Kind aan riempje steeds normaler: 'Beter een tuigje dan een kind vastsnoeren in de buggy (ad.nl)

* Verwijderd door de redactie *

ik ben met stomheid geslagen.
Kinderen aan een touwtje??
Er is geen hoop meer voor de mensheid.
Wat een sociale armoe.
Kinderen aan een touwtje zoals een hond........
mss moet je wachten om met je kind dergelijke "pretparken" te bezoeken tot ze wat ouder zijn?

@102 Je wilde ons toch zeker niet wijsmaken, dat ze jou 'los' laten lopen?

Wij deden dat al in de jaren 80 met onze jongste. Die was als erg beweeglijk en ondernemend (nog steeds) en was verdwenen voordat je er erg in had. Wij hadden toen nog geen smart- of andere phones die ons zouden kunnen afleiden. Wat anderen daarvan vinden of vonden boeit ons totaal niet. Het joch zelf heeft er ook geen trauma aan over gehouden en is nu zelf vader van 2 kinderen die hij ook een consequente opvoeding geeft met duidelijke grenzen.
Iedere ouder ken zijn/haar kinderen het beste en niet de buren of een willekeurige passant.

@104 Helemaal met je eens. Toevallig schreef ik het vorige week nog dat ik altijd kleine kinderen aan de lijn heb (had) als er risico's bestaan, gewoon een honden rolriem aan hetzij de broek vast of een elastiek om het middel heen. Geen zorgen, want ze zijn razendsnel en als er veel mensen zijn ben je ze gewoon kwijt.

Ik zou het alleen doen als het ergens druk is.

@12
Bemoeien ouders zich tegenwoordig nog met de opvoeding dan? Als ze wakker worden worden de kinderen gelijk naar de opvang gestuurd en ze worden naderhand door opa/oma of oppasouder opgehaald. En als het bed tijd is mogen ze weer naar "huis"'. Ouders hebben het tegenwoordig veel te druk om hun kinderen fatsoenlijk op te voeden.

@24
Klopt, maar met die leeftijd moet je er als ouder natuurlijk wel zijn, en dan komt het stukje opvoeding kijken. Veel ouders van tegenwoordig lopen al in paniek rond als zo'n kleine belhamel gaat zitten janken om zijn zin te krijgen. En tegenwoordig is bij velen de telefoon vele malen belangrijker als de opvoeding van hun kroost.

@27
In de meeste gevallen gaan allebei de ouders mee dus kan er ééntje best even goed opletten terwijl de andere de kaartjes koopt of een ijsje haalt. Ben je alleen zul je passende maatregelen moeten nemen.

@46
Dus als u ziet dat uw kleinkinderen een dusdanige opvoeding krijgen die niet goed is waardoor ze niet luisteren, overal maling aan hebben, etc etc dan vind u het goed? Succes als deze kinderen ouder worden en ook nog eens beinvloedbaar zijn van (foute) vrienden/vriendinnen.

Maar goed. In mijn jeugd waren er nog geen smartphones waar mijn ouders 24/7 op moesten kijken of hun social media vrienden hun nog wel belangrijk vonden.
Als mijn ouders zeiden dat ik iets niet mocht luisterde ik ook omdat ik wist dat er een straf volgde waar ik niet blij van werd. Tegenwoordig mogen kinderen alles want iets verbieden is zielig. Kleine kinderen moet je echt wel in de gaten houden want zoals eerder vermeld zijn ze watervlug en opvoeding begint al bij de geboorte, niet op latere leeftijd als het al (bijna) te laat is.

@102 Nee je loopt achter. 80 jaar geleden deden ze kleine kinderen al een tuigje aan en niet een touwtje of hondenriempje.

@108
Pardon? Ik heb het niet over 80 jaar geleden en andere mensen. ik heb het over mijn eigen ervaring... ^-^ ...

@107
Ja, het is triest. Kinderen als een accessoire iets om selfies mee te maken, likes en thumbs te krijgen en om mee te kunnen doen on the 'holy social network'

@102
En hoe moet je dat dan doen als je kinderen in verschillende leeftijden hebt? Je gaat als gezin iets leuks doen als het goed is. Er is niks mee, kind lijdt er niet onder, natuurlijk kan je ook gewoon een hand vasthouden, maar als je even niet oplet kan het evengoed fout gaan. Paar weken terug nog een huilend kindje van misschien 4 jr oud opgevangen, ouders waren er met 5 minuten... maar 5 minuten kan genoeg zijn als het om gevaar gaat van bv. een kwaadwillend 'mens' of een ongeluk.

