Inzet van deze handelsoorlog is niets minder dan werelddominantie
Het kabinet presenteerde deze week mooie economische cijfers, maar kwam ook met een winstwaarschuwing. Beter gezegd: een koopkrachtwaarschuwing.
Want het is niet zeker dat de koopkracht volgend jaar daadwerkelijk met de beloofde 1,5 procent stijgt. Daarvoor zijn er te veel onzekerheden. Sommige onzekerheden zijn helaas het gevolg van dom stemgedrag.
Het Britse volk heeft zich voor het karretje van Johnson en Farage laten spannen. Ons land exporteerde vorig jaar voor 57 miljard euro aan goederen en diensten naar het Verenigd Koninkrijk. Ongeveer 300.000 banen zijn geheel of gedeeltelijk van die exporten afhankelijk. Je hoeft geen Nobelprijswinnaar in de economie te zijn om te begrijpen dat chaos aan de Britse grenzen Nederland dan hard raakt.
Op het moment dat Wopke Hoekstra zijn Miljoenennota presenteerde, kondigde president Trump nieuwe importheffingen voor Chinese producten aan ter hoogte 200 miljard dollar. Die heffingen komen boven op de 50 miljard dollar van eerder dit jaar.
Achterliggend motief
Trump heeft een punt als hij stelt dat het onaanvaardbaar is dat in ruil voor toegang tot de Chinese markt, westerse bedrijven gevoelige technologie aan Chinese bedrijven moeten overdragen. Maar ik heb moeite met zijn achterliggende motief dat een einde moet worden gemaakt aan het Made in China 2025-project. Dit moet van China de grootste exporteur van hightechproducten ter wereld maken om de concurrentie met Amerika beter te kunnen aangaan.
Voor Amerika staat er veel op het spel. China heeft een goede kans om de wereldleider op het gebied van mobiele G5-netwerken en kunstmatige intelligentie te worden. Als China dat voor elkaar krijgt, kan het Amerika economisch en militair inhalen. Door China kapot te maken, kan Amerika nummer 1 blijven.
Door Trumps aanpak worden Chinese importen duurder en dat zal zijn aanhang hard treffen
Ik denk dat de Chinese Global Times gelijk had toen deze krant veronderstelde dat Trump China’s opmars wil indammen. Het gaat hier dus om een keiharde machtsstrijd met de James Bond-achtige inzet wie het uiteindelijk in de wereld voor het zeggen heeft.
Contraproductief
Afgezien van de vraag of Trump China’s opmars kan stoppen, zou zijn aanpak weleens contraproductief kunnen zijn. Al die goedkope importen, van fietsen tot medische apparatuur, worden duurder en zullen Trumps kiezers hard treffen. Maar de echte pijn zit bij bedrijven. Die gaan over de kop als hun afzetten teruglopen omdat ze afhankelijk zijn van Chinese onderdelen en halffabricaten zijn. En de Amerikaanse economie wordt als geheel getroffen als China exportblokkades opwerpt voor giganten als Apple die hun spullen in dat land laten maken. Of wanneer China de mondiale supply chain ontregelt waardoor die onderdelen en halffabricaten Amerika niet of onregelmatig bereiken.
Zowel Trump als Xi lijkt niet toe te geven. Amerika kan de handelsoorlog langer volhouden dan China, maar China kan beter ontberingen doorstaan. Dat laatste geeft China een niet te onderschatten voordeel.
En Nederland? Dat zal door de gevolgen van die handelsoorlog worden getroffen. Weg koopkracht-verbetering. Nederland wordt daardoor een nog bozer land met nog minder vertrouwen in de regering. Maar verantwoordelijk voor uw en mijn koopkrachtvermindering is dan niet het kabinet-Rutte, maar onbezonnen Britse en Amerikaanse populisten die door politici als Wilders en Baudet zo worden aanbeden.
Columnist Rob de Wijk schrijft wekelijks over internationale verhoudingen.
Lees ook:
China speelt de handelsoorlog net zo hard als de VS
De extra invoerbelasting van president Donald Trump treft inmiddels de helft van alle goederen uit China.
Amerikaanse bedrijven in China kreunen onder de handelsoorlog, maar vertrekken niet
De handelsoorlog doet Amerikaanse bedrijven in China pijn, maar het is niet genoeg om ze huiswaarts te doen keren.