De portemonnee wordt gevuld, maar investeert het kabinet wel genoeg in de samenleving?

Voor het vierde opeenvolgende jaar vertoont de begroting een overschot, komend jaar van zelfs één procent van het bruto binnenlands product. Inderdaad, een uitgelezen moment, na jaren van diepe crisis en toenemende spanningen in de samenleving, om opnieuw richting te kiezen. In de politiek en in de samenleving.

De politiek te maken keuzes moeten volgens het kabinet ruimte en zekerheid bieden. Een terechte ambitie, maar het is de grote vraag of het kabinet die ruimte en zekerheid niet te eenzijdig zoekt in geld en de iconische portemonnee van de burger.

Eenzijdig

Verderop in de Troonrede constateert het kabinet dat het voor de kracht van de samenleving positief is dat mensen volgend jaar meer te besteden krijgen. Een wel erg eenzijdige benadering van het zegenrijke werk dat geld kan doen. De Raad van State merkt in zijn advies terecht op dat het kabinet kiest voor een te enge invulling van het begrip welvaart.

De raad stelt dat, om de ambities waar te maken en de maatschappelijke scheidslijnen te slechten, meer ambitieus en meer samenhangend beleid nodig is. Het begrip brede welvaart zou volgens de Raad van State daarbij centraal moeten staan.

Weliswaar doet het kabinet niet helemaal niets op dit terrein. Er wordt het komende jaar fors geïnvesteerd in meer dan alleen de portemonnee van de burger. Terecht stelt het kabinet dat mensen moeten kunnen blijven rekenen op goede zorg, op een betaalbaar huis, goed onderwijs en een veilige buurt. Maar koopkracht, vestigingsbeleid (het omstreden voorstel de dividendbelasting af te schaffen maakt helaas onderdeel uit van de voorstellen) en lastenverlichting staan voorop.

Onzekerheid

De crisis van de afgelopen jaren was inderdaad in de portemonnee van de burger te voelen, maar het is niet speculatief te stellen dat boosheid en onzekerheid over de toekomst vooral andere oorzaken had. De publieke sector moest door de crisis gedwongen een forse stap terug doen. Ook mensen die niet persoonlijk van die voorzieningen afhankelijk waren, werden direct in hun omgeving met de gevolgen geconfronteerd.

Dit alles overziend dient dan ook de vraag gesteld te worden of het kabinet wel genoeg investeert in de samenleving. Een goedgevulde portemonnee is één ding, maar goede leerkrachten voor je kinderen en goede zorg voor je ouders zijn minstens even belangrijk. Veel belangrijker overigens dan buitenlandse beleggers een dividendvoordeeltje te gunnen. 

De mening van de krant, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren. Lees hier meer commentaren. 

Lees ook:

Stef Blok is ongeschikt als diplomaat, dat kan hij niet wegpoetsen

Dat de coalitie Stef Blok genade verleende, was politiek gezien misschien logisch. Maar voor Nederland, dat moet omgaan met vele buitenlanden, is het schadelijk.