Dik door genen: het is wat ingewikkelder dan dat (scientias.nl)

““Als je in een omgeving leeft zonder verleidingen om veel te eten, maakt het niet zoveel uit of je een erfelijke aanleg hebt,” legt Van Jaarsveld uit. “Je BMI blijft wel oké. Maar in een omgeving met veel verleidingen komt de erfelijkheid meer tot uiting.”

Net zoals bij degenen die die erfelijke aanleg niet hebben, dus. Maw: erfelijkheid doet er niet toe. Elk pontje gaat nu eenmaal door het mondje, wie meer calorieën binnenkrijgt dan hij verbrandt komt onherroepelijk aan.

Dus gewoon minder VRETEN

Als je als kleine dik wordt, zal dat altijd je profiel zijn later.

@2 "Net zoals bij degenen die die erfelijke aanleg niet hebben, dus. Maw: erfelijkheid doet er niet toe."

Nee, in een slechte omgeving zie je dus grotere verschillen tussen mensen met en zonder een bepaalde genetische aanleg. Erfelijkheid doet er toe, maar blijkbaar alleen in een slechte omgeving. Elk pondje gaan door het mondje (met pontjes wordt dat wat lastig ), maar sommige mensen staan anders afgesteld waardoor ze efficienter omgaan met de calorieen die ze binnenkrijgen. Minder eten helpt altijd om gewicht te verliezen, maar voor sommige mensen zal dat uitkomen op een heel armzalig dieet, terwijl anderen niet weten wat ze naar binnen moeten proppen om op gewicht te blijven.

@5 Lol, dat was de spellingcontrole die het woord pondje niet herkent. Ook als er geen sprake is van erfelijkheid komt men aan van ongezond/veel eten dus ik zie het verschil niet.

“voor sommige mensen zal dat uitkomen op een heel armzalig dieet”
Dat ligt er maar aan hoeveel je verbrandt. Sommigen hebben een iets snellere stofwisseling maar wie de hele dag op de bank zit kan nu eenmaal minder eten dan iemand die fanatiek sport. Afvallen is in alle gevallen toch echt een kwestie van opletten wat je in je mond stopt, dat moet niet meer zijn dan je lichaam verbrandt. Ik denk overigens dat mensen die op een zeer armzalig dieet moeten leven dat vaak te danken hebben aan jojo’en als gevolg van foute diëten.

@6 “Ook als er geen sprake is van erfelijkheid komt men aan van ongezond/veel eten dus ik zie het verschil niet.”

Het staat toch heel netjes uitgelegd in het artikel: “Maar je hebt met die aanleg wel meer risico op overgewicht als je meer blootstaat aan verleidingen.”

Verder is afvallen inderdaad een kwestie van minder eten, en zul je de efficiëntste caloriegebruikers vinden bij de jojo-ers. Maar er zijn ook erfelijke verschillen tussen individuen in aanleg om dik te worden. Het is dus en en.

@7 Dat is nu juist wat ik niet inzie. Je hebt nl. *altijd* meer risico op overgewicht als je aan verleidingen blootstaat. De verbranding in rust is heus geen honderden calorieën minder bij iemand die genetisch aanleg heeft om aan te komen. Blijkbaar is die genetische aanleg alleen van invloed als er teveel gesnackt wordt. Als genetische aanleg een oorzaak zou zijn voor overgewicht zou men ook bij een gezond voedingspatroon te dik zijn.

Ieder pondje gaat door het mondje en als je niet beweegt land het op je kontje.
Het gaat toch echt bijna altijd op voor dikkerdjes..

@8 je moet twee dingen uitelkaar houden: of er een erfelijke factor speelt, en hoe die factor precies leidt tot overgewicht. Dit onderzoek toont aan dat er een erfelijke factor is die er toe leidt dat sommige kinderen in een slechte omgeving sneller overgewicht ontwikkelen dan andere. In een gezonde omgeving is dat niet het geval, en blijft iedereen netjes op gewicht. De tweede vraag is naar het mechanisme, en die wordt hier niet beantwoord. Het zou goed kunnen zijn dat kinderen met de ‘foute genen’ niet zozeer een ander metabolisme hebben maar dat ze gevoeliger zijn voor eetverslaving, en dus sneller toegeven aan de verleidingen. Na enige tijd, en een paar mislukte diëten, zullen ze vast ook een ander metabolisme hebben. Ik weet niet of dat DE verklaring is, maar dit is wat menals eerste te binnen schiet.

Sommige medicijnen geven als bijwerking ook ...gewichtigheid.