Helaas kunnen wij deze social post, liveblog of anders niet tonen omdat het één of meerdere social media-elementen bevat. Aanvaard de social media-cookies om deze inhoud alsnog te tonen.
Roel (75) moet na 32 jaar zijn groene paradijsje in Zeist ontruimen
videoEen paradijsje waaraan de gemeente Zeist na 32 jaar onverbiddelijk een einde wil maken. Zo ziet Roel van Ravenswaaij (75) de aanzegging die hij kreeg om de 400 vierkante meter gemeentegrond naast zijn huis aan de Filips van Bourgondiëlaan binnen twee maanden te ontruimen.
Roeland FranckLaatste update:10-08-18, 16:17
Nu zwemmen er nog karpers in de vijver, wuiven riet en bamboestruiken zachtjes in de wind en hangt de kas vol komkommers. Een recordoogst ligt in het verschiet. 32 jaar noeste arbeid hebben de tuin van Roel en Riek van Ravenswaaij gemaakt tot wat die is. En ook de droogte van de afgelopen maanden kreeg geen vat op de tuin. De planten kwamen er niet tekort. Het staat in schril contrast met de omgeving. Een aangrenzend stuk grond ligt er ruig en vergeeld bij.
Volgens Van Ravenswaaij heeft de gemeente een vaag plan voor inrichting van een gemeenschapstuin op het achterste deel van de grond die hij gebruikt. De strook die naast zijn huis loopt, sluit aan op ruige bosschages langs de Griftlaan.
Poll
Wat vind jij: moet Roel zijn tuin inleveren?
Ja, de grond is niet van hem (22%)
Nee, de gemeente moet wat soepeler zijn: hij heeft er 32 jaar tijd en geld ingestoken (78%)
,,Ik heb er best begrip voor dat ze de grond terug willen hebben, maar niet voor de manier waarop. Ik krijg dat nooit voor elkaar”, zegt de verontwaardigde Zeister. „Wat ik in 32 jaar heb opgebouwd, kan ik niet in twee maanden weer afbreken.” Hij begrijpt ook de haast niet. Het compromis dat hij met ambtenaren van de gemeente besprak om de situatie te gedogen tot hij de huur opzegt, kreeg vorige week niet de zegen van burgemeester en wethouders. Twintig jaar geleden kreeg hij ook al eens een aanschrijving om de boel te ontruimen, maar hielp een brief aan de burgemeester. De storm waaide over. Van Ravenswaaij vreest dat dat nu niet het geval zal zijn.
Vijver
Met een witte draad heeft Van Ravenswaaij intussen de grens gemarkeerd die ‘zijn’ grond scheidt van die van de gemeente. De vijver kan nèt blijven liggen, maar kas, kwekerij en een tuinhuis staan op gemeentegrond en moeten tegen de vlakte. Ook de bamboestruik zal eraan moeten geloven. De schuur kan een kwartslag gedraaid worden om op het perceel te blijven staan, heeft van Ravenswaaij inmiddels berekend.
De Zeister meent dat in al die jaren een gewoonterecht is ontstaan, ook omdat de gemeente eerder haar bezit uiteindelijk niet opeiste. Het verhaal begint volgens Van Ravenswaaij in 1976 als zijn neef de woning in de wijk Griffenstein betrekt. „Die was ambtenaar bij de gemeente en heeft gevraagd of hij de strook grond mocht gebruiken. Dat was goed. Ook de buurman deed dat. Tien jaar later betrokken de Van Ravenswaaijs het huis en richtten het terrein, ingeklemd tussen een rioolgemaal en de ruige bosschages langs de Griftlaan, van lieverlee verder in.
Ik heb er best begrip voor dat ze de grond terug willen hebben, maar niet voor de manier waarop
Roel van Ravenswaaij
Volgens woordvoerder Quintin Wierenga van de gemeente Zeist zijn op tal van plekken stukken gemeentegrond in gebruik genomen door inwoners. Zeist wil daar eenheid in brengen en schrijft daarom de betrokkenen aan. Daarbij is Van Ravenswaaij volgens de woordvoerder geen „twee, maar drie maanden de tijd gegund voor ontruiming, met de mogelijkheid van nader overleg als dit onvoldoende blijkt te zijn”, aldus Wierenga. Ook is volgens de woordvoerder een deel van het perceel te huur aangeboden. Zeist wil bovendien op een ander deel van de grond stadslandbouw mogelijk maken voor de buurt. „Er is inmiddels al een vergunning aangevraagd voor deze ontwikkeling. Hierbij kan Van Ravenswaaij samen met andere omwonenden alsnog gebruikmaken van de gemeentegrond”, aldus Wierenga.
