Paar tientjes extra voor vlucht zonder kinderen, om in je bubbel te blijven (nos.nl)

"Mede door sociale media zijn mensen steeds meer hun eigen bubbel gaan opzoeken."

Paul van Lange, (hoogleraar sociale psychologie), het heeft geen moer met sociale media of bubbel te maken.
Ik begrijp wel als je het daar aan ophangt, dat je lekker veel publiciteit krijgt, maar het is mijn inziens een conclusie van het niveau "Diederik Stapel".

Niemand zit te wachten op een vlucht met jankende en krijsende kinderen die in je rugleuning trappen (mits je een vreemde fetisj hebt) .

En vroeger waren er geen 'kindloze' vluchten omdat ze A) zelden vlogen (was alleen voor de rijken) en B) ouders die wel met kinderen vlogen hun kinderen onder controle hadden.

Maar ja, je moet toch je salaris 'verdienen, dan maar met een 'flut'onderzoek.

Ik vind dit ook een eenzijdig artikel, en de titel verklaart al wie schuldig is...

Dat telefoons en de overdreven aandacht voor sociale media van de gebruikers (en wat ze er nog allemaal meer op doen) van invloed is zou ik wel willen geloven. Twee redenen:

1.: Kinderen worden niet meer opgevoed.
In plaats van op de kinderen te letten, wordt er vooral op de smartphone gelet. Aandacht voor de kinderen en hun opvoeding leidt hieronder, onderzoek bevestigd dit. Ik bedoel hier niet die soort van aandacht dat kinderen alles hebben moeten, vooral als het duur is. Ik bedoel echte aandacht om de kinderen fatsoen bij te brengen, te helpen met hun problemen om te gaan, etc. Gewoon lief en zorgzaam voor je kind zijn dus.

2.: Kinderen krijgen veel verkeerde prikkels
Kinderen hebben zelf ook die smartphones, en een korte blik op de sociale media (inclusief deze) maakt duidelijk dat deze niet voor kinderen geschikt is. De veelal agressieve manier van omgaan op deze media leert de kinderen eerder verkeerde dingen dan goede... Het schreeuwerige van de media klinkt door op elk kinderdagverblijf (waar ze ook niet de aandacht krijgen die ze zouden moeten hebben, is te duur!).

Het probleem is dus echt de kinderen zelf, of eigenlijk vooral de ouders daarvan die misschien wel in hun bubbel kruipen om voor de verantwoording voor hun kind weg te lopen. Heb eens tijdens een 11 uur durende vlucht vlakbij een kind gezeten dat niet huilde omdat er iets mis was, maar oorverdovend krijste als het aandacht wou, en dat wou het voortdurend. De ouders corrigeerden het kind niet, maar beloonden het met aandacht. Ik had graag een paar tientjes betaald om niet met knallende koppijn uit het vliegtuig te stappen!