Haar voormalige vrienden dwongen Kayla Kendrigan (19) zaterdagavond om in de koffer van een auto te kruipen. Zo reden ze met haar naar een huis vijftig kilometer verderop. Eenmaal aangekomen, bonden ze het slachtoffer vast op een stoel.

Het mindervalide meisje werd geslagen, geschopt, verbrand, gestoken met een mes en haar haren werden afgeknipt. Die beproeving duurde uren.

Een marteling

“Het slachtoffer is zeker vijf à zes uur gemarteld”, staat er in de rechtbankdocumenten. “Later nam de groep de beslissing om haar elders te dumpen, zodat de politie niets zou ontdekken.”

Uiteindelijk gooiden ze Kayla van een brug twintig meter naar beneden. “Het slachtoffer had moeite om te zwemmen, maar slaagde er toch in om zichzelf naar de oever te brengen. Daar kon ze de aandacht trekken van voorbijgangers.”

De hulpdiensten kwamen in allerijl ter plaatse en brachten het slachtoffer met ernstige verwondingen naar het ziekenhuis. Volgens de politie had ze steekwonden, zware kneuzingen, blauwe plekken, brandwonden op haar handen en een ernstig emotioneel trauma.

“Hun enige doel was het slachtoffer extreem veel pijn doen”, klinkt het. “Ze hadden het niet eens erg gevonden als ze eraan overleden was.” Inmiddels is het meisje terug thuis bij haar familie om verder te herstellen.

“Hoe kunnen moeders zoiets doen?”

De daders zijn intussen geïndentificeerd als Brooke Brown (19), Matthew Leuthwaite (22), een meisje van 17 en een jongen van 16. Twee van hen zijn tienermoeders.

Het feit dat zij zelf ouders zijn, doet het onbegrip voor de vreselijke daden nog meer groeien. Imogen Gibson, de zus van het slachtoffer, staat perplex dat een moeder in staat is om het kind van een ander pijn te doen. “Ik begrijp niet hoe volwassenen - moeders bovendien - zoiets vreselijks kunnen doen tegenover een onschuldig meisje. Kayla heeft in haar hele leven nooit iets verkeerd gedaan.”

De vier zijn deze week beschuldigd van kidnapping, foltering en poging tot moord. Als ze schuldig bevonden worden, riskeren ze een gevangenisstraf van 25 jaar.