Direct naar artikelinhoud
Tien geboden

Volkszanger Mick Harren: 'Wat mijn ex vertelt, is háár waarheid. Niet de mijne'

Ilpendam,Mick Harren,foto:Mark Kohn,17-8-18Beeld Mark Kohn

Mick Harren (Amsterdam, 1967) is volkszanger en kunstenaar. Hij trad op tijdens de bruiloft van Willem-Alexander en Máxima en scoorde in 2007 een hit met 'Sweet Caroline'. Eind juli werd hij in Purmerend gearresteerd omdat hij de zoon van zijn ex-vrouw met een pistool zou hebben bedreigd. Na elf dagen hechtenis werd besloten dat Harren zijn proces, op 6 november, in vrijheid mag afwachten.

I Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben

"Zal ik jou eens een gek verhaal vertellen? Ik zat al tien dagen in de lik toen er een predikant langskwam - aardige kerel, leuke gozer om te zien - die met me wilde bidden. Ik was aan het piekeren over mijn dochter Semmy die ik al een jaar of vijf - sinds de scheiding van mijn ex, Pascale - in mijn eentje opvoed. Ze zit midden in de puberteit, een periode waarin je gaat dwarrelen en je voor van alles en nog wat vatbaar bent...

"Afijn, ik voelde me dus ellendig en op zo'n moment pak je alles aan - als die man een imam was geweest en had voorgesteld om samen op een kleedje te gaan liggen, had ik dat óók gedaan - dus toen hij vroeg: 'Broeder Harren, zullen we samen bidden?' zei ik: 'Dat is goed.'

"Hij pakte mijn hand vast en begon: 'Beste God, wij bidden U voor Mick Harren en zijn dochter Semmy. De officier van justitie heeft zestig dagen hechtenis geeist. Als dat moet gaan gebeuren, vragen wij U of U hun de kracht wil geven om die tijd te doorstaan, maar liever nog, verzoeken wij U, here God, om Mick Harren vrij te laten zodat 'ie z'n dochter weer kan zien en voor haar zal kunnen zorgen.'

"En wat denk je? De volgende dag werd ik uit de gevangenis ontslagen. Weliswaar met een straatverbod - ik mag me voorlopig niet in Purmerend vertonen - en in afwachting van de rechtszaak die op 6 november voorkomt, maar ja, je gaat wel denken: zou God dan tóch bestaan?"

II Gij zult u geen gesneden beeld maken noch enige gestalte van wat boven in de hemel, noch van wat beneden op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is

"Voor mij is iedereen gelijk. Denk je dat de koning niet stinkt als-ie zit te poepen? Ik kan aardig zingen en schilderen, maar er zijn ook mensen die heel goed kunnen timmeren. Ik kan dat prima relativeren, je moet overal grapjes over kunnen maken, toch? Een vriend van me zei een keer: 'Frappant dat alle grootheden in de muziek zo jong doodgaan. Daar hoef jij in ieder geval niet bang voor te zijn!'"

III Gij zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken

"Bij ons in de Jordaan ging niemand naar de kerk, nee, wij luisterden naar Willy Alberti, Tante Leen en Johnny Jordaan; dát was onze religie. En iedereen wenste elkaar daar de hele dag door de tyfus, de pestpleuris en de kanker. Ik ben nota bene ambassadeur voor Kika, het Kinderkankerfonds, maar ik heb mezelf in m'n celletje behoorlijk zitten vervloeken.

"Hoe ik zo'n stomme oetlul kon zijn, door me zó uit de tent te laten lokken. Had ik een keuze? Ja, ik had me helemaal in elkaar kunnen laten tremmen door Joey, mijn ex-stiefzoon, en dan had ik nu allerlei zielige verhalen op Facebook kunnen teruglezen, zo van: 'O, kijk nou, Mick Harren in elkaar geslagen! Al z'n tanden uit z'n bek!'

