ‘een actueel gevaar’ en vormt hij ‘een bedreiging voor de openbare orde.’ Politie Amsterdam heeft nu zijn signalement door heel Nederland verspreid.

Ibrahim zat niet in detentie toen zijn bezwaar tegen zijn uitzetting werd behandeld door de bestuursrechter in Amsterdam. Dat was in juli. Hij was wel aanwezig bij de rechtszaak en toonde zich toen zichtbaar geëmotioneerd. Maar waarschijnlijk voelde hij de bui al hangen over de afloop van de zaak, want op 20 september, toen de rechter uitspraak deed, was hij er niet. De rechter zei die dag dat hij Nederland per direct moet verlaten.

Normaal heeft ‘de ongewenste vreemdeling’ daarna nog contact met politie en justitie. Tussen Ibrahim en justitie is nooit meer contact geweest. Wel met zijn moeder in Amsterdam, waar hij tot voor kort woonde. Maar Ibrahim is spoorloos. Zeker gezien zijn verleden is het vermoeden dat hij is ondergedoken bij vrienden, al dan niet uit het criminele milieu. Juist vanwege zijn strafblad wil justitie hem hebben. 

C. was een van de voetballers die op 2 december 2012 na een jeugdvoetbalwedstrijdje in Almere grensrechter Richard Nieuwenhuizen van de tegenpartij zo hard in elkaar schopten, dat hij overleed. C. was de aanvoerder van Nieuw Sloten B1 uit Amsterdam. Hij was toen 16 jaar oud. Nieuwenhuizen was grensrechter bij Buitenboys B3. De gewelddadige dood van Nieuwenhuizen (41) werd destijds internationaal nieuws. Zelfs topspelers van ver buiten Nederland betuigden hun medeleven en voor even hielden ook profvoetballers zich opzichtig in, als ze het niet eens waren met een besluit van een arbiter. 

Na de veroordeling voor Nieuwenhuizen kwam C. nog een paar keer in aanraking met justitie. Weliswaar voor kleine vergrijpen (diefstal, softdrugs), maar genoeg voor de IND om hem twee jaar geleden te vertellen dat zijn verblijfsvergunning niet wordt verlengd en hij een inreisverbod van tien jaar krijgt. Volgens C’s  moeder is haar zoon niet klaar om naar Marokko te gaan, spreekt hij de taal niet goed en zou hij zelfs zelfmoord kunnen plegen.