Draai geldkraan richting Gaza dicht – column Brigitte Wielheesen
In Nederland is het net zo warm en droog als in Israël. De heide ziet eruit als een dor Israëlisch zomerlandschap en tijdens een van de wandelingen vroeg ik me af wat er zou gebeuren als ik, net als terreurbeweging Hamas, een vlieger met een brandbom zou loslaten. Nederland zou te klein zijn. Dat in Zuid-Israël 335 hectare aan flora en fauna door de ‘nieuwe’ terreuraanvallen van Hamas is verwoest en dat er nog steeds vliegers met brandbommen opgelaten worden met om Israël te vernietigen, lijkt niemand in Nederland te interesseren; terwijl er sprake is van een natuurramp. Het heeft zeventig jaar gekost om het dorre Israël in een groene oase te veranderen.
In de media wordt nauwelijks gesproken over de gevolgen voor de natuur door deze nieuwe tactiek van Hamas om Israël met de grond gelijk te maken. Nee, de misselijkmakende herschrijving van de geschiedenis door Pallywood begint zijn vruchten af te werpen. Maar niemand heeft in Gaza schone handen. Van de wieg tot het graf word je geïndoctrineerd en opgeleid tot terrorist. Hieraan willen ontkomen, betekent vluchten of de dood in de ogen zien. Door politieke bemoeienis, giften, fondsen en subsidies (miljarden dollars en euro’s) heeft het westen een terreurorganisatie tot grote bloei laten komen.
Begin juni melde de Nederlandse media ‘trots’ over een nieuw wapen van de Palestijnen in hun strijd tegen Israël. “Zolang Gaza bezet wordt, zullen we de vliegers blijven sturen”, vertelt een Palestijn in deze video. Door valse informatie te verspreiden rechtvaardigt de NOS deze terreuracties. Het zal niet de eerste keer zijn dat de staatsomroep of programma’s daarvan, zoals het Jeugdjournaal, het bij het verkeerde eind heeft daar waar het het conflict tussen Israël en de Palestijnen betreft; in Gaza in het bijzonder.
Maar hoe heeft het in de Gazastrook allemaal zo ver kunnen komen? Op 15 augustus 2005 werden alle Joodse dorpen in de strook ontruimd en legerposten ontmanteld. De ontruimingen en de terugtrekking van het Israëlische leger waren een teken van goede wil en een hoop op vrede, maar al snel bleek dat er sprake was van een enorme vergissing. Terreurbeweging Hamas beschouwde de ontruiming als een teken van zwakte van Israël. Wat volgde waren aanvallen met raketten en mortiergranaten op Israël. Hamas won vervolgens de Palestijnse verkiezingen in 2006 en nam in 2007 de macht over in Gaza, na een bloedige coup culminerend in een kleine burgeroorlog. Duizenden tegenstanders van Hamas werden vermoord of uit de Gazastrook verdreven. Sinds 2007 is Hamas de bezetter van Gaza.
Dit is niet de enige keer dat Israël, onder andere door druk van het westen, foute beslissingen heeft gemaakt. De geschiedenis bewijst dat juist westerse inmenging, bemoeienis en financiering van de Palestijnse Autoriteit (PA) een vreedzame oplossing alleen maar saboteert.
Eind 1992, na de moord op de Israëlische politieagent Nissim Toledano, zette Israël 415 Palestijnse terroristen de grens over naar Marj al Zuhur in Libanon. Dit leverde ernstige spanningen op tussen de Verenigde Staten, de VN en de Europese Gemeenschap aan de ene kant en Israël aan de andere kant. Enkele maanden later bracht Israël onder druk van het westen deze groep terug. Ik kan me nog herinneren dat wij – ik was op dat moment voor RTL in Israël werkzaam – aan de grens stonden om beelden te maken van de bus met terugkerende terroristen. De 415 terroristen, duidelijk in een overwinningsroes, zagen zichzelf als helden. Door de Palestijnen werd dit duidelijk als een teken van zwakte van Israël gezien. Een foute beslissing. De terroristen waren door Iraanse- en Hezbollahcommando’s, uit het zicht van de wereld, getraind. Israël liet zo het Paard van Troje binnen. Iran gaf dertig miljoen dollar aan Hamas, waarvan zevenduizend dollar per persoon naar de moordenaars van Toledano gingen. Hiermee begon in 1993 het systeem van de betalingen aan terroristen en hun families met geld uit de VS, de EU, Iran en de Golfstaten. Hamas kon met dit geld een civiele structuur opbouwen, de Da’wa.
Hamas beheerste het schoolsysteem, de gaarkeukens, de uitgifte van medicatie en de islam. De financiën hiervoor werden niet alleen in moskeeën maar ook bij NGO’s in de VS en Europa gecollecteerd. Hamas werd hiermee een politieke en religieuze organisatie met een leger van terroristen met genoeg geld om strijders, en eventueel achtergebleven families, te compenseren. Zonder deze giften en subsidies had Hamas, opgericht in 1987 door Musa Abu Marzook, nauwelijks een voet aan de grond kunnen krijgen in Gaza en op de West Bank, waar de meeste Palestijnen de toen nog in Libanon woonachtige Yasser Arafat steunden. Vanaf de ondertekening van de Oslo I-akkoorden door Mahmoud Abbas en Shimon Peres in september 1993, stroomde ook het geld uit de VS, de EU en landen uit het Midden-Oosten binnen om de Palestijnse Autoriteit (PA) op weg te helpen. We spreken over miljarden. Dit geld bleef bij Arafat en zijn geselecteerde groep intelligentsia en welgestelden. Ook werd het gestoken in de opbouw van een robuuste politiemacht. Er ging niets naar de opbouw van een goed onderwijssysteem, de bouw van ziekenhuizen of een economische infrastructuur. De rijken werden rijker en de armen werden armer. De EU, de VS en de NGO’s controleerden niets, draaiden de geldkraan niet dicht, maar ondersteunden de corruptie in de Palestijnse gebieden met nog meer miljarden. Veelal kwam het uit potjes ontwikkelingssamenwerking uit de Europese landen.
Separaat van de PA bleef Hamas bouwen aan zijn civiele infrastructuur, de Da’wa. Hamas noemt het een lange termijn investering in de fundamentalistische educatie van kinderen, van wieg tot graf. Toen ik in de jaren negentig in de straten van Gaza rondliep, voelde en merkte k de fundamentalistische indoctrinatie door Hamas al. Kinderen renden achter je aan en riepen ‘Yehud’ (Jood) tegen elke buitenlander die ze zagen. Sommigen pakten stenen op om die naar je te gooien. Deze generatie is nu volwassen en heeft zelf kinderen. Het is deze generatie van ‘hoogopgeleiden in terrorisme-skills’ die samen met hun kinderen raketten op Israël afvuren en de nieuwe tactiek van vliegerbommen gebruiken om Israël in as te leggen.
Onder druk van het westen, haalde Israël het paard van Troje binnen, gefinancierd door Iran, de EU, de VS en NGO’s. Onder druk van het westen werden Joodse nederzettingen ontruimd en trok het leger zich terug uit Gaza. Naar mijn mening is de terroristenstaat Gaza gecreëerd door het westen. Laten we direct stoppen met financieel funderen van terroristen en hun families en politieke druk uitoefenen op Israël. Het feit dat de tactiek van vliegerbommen Israël tot aan de grond afbrandt, betekent dat Israël niet in hun interesse ligt, maar wel de dood van elke Jood op dat grondgebied.