@107 Wat een naar verhaal en ook zo onjuist. Duidelijk van iemand die opgevoed is in de 80's (op zijn laatst) en verder is ingeslapen.

Anno 2018 moet je wel tweeverdienen om überhaupt een kind te kunnen onderhouden.

En daarnaast, kinderen mogen niet alles. Maar er zijn voldoende verhalen dat ouders die de poot stijf houden tegenover hun kind, gewoon de bus uit worden gezet vanwege geluidsoverlast.

Ik rende altijd gewoon achter ze aan, was gezellig met ze bezig. Als ze moe worden kunnen ze dan slapen in de buggy.

Ik heb het 1x 5 min. gedaan in de bossen. Op steile smalle paden. Maar het zweet brak me toen uit. Zeker als er mensen met honden voorbij lopen is het gewoon zielig en minderwaardig. Het is makkelijk maar zo ga je de verkeerde relatie aan met je kind.

@112
Als je een (te) duur koophuis wil bewonen, 2x per jaar op vakantie wil (moet), en een duurdere auto wil hebben als de familie/buren dan zul je inderdaad allebei moeten werken. Gelukkig is dat bij ons niet het geval en toch hebben wij een goed leven, ook financieel. Is gewoon een kwestie van prioriteiten stellen. Als je aan kinderen begint dan weet je dat dat een vermogen kost en zul je je eigen behoeftes moeten bijstellen.

En in geslapen zijn we al helemaal niet. Als je gewoon duidelijke grenzen stelt en daar ook consequent in bent kom je al een heel eind met opvoeden. je moet de kinderen natuurlijk wel de ruimte geven om zich te ontplooien.

@115 Dat is mooi voor u. Helaas spreken de verhalen van starters u behoorlijk tegen.

Super slimme ouders..

Ik ging ook aan een tuigje toen ik leerde lopen en we gingen bijv. de eendjes voeren. Beter dan dat je als ouder even de andere kant uitkijkt en dan verdwijnt je kind in het water.

Toen ik zelf nog jong was, in de vijftiger/zestiger jaren, liepen de meeste ouders rond met hun (jongste) kind aan een tuigje. Niemand keek ervan op in die tijd.
De reden was, zei men destijds, dat je kinderen niet constant hoefde te corrigeren en ze tóch heel makkelijk leerden dat te ver weglopen geen goed idee was.

Onze zoon heeft nooit met een tuigje gelopen. Was ook niet nodig. Met z'n tweeën moet je makkelijk een kind in de gaten houden. Op drukke plekken pakten we hem even op en droegen we hem, en anders even in de buggy. We zijn hem nooit kwijt geraakt. Mijn ouders waren mijn broertje wel eens kwijt geraakt in de Efteling, dat was in de jaren 70, hij was toen 3 of 4 jaar. Hij zat bij een ander gezin dat zat te picknicken. Die mensen hadden hem voor de zekerheid bij zich gehouden zodat ie niet het water in kon.

@111
gezien de vele reacties hier ,lijkt het normaal dat je je kind aan een tuigje/riempje/touwtje onder controle houd.
Maar topic begon met :" In de Apenheul zien de medewerkers het steeds vaker. Ouders die hun kind via een soort riem bij zich in de buurt houden. Het levert spot op: een kind is toch geen hond? ..."

die medewerkers vinden het wel opmerkelijk , die zien het gedrag veranderen.

@121 : Weet je hoe achterlijk druk het in de Apenheul is vergeleken met 10 of 20 jaar geleden?

Het lijkt mij dat je kinderren gewoon bij de hand kunt houden als het druk is. Niet dat ik ouders wil bekritiseren. Dat is wel al te gemakkelijk. Zeker als je er zelf misschien helemaal niet in geslaagd bent om kinderen op de wereld te zetten. Goede opvoeding wordt haast onmogelijk gemaakt met asynchrone wetgeving die wordt afgedwongen via de school.

Het komt er op neer dat kinderen leren dat ouders machteloos zijn / geen gezag mogen hebben. Er gaat een hele subtiele dreiging uit van rancuneuze linksvrouwen als schoolpsycholoog met naar eigen idee onbegrense macht. En mobiele telefoon addicts. Tja. Dat is een triest gezicht. En een slecht voorbeeld. Misschen een bevrijding om het ding gewoon eens niet mee te nemen?