"Daar had ik geen zin in. Joey wilde me op dat moment doodslaan - 'Je moet mijn moeder met rust laten, kankerlijer, met je arrogante rotkop!'- en ik heb een tegenbedreiging doen uitgaan door een nepwapen dat onderdeel uitmaakte van een schemerlamp op hem te richten.

"Ja, 't is misschien een knullig en ongeloofwaardig verhaal en ik heb er ook spijt van, maar ik ben er tegelijkertijd van overtuigd dat ik dit nooit had kunnen navertellen als ik het níet had gedaan."

IV Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt, zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here uw God, dan zult gij geen werk doen

"Zo'n gevangenis, dat is echt de hel op aarde. Zeker voor iemand die geen rust in z'n kont heeft, zoals ik. Vroeger was ik een bloedirritant kind, later werd ik een bloedirritante man, maar uiteindelijk bleek ik gewoon een ADHD'er te zijn, die met een paar pilletjes de boel enigszins onder controle heeft.

"Ik moet altijd iets te doen hebben. Nu kon ik geen kant op. Het werd een chaos in mijn hoofd. Misschien is het ook een keerpunt, ja, zeker... ik ga er in ieder geval voor zorgen dat ik nooit meer in zo'n situatie terecht zal komen."

V Eer uw vader en uw moeder

"Mijn moeder... sorry hoor, nou word ik toch even emotioneel... m'n moeder is een heilige. Ze is nu bijna 75 jaar oud. Die vrouw heeft zo veel ellende meegemaakt, dat wil je niet weten. Mijn scheiding, een kleinkind van zeventien verloren aan een hartstilstand, haar grootste liefde is doodgegaan... En toch staat ze altijd voor me klaar. Mijn moeder kan zelfs met een navigatiesysteem de weg niet vinden, maar als ik haar, bij wijze van spreken, vanuit een uithoek in Groningen zou bellen, zo van: 'Ma, je moet me komen halen', dan komt ze. Het zal even duren voor ze me gevonden heeft, maar ze komt.

"Mijn vader?

"Mijn vader is een hangjas. Een klootzak. Een pannekoek. Hij is, toen ik vier jaar oud was, bij ons weggegaan. Ik kan me het moment nog herinneren dat mijn moeder ons, mijn broer en mij, bij zich riep en vertelde dat ze zou gaan scheiden. Wij waren er vrij laconiek onder. Mijn vader was iemand die veel beloofde, maar weinig deed. Hij was van de flowerpower, blowde zich helemaal de versuffing in.

"Toen mijn moeder een ernstig brommerongeluk kreeg - het zou een paar jaar duren voor ze weer thuis kon wonen - haalde mijn vader voortdurend allerlei mensen in huis. Die lagen dan, helemaal knock-out van de drank en de drugs, in de woonkamer als mijn broertje en ik 's ochtends wakker werden. Wij dachten dat het normaal was, later ga je pas beseffen dat dat niet zo is. Op een gegeven moment kwam mijn oma erachter wat er gaande was en heeft daar toen een einde aan gemaakt. Wij zijn bij haar ingetrokken en mijn vader is na wat omzwervingen in Zuid-Frankrijk terechtgekomen. Daar woont hij nog steeds.

"Ik heb geen contact met die man. Mijn broer wel. Daar heb ik met hem ook wel eens bonje over gehad. Ik begreep gewoon niet dat hij met zo'n boerenlul, zo'n pure egoïst - want dat ben je, als je je kinderen in de steek laat - nog iets te maken wilde hebben. Zo'n vijftien jaar geleden ben ik, op aanraden van mijn eerste ex, naar mijn vader toegegaan. Alles wat ik in al die jaren had meegemaakt, probeerde ik in een paar dagen te stoppen. Ik wilde hem laten zien hoe goed ik me zonder hem had weten te redden. Ik betaalde het eten, de taxi, alles, maar ik geloof dat mijn bezoek hem alleen maar vermoeide. Het was een enorme teleurstelling, een mislukking, maar daarna was ik er ook wel klaar mee. Ik zie hem niet meer als mijn vader. Het is gewoon iemand die zijn zaad bij mijn moeder heeft geloosd. Ze had net zo goed naar de spermabank kunnen gaan. Was misschien wel een beter idee geweest."

