Direct naar artikelinhoud
Column

De Holleedertaal is Kuzu op het lijf geschreven

Theodor HolmanBeeld Wolff

Is schelden om aandacht te trekken verstandig?

Kuzu van Denk meent van wel.

Ik heb er al eens op gewezen dat hij Wilders als zijn politieke voorbeeld heeft genomen. Het is het stockholmsyndroom, ontstaan door gebrek aan eigen ideeën en eigen creativiteit; Kuzu steelt de politieke methode van zijn grootste tegenstander, zoals je een auto steelt, alleen weet hij niet precies hoe je moet rijden.

Kuzu in een filmpje: "Als het hun niet bevalt, dat veranderende Nederland, waarbij verschillende mensen met verschillende achtergronden samen met elkaar leven in een stad als Zaandam, in een wijk als Poelenburg, dan rotten zij maar op."

Oprotten.

Een politicus moet zeker de taal van zijn mensen spreken, maar als politici, of ze nou Rutte of Wilders heten, expres ordinair gaan doen, dan heeft dat het eigenaardige effect dat ik me ga schamen.

Ik heb mijn vader bijvoorbeeld één keer het woord 'neuken' horen uitspreken, en ik schaamde me kapot. Dat woord hoorde niet bij hem.

Bij Kuzu voel ik die schaamte niet. Dat komt vermoedelijk doordat hij een ordinaire man is. Als Holleeder het heeft over een 'vies vuil teringwijf', dan gebruikt hij geen woorden waarvoor ik me schaam.

Ik zou me schamen als Holleeder zou zeggen: "Mevrouw de rechter, het vocabulaire waarin een bloedverwant van mij, mijn eigen zuster, een portret van mij tracht te schetsen, lijkt mij inadequaat en weinig subtiel." Dat past niet.

Maar 'oprotten' hoort bij Kuzu; de Holleedertaal is hem op het lijf geschreven.

Juist als Kuzu 'netjes' probeert te spreken, zoals hij in de Kamer tracht te doen, hoor je zijn ongeloofwaardigheid. De keurige woorden die hij dan kiest, zijn niet congruent met zijn persoonlijkheid.

En - let er maar eens op - hij geeft zijn nette woorden in de Kamer altijd een vleug ironie mee, alsof hij zich schaamt voor zijn eigen keurigheid.

Maar goed, we moeten dus 'oprotten' van Kuzu.

Inderdaad is oprotten een politieke oplossing voor bepaalde problemen. Het begrip 'oprotten' is door Kuzu nu zeker bespreekbaar geworden.

Want hoe ordinair hij zelf ook is, en hoe ordinair het woord oprotten ook is, het wordt nu salonfähig, zoals 'neuken' ooit ordinair was, en nu alleen nog nooit door Willem-Alexander voor de tv is uitgesproken.

'Oprotten.' Zullen we eens een lijstje maken wie voor uitwijzing in aanmerking moet komen?

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl

Zeker, oprotten is een politieke oplossing voor bepaalde problemen