Walter wandelt 7 uur om eerste werkdag te beginnen: baas geeft hem eigen auto

De avond voor zijn eerste werkdag bij een Amerikaanse verhuisfirma zat Walter Carr met de handen in het haar: zijn auto had het begeven. Desondanks werd de jongeman de volgende dag al om 8 uur verwacht om een gezin te verhuizen op een adres zo’n dertig kilometer van zijn woonplaats.

En dus bleef er voor hem nog één optie over: wandelen. De jongen controleerde op internet hoelang de tocht zou duren, deed een kort dutje en begon iets na middernacht te lopen. Hij zou zeven uur later arriveren, was de conclusie. ,,Ik wilde gewoon naar mijn werk en aantonen dat ik toegewijd ben'', vertelde hij later aan lokale media.

Walter hoefde uiteindelijk niet de hele weg te lopen. Rond vier uur ’s nachts werd hij opgemerkt door een politiepatrouille. De agenten hielden hem tegen en vroegen of hij hulp nodig had. Ze waren stomverbaasd toen Walter vertelde wat hij van plan was. Daarop besloten de agenten hem te trakteren op een ontbijt in de buurt en hem af te zetten bij het juiste adres.

Walter kwam aan bij het huis rond half zeven 's morgens, nog voor al zijn andere collega’s waren gearriveerd. Daar vertelde de politie het verhaal aan bewoonster Jenny Lamey, die die dag zou verhuizen met haar gezin. 'Je kon zien dat de agent veel bewondering had voor Walter en door mijn reactie kon hij zien dat ik dat ook had', schreef de vrouw later op Facebook.

,,Ik vroeg Walter of hij naar boven wilde gaan om te rusten tot de rest van de ploeg arriveerde. Hij weigerde en zei dat hij al kon starten'', aldus Jenny. En dus begon de jongeman te werken. Later die dag ontdekte de vrouw nog dat Walter en zijn moeder ruim tien jaar eerder hun huis verloren in de orkaan Katrina, wat haar bewondering enkel deed groeien.

'Ik kan je niet vertellen hoe ontroerd ik was door Walter en zijn tocht', schreef ze. 'Ik kan me niet inbeelden hoeveel keren hij op die eenzame tocht in het midden van de nacht wilde terugkeren naar huis. Hoeveel keren hij zich afvroeg of dit wel een goed idee was. Hoeveel keer hij een plaats wilde vinden om te zitten of te liggen tot de ochtend, wanneer hij misschien iemand kon bellen om hem op te pikken en thuis te brengen. Maar hij wandelde tot hij er was! Ik ben helemaal onder de indruk van deze jongeman!'

De Facebookpost werd honderden keren gedeeld en bereikte zo ook de topman van het verhuisbedrijf, Luke Marklin. Die besloot de daadkracht van zijn jonge werknemer extra te belonen. Op maandag nodigde hij Walter uit voor een koffie: zogenaamd om de jongen persoonlijk te bedanken, maar de baas had nog een andere verrassing in petto.

Naast een bedankje kreeg Walter ook de sleutels van zijn auto, een Ford Escape die Marklin naar eigen zeggen zelf weinig gebruikte. Zo kon Walter voortaan wél met de auto naar zijn werk.