VI Gij zult niet doodslaan

"Daar ben ik het helemaal mee eens. En ik heb ook nog nooit iemand met de dood bedreigd, maar, dat zeg ik je eerlijk, als ik een gozer in de kroeg met zo'n ding had zien zwaaien, was ik óók op de grond gaan liggen. Ik bied iedereen die in het etablissement aanwezig was, mijn excuses aan. Dit had ik nooit mogen doen. Maar iemand doodschieten, nee, dat was ik niet van plan.

"En zelfs al hád ik een echte mitrailleur met honderd kogels bij me had gehad, dan zou ik nóg niet hebben geschoten. Ten eerste omdat ik nog steeds empathie heb voor die jongen, voor Joey, en ten tweede omdat ik nooit een kind of een vrouw iets zal aandoen. Dan sla ik nog liever Badr Hari voor z'n smoel... ja, oké, misschien word ik dan pas drie maanden later in het ziekenhuis wakker, maar ik heb dan wel mooi de eerste klap uitgedeeld."

VII Gij zult niet echtbreken

"Ik had me voorgenomen om nooit dezelfde fout te maken, maar ik ben helaas nog erger dan mijn ouders: ik ben twee keer gescheiden. Ik heb twee kinderen bij twee verschillende vrouwen. Met mijn eerste ex ben ik inmiddels goed. Ze heeft me zelfs onderdak geboden toen ik uit de gevangenis kwam.

"Met Pascale heb ik nou al vijf jaar gezeik. Ik geef het toe: ik vond het moeilijk om haar met rust te laten in het begin. En ja, ik heb afluisterapparatuur in haar auto geplaatst om te bewijzen dat ze me belazerde. Toen ik het eenmaal wist, heb ik het laten rusten. Ik heb alleen de geldkraan dichtgedraaid: ze had nou toch een andere kerel? Kon hij niet voor haar zorgen dan? Ik ben dit gedoe al jaren zat.

"Weet je dat ik zelf, onmiddellijk na mijn vrijlating, mediation heb voorgesteld? Met haar, die nieuwe vent van d'r en met Joey? Laten we het nou eens uitpraten. Ze willen niet. Ik heb veel van Pascale gehouden maar het komt tussen ons natuurlijk nooit meer goed. Of ik ooit nog eens zal trouwen? Nou... ja, als mijn toekomstige bruid 85 jaar oud is, veertig graden koorts heeft en zestig miljoen op de bank heeft staan. Dan wil ik er wel over nadenken."

VIII Gij zult niet stelen

"Laat ik het zo zeggen: ik heb alle gelegenheid gehad om het criminele pad op te gaan, maar ik heb het niet gedaan. Ik zal het je nog sterker vertellen: ik heb met Willem Holleeder zelfs een anti-crimineel liedje willen opnemen want niemand leert zijn kind crimineel te worden, toch? Het zou gaan op de tune van 'The Godfather': 'Mijn moeder zei ga nou maar niet met vreemden mee, maar zij wist niet dat ik al vreemde dingen deed' en... o, ja: 'Ik had veel geld en echte vrienden om me heen, maar gek genoeg leeft er van hen nu meer geen een'. Die zin moest ik schrappen van Willem. Ik zei: 'Waarom? Je hebt ze toch vermoord?' - want zo praat ik met hem hè, een ander had al lang een klap gehad - hij zegt: 'Doe jij niet zo bijdehand. Het gaat er uit.'

