Purmerend – Statushouders blijven in Purmerend voorrang krijgen op sociale huurwoningen. Volgens het college, die hiermee schriftelijke raadsvragen beantwoord van de Stadspartij, is er geen andere mogelijkheid. Eerder stelde de Stadspartij dat, net als Alkmaar en Castricum, statushouders geen voorrang meer zouden moeten krijgen bij het toewijzen van sociale huurwoningen. Volgens de partij bleek uit gesprekken met Purmerenders dat er een groot ongenoegen is dat statushouders met een verblijfsvergunning voorrang krijgen bij de toewijzing van een sociale huurwoning.
“De provincie ziet als toezichthouder toe op de uitvoering van wettelijke taken van gemeenten – waaronder de taakstellingen voor de huisvesting van statushouders. Om er mede voor te zorgen dat statushouders uit de taakstelling tijdig konden worden gehuisvest, bepaalde de Huisvestingswet tot voor kort dat statushouders automatisch voorrang kregen bij de toewijzing van huurwoningen. Per 1 juli 2017 is die bepaling uit de Huisvestingswet echter geschrapt.”, schrijft het college. “Daarmee konden gemeenten voortaan zelf bepalen of zij deze groep wel of geen voorrang bleven geven bij de toewijzing van sociale corporatiewoningen. Het kabinet wilde met deze wetswijziging in combinatie met een serie andere maatregelen verdringing van ‘gewone’ (reguliere) woningzoekenden op de sociale huurmarkt voorkomen en de bouw van sociale huurwoningen te stimuleren.”
Met deze nieuwe mogelijkheid veranderde er echter niets aan de verplichting van de taakstelling en het toezicht door de provincie. Gemeenten met een huisvestingsverordening waarin een urgentieregeling is opgenomen (zoals Purmerend) werden daarom in een toevoeging aan de Huisvestingswet voortaan wel verplicht in die verordening te beschrijven hoe ze de taakstelling voor vergunninghouders dan wél dachten te halen. Een van de manieren om dat te doen was om vergunninghouders alsnog aan te wijzen als voorrangscategorie in de huisvestingsverordening.
Feitelijk geen andere manier
In Purmerend is er in dit kader voor gekozen de voorrang voor statushouders op te nemen in de huisvestingsverordening 2018, in aanvulling op enkele andere groepen Purmerenders die zeer urgent een woning nodig hebben. De reden van deze keuze was dat er feitelijk geen andere manier was om aan de taakstelling te voldoen, gezien de lange wachttijd voor een sociale huurwoning in Purmerend.
“Los van de financiële aspecten is het college niet van plan de voorrang voor statushouders in de huisvestingsverordening te laten vervallen. Zoals hierboven ook beschreven, zal er in geval van schrappen van de voorrangsstatus op andere wijze geborgd moeten worden dat er tijdig voldoende woningen voor statushouders beschikbaar zijn. Het college blijft van mening dat het verlenen van voorrang voor statushouders daarvoor het meest geschikt blijft.”
Het college is zich ervan bewust dat de huisvesting van urgenten extra druk legt op het nog altijd geringe aanbod en dat dit de slaagkans van de ‘reguliere’ woningzoekende beperkt die door de opgelopen wachttijd lang op zijn beurt moet wachten. Het blijft vooralsnog het verdelen van de schaarste. Het college wil daarom het aanbod aan sociale huurwoningen vergroten om de druk te verlichten.
Tijdelijke woningen spoedzoekers
Ook ziet het college dat de huidige regelgeving soms tot moeilijke situaties leidt voor de zogenaamde ‘spoedzoekers’. Statushouders of andere urgenten gaan ook altijd voor op de spoedzoeker: iemand die niet geheel voldoet aan alle criteria voor een urgentieverklaring,maar wel met spoed een woning nodig heeft. Een spoedzoeker is bijvoorbeeld iemand die moet uitstromen uit de maatschappelijke opvang. Die krijgt niet altijd een urgentie en heeft, vaak onvoldoende inschrijfduur opgebouwd. Toch lost het wegnemen van de voorrang voor de statushouder het probleem van de spoedzoeker niet op. De woning gaat in dat geval namelijk naar een andere urgent of degene met de hoogste inschrijfduur. De spoedzoeker heeft dan nog steeds geen woning en de statushouder zit nog langer in het AZC.
Om deze lastige situaties te voorkomen bouwt de gemeente tijdelijke woningen. Daarnaast wordt – in regionaal verband – momenteel bekeken op welke wijze de verdeling van woonruimte zou kunnen worden verbeterd, zodat de woning gaat naar diegene die hem het hardste nodig heeft. Hoe dat precies gaat gebeuren is nog niet helder, maar duidelijk is wel dat inschrijfduur en urgentie als enige toewijzingscriteria niet meer voldoen.
Het college blijft voortdurend op zoek
Huisvesting met een sociale huur kan wel allerlei vormen aannemen en gaat niet altijd alleen over de reguliere nieuwe en bestaande sociale huurvoorraad van corporaties. Het kan ook gaan om nieuwe sociale huurwoningen van particulieren in getransformeerd vastgoed. Of om tijdelijke sociale huurwoningen, bijvoorbeeld in te slopen woningen of in leegstaand vastgoed of als tijdelijke, te verplaatsen woonunits. Maar het betreft ook het efficiënter benutten van het bestaande aanbod, zoals het delen van woningen door meerdere alleenstaanden (dit gebeurt overigens ook al voor statushouders), meer mogelijkheden creëren voor het verhuren van kamers, of het geschikt maken van woningen voor grote gezinnen.
“Het college blijft voortdurend op zoek naar al deze en andere mogelijkheden om het aanbod aan sociale huurwoningen in Purmerend uit te breiden – niet alleen voor de statushouders, maar voor alle Purmerenders die aangewezen zijn op dit deel van de woningvoorraad.”, sluit het college de beantwoording af.
De beantwoording vindt u hier: Download
Relevant artikel:
Stadspartij: “Statushouders geen voorrang meer op sociale huurwoningen”
Zolang er in een gemeente statushoudende sociale huurwoningzoekenden zijn wordt niemand anders een dergelijke woning toegewezen.
Zo kun je ook exact het landelijk/provinciaal/gemeentelijk discriminatiebeleid op dit gebied omschrijven, heeft de overheid dit woningzoekenden van te voren gemeld voordat ze in de laatste jaren zo’n 400.000 nieuwe ,,medelanders” ons land lieten binnenstromen, om ,,draagvlak” te creeren bij de burgerbevolking? Men kende immers de cijfers, waarom nu met een wollig verhaal een mistgordijn optrekken waar de waarheid in 1 kort zinnetje gezegd kan. Zijn die 400.000 allemaal echte erkende vluchtelingen?
Ellenlang gezwets om ordinaire discriminatie en wanbeleid te verbergen, een fatsoenlijke politiek onwaardig, op het niveau van de afschaffing van het referendum, de afschaffing van de dividendbelasting etc. weinig democratisch om het stemvee voor de gek te houden met leugens en draaikonterij.