Politiek & sofistiek – discriminatie
Ons rechtstelsel zit op een aantal punten vreemd in elkaar. Discrimineren mag niet, tenzij het positief is. Maar ook wat precies positieve discriminatie blijkt een probleem. Politici dansen daar vaak op sofistische wijze omheen, zonder te kunnen voorkomen dat het punt steeds meer gaat wringen.
Onderdeel van onze verwrongen kijk op discriminatie is het begrip positieve discriminatie. Dat heeft er in geresulteerd dat je sommige mensen wel mag voortrekken, maar vastomlijnde groepen niet mag achterstellen. Dat dit sofistiek is zal iedereen herkennen. Naarmate het verder oprukt in het dagelijks gebruik, gaat het meer prangen. Want discriminatie blijft discriminatie, hoe je het ook wendt of keert,.
Dat bovenstaande discriminatie as lijdt geen twijfel. Althans, iedereen herkent het als een bord dat het eertijdse apartheidssysteem van Zuid-Afrika hanteerde bij haar pogingen de rassen in Zuid-Afrika uit elkaar te houden. Abject. Is iedereen tegenwoordig tegen, toch? Maar volgens de regels van het Nederlandse discrimineren zou dit moeten kunnen: alleen blanken mogen hier komen, dus het trekt blanken voor. Dat is iets anders dan zeggen: hier geen negers.
Dat iedereen weet dat dit nooit een serieus punt van discussie kan worden geeft al aan dat er ergens iets scheef zit in onze manier van positieve discriminatie. Net zoals de vroeger bij ambtelijke personeelsadvertenties standaard toegevoegde zin: bij gelijke geschiktheid geven wij de voorkeur aan een vrouw of een lid van een etnische minderheid, of woorden van gelijke strekking. De facto stond daar dus; bij gelijke geschiktheid vallen blanke mannen af. Maar door de omkering is het een soort discriminatie die voor de wet in Nederland werd toegestaan. Dat klinkt willekeurig, en werkt ook willekeur in de hand.
Dit alles realiseerde ik me toen ik een stukje las over de vraag van Leefbaar Raadslid Tanya Hoogwerf aan burgemeester Aboetaleb van Rotterdam, en diens antwoorden, over de door Hoogwerf veronderstelde positieve discriminatie door allochtone criminelen van blanke ouderen als geliefd doelwit. De antwoorden van Aboetaleb dansten keurig binnen de marges van de Nederlandse discriminatiewetgeving, en de ambtelijke hulpmiddelen die hem daarbij ten dienste staan:
Als Hoogwerf vraagt of haar burgemeester óók sterk de indruk heeft dat het bij misdrijven vaak gaat om allochtone daders en autochtone slachtoffers en of hij – net als zij – van mening is dat dit geen toeval is, maar een duidelijk patroon, wil Aboutaleb zich geen buil vallen en antwoordt: ”De etnische achtergrond van verdachten en slachtoffers wordt door de politie niet geregistreerd. Daarom kan op grond van cijfers niet geconcludeerd worden dat uw vermoeden op feiten is gebaseerd.’’
Bij haar vraag of Aboutaleb onderschrijft dat bij vermogensdelicten met geweld waarvan autochtone (of Aziatische) ouderen het slachtoffer zijn veelal sprake is van racistische hate crimes, en zo niet, waarom misdrijven die doelbewust tegen allochtonen gericht zijn wél racistisch zijn, maar misdrijven die doelbewust tegen autochtonen gericht zijn niet, leest Hoogwerf: ‘’Zie antwoord op vragen 1 en 2.’’
De politie houdt er dan wellicht geen administratie van bij, onderzoek bestaat er wel degelijk naar:
(..)De mening van Hoogwerf werd ondersteund door het Jaarrapport Integratie 2012 van het CBS, waarin stond dat Marokkanen in vergelijking met autochtone Nederlanders 22 keer zo vaak verdachte zijn van vermogensdelicten met geweld, waaronder straatroven en roofovervallen. Onder Antillianen lag dit aantal zelfs 24 keer zo hoog.
Vreemd blijft daarom dat de burgemeester niet bereid is dit verder te laten uitzoeken:
De burgemeester zegt ook niet bereid te zijn een onderzoek te laten verrichten naar de motieven van allochtone daders om doelbewust autochtone ouderen als slachtoffer uit te kiezen?