"Natuurlijk heeft hij gasten laten omleggen, dat weet ik honderd procent zeker, maar ik zal toch blijven volhouden dat Willem Holleeder bij lange na niet de grootste crimineel van Nederland is. Er lopen veel engere mensen rond, neem dat nou maar van mij aan."

IX Gij zult geen valse getuigenissen spreken tegen uw naaste

"Mijn ex heeft in Privé (nr. 32, AV) haar verhaal gedaan. Exclusief. Het is háár waarheid. Niet de mijne. Die vertel ik jou nu en dan hou ik erover op want ik heb helemaal geen trek meer in die ellende. Pascale zegt, onder andere, dat ik Joey eerder heb bedreigd. Dat klopt, maar wel nadat hij mij had bedreigd! En over ons huis zegt ze: 'Ik hoef er geen geld voor te hebben, als de woning maar niet langer op mijn naam staat', terwijl ik een brief heb gekregen van haar advocaat waarin ze vijfendertigduizend euro méér wil hebben bij gedwongen verkoop omdat de prijs in de afgelopen vijf jaar, sinds onze scheiding, met zeventigduizend euro gestegen is.

"Dan vraag ik jou: waar staat de waarheid? In de Privé? Of in de brief van haar advocaat? En dan die bewering van Joey, in datzelfde boekie, dat ik een echt wapen op hem zou hebben gericht. Ik zeg dit niet om die jongen naar beneden te halen hoor, maar bijster intelligent is-ie niet; hij kan nog geen mug van een olifant onderscheiden.

Mick Harren: 'Ja, ik heb een nepwapen, een onderdeel van een schemerlamp, op mijn ex-stiefzoon gericht. Hij zegt dat het een echt wapen was, maar hij kan nog geen mug van een olifant onderscheiden.'Beeld Mark Kohn

"Ik weet dat het een neppistool was. Ik heb dat ding nota bene zelf bij de politie ingeleverd. Als de rechter straks oordeelt dat Joey de waarheid heeft gesproken, zal ik mijn mond houden en mijn straf uitzitten. Niet omdat hij gelijk heeft, maar omdat ik in mijn hoofd toch wel weet dat ik niet heb gelogen. En omdat er altijd nog mensen zijn die me wél steunen en geloven. Al moet ik je zeggen dat ze inmiddels op één hand te tellen zijn...

"Vroeger had ik hordes vrienden, de deur stond altijd open. Micky betaalde alles. Met Micky kon je lachen. Maar nu is het stil. Nu zie ik niemand meer. Ja, m'n moeder. Wat ik je zei: op mijn moeder kan ik altijd rekenen."

X Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn rund, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is

"Soms hoor ik René Froger een liedje zingen en denk: waarom heb ík dat niet geschreven? Ik ben ook even bang geweest dat die arrestatie het einde van mijn carrière zou betekenen, maar het gekke is: ik word juist vaker geboekt. Kennelijk is het toch spannend om iemand uit te nodigen die heeft gezeten. Volgens mij kopen ze daarom ook zo graag de schilderijen die ik van Tony Montana, Al Pacino en dat soort jongens heb gemaakt.

"Vanwege dat sfeertje, weet je wel? En die schemerlampen, dat is al jaren een gouden handeltje. Als het even kan, ga ik daar mee door. Al zal ik dan voortaan die nepwapens door DHL op mijn atelier moeten laten bezorgen. Ik ga er sowieso nooit meer mee over straat."

Arjan Visser interviewt iedere twee weken iemand aan de hand van de Tien Geboden.

Lees ook:

Het vermogen van de superrijken is nu 70.300.000.000.000 dollar. Kunt u dit uitspreken?

We trekken ons terug in onze veilige bubbel. Verliezen we het vermogen elkaar te begrijpen en te bereiken? In een serie columns reist journalist Peter Henk Steenhuis langs de grenzen van onze taal op zoek naar de grenzen van onze werelden.Vandaag: vermogen.