,,Se driuwden allegear dea yn it wetter’’, aldus Tom Jager van It Fryske Gea. Hij en zijn collega’s hebben de dode dieren opgeruimd en geprobeerd het waterpeil weer op te krikken door met gemalen extra water uit de Tjonger naar de plas te brengen. ,,Dat hat no wol wat holpen.’’

Op andere plekken heeft Jager nog niet zulke massale vissterfte gezien als hier. ,,Yn ’e Lindevallei binne in pear plakken wêr’t it ek barre kin’’, zegt hij. ,,Dy binne krekt as it Easterskar net ferbûn mei oar wetter. Mar oant no ta is der noch neat bard.’’

Voor de vissen was het lage waterpeil een ramp, voor de vogels een zegen. Tientallen reigers stortten zich op dit makkelijke hapje en ook twee zeearenden lieten zich zien. En dat was dan weer een zegen voor de vogelaars, want het schouwspel speelde zich af pal voor de vogelkijkhut.