In Stek Oost wonen jongeren en statushouders samen

'Laten we vluchtelingen niet de les lezen'

Elisa Somsen (26) uit Haarlem is vestigingsmanager van een kinderdagverblijf en hoopt te kunnen helpen.

"Vluchtelingen? Maar die hebben toch hele andere normen en waarden, riep mijn moeder toen ik vertelde dat ik met 125 statushouders zou gaan samenwonen. Gek genoeg maak ik me daar niet zoveel zorgen over. Ik vind het spannender of het lukt om de Nederlanders en de statushouders met elkaar te verbinden."

"Ik kwam via Academie van de Stad bij Stek Oost. Ik ben net afgestudeerd en zocht een eigen woonruimte. Dit project sprak me aan omdat je een eigen studio hebt waarin je jezelf kan terugtrekken, maar ook een gemeenschappelijke woonkamer en tuin. Bovendien kan ik op deze manier echt iets betekenen voor statushouders die nieuw zijn in de stad."

"Het is natuurlijk afwachten of het in werkelijkheid net zo geweldig is als op papier. Alle bewoners tekenen een intentieverklaring waarin ze afspreken om zich minimaal een uur in te zetten voor de gemeenschap, maar iedereen heeft wel een eigen leven. Mijn grootste angst is dat er twee kampen ontstaan, die van de statushouders en de Nederlanders. Als 'community builder' ga ik er alles aan doen om dat te voorkomen."

Voetbalteam
"Ik denk dat het belangrijk is om de vluchtelingen niet de les te lezen over hoe leuk Nederland is en hoe we de dingen hier aanpakken. Die mensen hebben waarschijnlijk dingen meegemaakt die mijn voorstellingsvermogen te boven gaan."

"Misschien hebben ze er ook helemaal niet voor gekozen om met die gekke Hollanders samen te wonen. Ik wil dus niks opleggen, maar onderzoeken wie waar behoefte aan heeft en van elkaar leren. We moeten een gedeelde cultuur creëren. Misschien kunnen we beginnen met een eigen voetbalteam."

"Ik hoop dat Stek Oost een mix wordt tussen een plek voor jezelf met de gezelligheid van buren in een stad waar dat niet vanzelfsprekend is. Dus dat je wel je interesses kan delen, maar niet de badkamer. Het belangrijkste van samenwonen, vind ik open communicatie. Ruzies over de afwas los je niet op via WhatsApp. Wat dat betreft ben ik heel direct. Misschien is dat voor mijn toekomstige medebewoners wel even wennen."

'Samen eten om connectie te maken'

Amin Mohammadaliei (26) uit Iran werkt in de horeca en hoopt op geduldige Nederlanders.

"Drie jaar geleden kwam ik vanuit Iran naar Nederland, door mijn geaardheid kon ik daar niet blijven. Ik heb in totaal twee weken in een asielzoekerscentrum gewoond, daarna ben ik naar een vriend gevlucht. Ik hield het er simpelweg niet uit."

"Al die getraumatiseerde vluchtelingen die in onzekerheid afwachtten of ze hier mochten blijven of niet. Het voelde er ook helemaal niet als Nederland, meer een soort Midden-Oosten in the middle of nowhere. Ik wil als vluchteling niet steeds worden weggestopt. Daarom klinkt Stek Oost geweldig. Een plek waar je niet wordt geïsoleerd van de samenleving maar juist samenleeft."

"Ik ben heel benieuwd of het ook echt gaat werken met al die verschillende talen en culturen bij elkaar. Een kennis van me woonde in eenzelfde woonproject bij Startblok Riekerhaven en daar is het niet helemaal geslaagd. Dit project is kleiner dus misschien mengt dat beter. Bovendien komen hier alleen maar jongeren te wonen tussen de 18 en 27 jaar."

Toekomst
"Dat betekent dat ze waarschijnlijk flexibel en ruimdenkend zijn, ook wat betreft mijn homoseksualiteit. Ik hoop dat de Nederlandse bewoners een beetje geduld met ons hebben en dat wij ons voldoende kunnen openstellen. Voor azc-taferelen ben ik niet zo bang, de statushouders bij Stek Oost weten dat ze in Nederland aan een toekomst mogen bouwen."

"De afgelopen twee jaar heb ik in hostels gewoond dus ik ben het wel gewend om met veel verschillende nationaliteiten samen te leven. Het belangrijkste is om te kijken wat we met elkaar gemeen hebben. Ook al eet de een cruesli met melk voor ontbijt en de ander rauwe ui, misschien houden we wel van dezelfde films of voetbal."

"Wie bij mij op de gang komt wonen, hoeft nooit honger te lijden. Want eten is voor mij dé manier om een connectie te maken. Mijn deur staat ook altijd voor iedereen open. Ik vind het wel belangrijk dat mijn buren respectvol met mij omgaan. Bijvoorbeeld door troep op te ruimen en te accepteren dat ik tussen middernacht en 8 uur 's morgens mijn dierbare uurtjes slaap pak."