Direct naar artikelinhoud
Commentaar

Woorden hebben we nu wel genoeg, het is tijd voor daden van Franciscus

Woorden hebben we nu wel genoeg, het is tijd voor daden van Franciscus
Beeld epa

Je zult maar een gewone, volhardende rooms-katholieke gelovige zijn – week in week uit naar de mis, tegen de stroom in, onderdeel van een in Nederland vergrijzende en krimpende groep medegelovigen – en dan de jongste brief van paus Franciscus onder ogen krijgen. 

Die brief verscheen maandag en was gericht aan rooms-katholieken wereldwijd. Onderwerp: het seksueel misbruik in de kerk. Het is een brief om diep verdrietig van te worden. En dat na een week waarin zeer schokkende verhalen naar buiten kwamen over minstens driehonderd Amerikaanse priesters die minstens duizend kinderen misbruikten.

Natuurlijk, de paus veroordeelt in zijn schrijven het misbruik door rooms-katholieke geestelijken in keiharde bewoordingen. Het zou – na zoveel jaren van verhalen over seksueel misbruik en de schandelijke wijze waarop dat misbruik werd toegedekt – een affront zijn als de paus een andere toon zou hebben aangeslagen. Natuurlijk, al die verhalen van de talloze duizenden slachtoffers die jarenlang niet werden gehoord vervullen de paus met schaamte en schuld. ‘We toonden geen zorg voor de kleinen en zwakken maar lieten hen in de steek.’ En natuurlijk, er moet wat gebeuren: de ‘cultuur des doods’ die het misbruik en het toedekken ervan heeft mogelijk gemaakt moet worden uitgeroeid, schrijft Franciscus.

Zet priesters die zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik aan de kant, zorg dat ze strafrechtelijk worden vervolgd, doe hetzelfde met wegkijkende bisschoppen

Maffiose trekken

Maar hoe? De paus zegt er in zijn brief zo goed als niets over. Nu ja, hij roept alle rooms-katholieke gelovigen op om te bidden en te vasten. Maar wat moet je als gewone gelovige in vredesnaam met zo’n oproep? Decennialang seksueel misbruik, een klerikaal systeem met maffiose trekken waarin de ene hoge geestelijke de ander de hand boven het hoofd houdt, het jarenlang toedekken van al dat (machts)misbruik, een grote schare aan slachtoffers die naar erkenning snakt – en dan vasten en bidden? 

Geen misverstand: met vasten en bidden is niets mis, maar het eerste dat de rooms-katholieke kerk nu nodig heeft is hard en fundamenteel ingrijpen. 

Zet priesters die zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik aan de kant, zorg dat ze strafrechtelijk worden vervolgd (als hun misdaden nog niet verjaard zijn), doe hetzelfde met wegkijkende bisschoppen, maak eindelijk werk van dat kerkelijke tribunaal dat die doofpot­bisschoppen moet aanpakken, doorbreek de klerikale structuren en maak daarin ruimte voor leken die buiten de gesloten orde van geestelijken staan. 

Als de paus de vele slachtoffers van seksueel misbruik door rooms-­katholieke geestelijken echt serieus wil nemen – en in zijn brief geeft hij er blijk van dat hij dat wil – dan moet Franciscus niet de kerk, maar de slachtoffers op de eerste plaats zetten. Woorden zijn er inmiddels meer dan genoeg. Nu de daden nog.

De mening van de krant, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren. Lees hier meer Trouw-commentaren.

Lees ook:

Paus spreekt zich keihard uit over seksueel misbruik door geestelijken

In een unieke brief aan alle rooms-katholieke gelovigen wereldwijd heeft paus Franciscus zich keihard uitgesproken over het seksueel misbruik door rooms-katholieke geestelijken.

Weer een misbruikschandaal in de katholieke kerk. Wilt u dit nog wel lezen?

Ik vraagt het maar, schrijft Stijn Fens. Weer een column over de misbruikschandalen in de katholieke kerk. Dat eeuwige liedje.