De Turkse lira zit in een vrije val. Erdogan: 'Maar wij hebben Allah'

De munt brak vorige week - na lang tegenstribbelen - door de psychologische grens van 5 lira voor 1 dollar. Deze week vervolgde de Turkse valuta haar vrije val, inmiddels kost 1 dollar bijna 6 lira, waarmee de munt 66 procent in waarde is gedaald sinds het begin van dit jaar.

Een van de oorzaken voor die duikvlucht is een hoog oplopende diplomatieke rel tussen Turkije en de Verenigde Staten. De regeringen in Ankara en Washington staan op gespannen voet met elkaar vanwege de detentie van de Amerikaanse predikant Andrew Brunson in Turkije, sinds de mislukte coup in dat land. Ook zijn beide regeringen het niet eens over militaire interventies in Syrië.

Recep Erdogan noemde de valutadaling donderdag een 'campagne' om Turkije te raken, meldt persbureau AP. "Zij hebben de dollar, wij hebben het volk, wij hebben Allah", aldus de Turkse president.

Trump twittert de lira nog verder omlaag

De Amerikaanse president Donald Trump kondigde op Twitter aan de importheffingen op staal en aluminium uit Turkije te verdubbelen. Daarmee komen die heffingen op respectievelijk 50 procent en 20 procent. Direct na de tweet van Trump was de lira naar een nieuw dieptepunt gedaald. De Turkse munt verloor tot wel 20 procent aan waarde ten opzicht van de dollar.

De Turkse overheid riep de VS inmiddels op af te zien van verdere sancties omdat die de relatie tussen de twee NAVO-bondgenoten verder onder druk zetten. Ankara gaf ook aan dat het zo nodig zal terugslaan.

Open wond

Het is een van de meest kwetsbare opkomende economieën, die van Turkije. Groeipotentie heeft het land alleszins. De beroepsbevolking is er jong, divers en neem toe, en Turkije boft met zijn ligging: het land fungeert als doorvoerhaven naar de golfstaten en Azië. Maar de risico's in Turkije overtreffen de kansen. De inflatie rijst de pan uit en de Turkse lira staat op een dieptepunt. Ondertussen blijft president Recep Tayyip Erdogan pleisters plakken om de economische groei vast te houden.

"De gedachtegang van Erdogan is simpel: zolang we zorgen dat de muziek blijft spelen, de mensen blijven dansen en iedereen geld verdient, dan is er geen probleem. Bedrijven maken winsten, lonen stijgen en de aandeelhouders zijn blij", zegt Nora Neuteboom. De econome volgt voor ABN Amro de situatie in Turkije op de voet en weet dat lang niet alles crescendo gaat in Turkije. "Ondanks de economische groei is het slecht gesteld met belangrijke economische indicatoren."

De ingestorte waarde van de lira legt meteen een belangrijk Turks probleem aan de oppervlakte. Om te profiteren van lage rentes zijn bedrijven de afgelopen jaren in groten getale schulden in veelal dollars aangegaan. Nu de lira keer op keer in waarde daalt, zijn die schulden een open wond.

Om gedupeerde ondernemers te ondersteunen, plakt president Erdogan die wond met pleisters, in dit geval kredieten. Bedrijven kunnen buitenlandse schulden bij de Turkse overheid omwisselen voor lira-leningen. Neuteboom: "De Turkse economie heeft een relatief solide schuldenpositie waardoor Erdogan zulke maatregelen kan nemen. Het is alleen de vraag hoe lang de Turkse regering dure leningen kan blijven kopen."

Want Erdogan geeft graag geld uit om de economie te stimuleren. Bijvoorbeeld met een kredietgarantiefonds ter waarde van 50 miljard dollar. Zo bleven banken geld uitlenen aan mkb'ers, want de overheid neutraliseerde de risico's. Neuteboom: "Uit onze berekeningen blijkt dat van de 7,4 procent economische groei vorig jaar zeker 2 procent direct afkomstig is van dat stimulatiepakket."

Schoonzoon op Financiën

Electoraal legt die economische groei Erdogan geen windeieren. Eind juni won hij de parlementsverkiezingen en trok zo nog meer macht naar zich toe. Maar het constant toevoegen van brandstof aan de motor heeft de Turkse economie uit haar evenwicht gebracht. Naast de devaluatie van de lira steeg de inflatie dit jaar tot bijna 16 procent, bleek uit cijfers van het Turkse ministerie van financiën.

Toch besloot de Turkse centrale bank, tegen de verwachtingen van investeerders en economen in, om eind juli de rente niet te verhogen. Een hogere rente zou een rem op de groei van de economie betekenen en een gewenste compensatie voor de hoge inflatie en de lage koers van de munt. Analisten zagen het rentebesluit als een belangrijke test om te beoordelen in welke mate president Erdogan invloed op de Turkse centrale bank heeft. Begin juli benoemde Erdogan zijn schoonzoon Berat Albayrak nog tot minister van financiën.

"De onafhankelijkheid van de centrale bank wordt nu serieus in twijfel getrokken", zegt ABNAmro-econome Neuteboom. "Als je puur naar de cijfers kijkt zou een renteverhoging de logische stap zijn. Dat is niet genomen. Veel buitenlandse investeerders worden nu huiverig, de betrouwbaarheid van de centrale bank in een land wordt vaak meegenomen in risicobeoordelingen."

Volgens Neuteboom is de economie van Turkije nu onhoudbaar. "Voor de komende twee jaar verwachten we nog groei, maar ook dat houdt een keer op."

Te veel import

Een van de problemen van Turkije is dat het land te weinig produceert en daardoor ieder jaar een fiks tekort op de lopende rekening heeft: het land importeert veel meer dan het exporteert. Juist die import is nu duur door de lage stand van de lira. Zo lang er investeerders zijn die dat tekort willen financieren is er niets aan de hand, maar als zij het vertrouwen verliezen heeft Erdogan een probleem.

Wanneer Turkije zijn schulden niet kan afbetalen dreigt een externe schuldencrisis. De vraag is wie Turkije dan te hulp wil schieten. De EU heeft zijn handen vol aan Italië en Griekenland, en Turkije heeft een lastige relatie met het Internationaal Monetair Fonds. Dat zal aan eventuele steun ongetwijfeld voorwaarden stellen. Het is de vraag of Erdogan daaraan wil voldoen.

De inflatie is nu zo hoog en de waarde van de lira dusdanig gedaald dat het voor binnenlandse maatregelen te laat lijkt. "Jaren geleden was al het advies: hervorm structureel en investeer in onderwijs, kennis en technologie. Maar de langetermijnvisie ontbrak bij Erdogan, mede omdat hij niet zeker wist of hij zijn macht kon consolideren", zegt Neuteboom. "Nu Erdogan electoraal gezien eindelijk vooruit kan kijken, ziet hij een crisis voor zich opdoemen. Door pleisters te plakken kan Erdogan wel wat tijd winnen, maar niet voldoende. Eigenlijk heeft het land een kleine crisis nodig om deze condities te doorbreken."

Lees ook:

De Turkse economie laaft zich aan een giftige cocktail

Beleggers worden nerveus en halen hun geld weg uit Turkije. Daardoor maakte de lira een paar maanden geleden een glijvlucht.

Waarom president Erdogan juist nu de noodtoestand opheft

Met het opheffen van de noodtoestand heeft Erdogan een verkiezingsbelofte ingelost. De Turkse president riep die op 20 juli 2016 uit, een paar dagen na de mislukte staatsgreep in zijn land.