Het waterschap wil problemen met de waterkwaliteit en problemen voor de volksgezondheid in het gebied voorkomen, aldus dijkgraaf Hein Pieper.
Er komt vanuit sloten, beken en rivieren nog maar zo weinig water in stedelijke watergangen en vijvers terecht, dat het gehalte botulisme en blauwalg explosief groeit, zegt het waterschap. Vissen gaan dood, terwijl ratten en bacteriën volop gedijen. Het water kan gaan stinken. Het waterschap probeert zo lang mogelijk water naar stedelijke gebieden te sturen.
Rijn en IJssel heeft niet eerder zo'n ingrijpend verbod ineens afgekondigd. Tot nu toe werd een sproeiverbod stapsgewijs uitgebreid, net als bij andere waterschappen. ''Maar het is niet langer verantwoord'', zegt Pieper.
Ontheffingen vervallen
Boeren, burgers en bedrijven mogen helemaal geen oppervlaktewater meer gebruiken. Speciale vergunningen en ontheffingen zijn voorlopig vervallen. Het verbod geldt van akkers besproeien tot aan emmertjes water halen voor de auto of de tuin, aldus het schap. Boeren met een grondwaterpomp moeten daar zeer terughoudend mee omgaan, aangezien het grondwaterpeil met meer dan 1 centimeter per dag zakt volgens Pieper. ''We verbieden het nog niet omdat veel maïs- en aardappelboeren in dit gebied afhankelijk zijn van water, maar ik sluit niet uit dat er toch een verbod komt.''
Het schap heeft vispassages in de rivieren en zijtakken van een aantal beken afgesloten om waterverlies te voorkomen. Er wordt zo weinig mogelijk geschut, zodat scheepvaart op de IJssel lang moet wachten.
Pieper verwacht grote schade door de droogte. ''Het is een sluipmoordenaar. Veel schade is later pas merkbaar.'' Stuwen en dijken kunnen instabiel zijn, omdat er te weinig water tegenaan heeft gestaan. Dijklichamen krijgen mogelijk een kwetsbare bovenlaag doordat de grasmat is afgestorven. ''Ik verwacht meer kosten dan na wateroverlast.''