Dat de burgemeester zich hiermee aan de Nederlandse wijze van positief discrimineren houdt is duidelijk. Dat het discriminatie is eveneens. U hoeft zich niet in te beelden hoe het zou zijn als autochtoon tuig zich zou specialiseren in het uitschudden van allochtone ouderen. Bij de eerste indicatie staan dan hijgend de onderzoeksbureaus in de rij. Maar dat allochtone daders zouden discrimineren wil er eigenlijk niet in bij de bestuurlijke elite in Nederland. Dus verzet zij zich tegen elk onderzoek dat daarvoor bewijzen leveren zou. Daarmee gaat men dus al op voorhand uit van een aanname (allochtonen discrimineren niet!) van een adembenemende ideologische overtuiging.
Als dat geen discriminatie is….
De dochters van Abou mogen alleen met een moslim trouwen.
Alleen Alzheimer kan hem tegen die tijd nog redden.
Raak!
1. Aboutaleb is een wolf in schaapskleren.
2. “Positief” discrimineren naar de een, is “negatief” discrimineren naar de ander.
Discrimineren = discrimineren.
Het hele begrip ‘positieve discriminatie’ is onzin. Het blijft discriminatie.
Het volgende punt is de werkelijk prangende vraag: is dat erg? Of is discriminatie een natuurlijk fenomeen?
Misschien is het welerg als het gaat puur om huidskleur, maar zit daar misschien een logische reden achter? Dat er zoveel gelazer is geweest met niet-blanken dat men die liever niet in een organisatie heeft? En laten we wel zijn, dan gaat het eigenlijk altijd om het niet willen hebben van zwarten en lui uit het Midden Oosten, want de gemiddelde aziaat of allochtoon van aziatische afkomst levert geen problemen op.
Het feit dat winkels in de Amerikaanse binnensteden in de zwartere wijken allemaal zware rolluiken hebben en allerlie zaken als tabak, scheergerei en nog meer in kasten met weer extra rolluiken hebben is niet omdat het de (paar) blanke bezoekers zijn die de zaken leegroven, maar omdat dat door de zwarte bevolking gebeurt.
Op basis van godsdienst dan? Nou, ik zou me ook wel achter de oren krabben, want als het even kan geen moslims aub. Dat staat bij een percentage van 5% van je werknemers gelijk aan het stellen van allerlei extra eisen, van gebedsruimtes, extra vrije dagen, rekening houden met ramadan enz enz. Als ik weer een werkgever was dan zou ik die valkuil liever ontwijken.
Wederom, het mag dan discriminatie zijn, er zit een heel gedegen en logische verklaring achter.
Op gebied van seksuele voorkeur dan? Daar kan ik stellen dat ik dat afwijs, onder het voorbehoud dat ik slechts in de twee seksen geloof. Als iemand een transseksueel wil zijn prima, maar niet op mijn kosten. En geen mannen die plotseling de dames-WC willen gebruiken. Verder is wat mij betreft alles wat twee of meer volwassen mensen samen doen iets tussen hen, zolang het maar op vrijwillige basis gebeurt en niet tijdens werktijd, of de problemen meeneemt naar het werk.
En kijk eens naar bv voetbal-teams. Zelfs op jeugdige leeftijd zie je vaak tijdens het bezoek aan de kantine, of de tijd voor de training dat de spelers heel vaak in groepjes vormen op basis van huidsleur. Bij profs net zo goed als bij amateurs. Dan kunnen we dat onwenselijk vinden, maar wat doe je daar dan aan?
En waarom is het alleen een probleem als het door blanken gebeurt. De gemiddelde Afrikaan is een stuk rascistischer dan de gemiddelde Europeaan. Zwarten in de VS zijn een stuk rascistischer dan blanken.
Zelf heb ik een flink aantal Surinaamse kennissen, en wat die zeggen over bv de Antillianen daar zou ik voor worden opgepakt. Luister eens naar wat de Marokkaanse jeugd te zeggen heeft over blanken, joden, christenen, zwarten, als een blanke dergelijke opmerkingen zou maken dan duurt het niet lang voordat die voor de rechter staat.
Goedaardige genocide; vreedzaam invechten; Kika kaas; democratische wetten; integere politicus; ….