Direct naar artikelinhoud
Column

Terughoudend bij een tragische dood

Theodor HolmanBeeld Wolff

De psycholoog René Diekstra vond dat ik niet mocht spreken over zelfmoord, maar over zelfdoding.

"Het is geen moord," zei hij, "in het woord moord zit een oordeel."

Daar had hij gelijk in, maar het was bijna niet uit mijn systeem te krijgen. Tijdens
het interview - jaren geleden alweer - vergiste ik me steeds.

In het begin van mijn car­rière bij de krant vernam ik dat een bepaalde acteur de hand aan zichzelf had geslagen - ik kan verdomme niet meer achter zijn naam komen, maar het is zeker 35 jaar geleden - en ik tikte daar een stukje over.

Mijn eindredacteur vond het niet van belang dat de acteur zichzelf had opgehangen en wilde het stukje daarom niet in de krant zetten.

"Maar het is nieuws." zei ik.

"Wat is het nieuws?" vroeg de chef kunst.

"Dat hij zichzelf heeft opgehangen."

"Nee, dat is het nieuws niet. Het nieuws is dat hij dood is."

"Wie, wat, waar, wanneer en hoe," zei ik, "dat staat allemaal in mijn stuk."

"Als hij was gestorven in een bordeel schrijven we ook niet: 'Gisteren overleed in een bordeel de acteur X. Die wie, wat, waar, wanneer en hoe moeten in relatie met elkaar staan. Dat X zich heeft opgehangen heeft niets met zijn acteerprestaties te maken!"

Ik schikte me.

De tijden zijn veranderd.

Als je nu niet zou melden dat een bekende zichzelf heeft gedood, is dat een negatieve aantekening op je conduite­staat.

Gisteren was er de dramatische en tragische dood van Willie Dille van de PVV. Onmiddellijk voelde ik weer de terughoudendheid die je moet betrachten bij suïcide.

Maar hoe je deze zaak ook bekeek, dat ze zichzelf van het leven had beroofd, leek een relevant nieuwsfeit. Hoewel... Feitelijk weten we niet of haar zelf­doding te maken had met alles wat er met haar was gebeurd.

Was ze verkracht? Had ze een psychose?

Als ze is verkracht, is dat verschrikkelijk. Komt wat ze heeft gezegd en gedaan voort uit een psychose, dan is dat niet minder verschrikkelijk.

Elke vorm van wanhoop die leidt tot zelfdoding is een tragisch verhaal waarbij terughoudendheid is vereist. Daarbij is een zelfdoding soms het resultaat van een misverstand - van de overledene, maar ook van ons, die bepaalde signalen wellicht niet hebben gezien.

Je moet hopen dat we ooit gaan begrijpen wat Willie ons werkelijk heeft willen zeggen.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl

Hopelijk begrijpen we ooit wat Willie Dille ons werkelijk heeft willen zeggen