Leraren de schuld geven van examendrama: je moet maar durven
Onbewust onbekwaam. Dat waren de docenten van het Sint-Maartenscollege en Porta Mosana volgens woordvoerder Paul 't Lam. Hij sprak over een diep ingesleten cultuur, de oude rotten die tegen de groentjes zeiden: zo doen we dat hier met die schoolexamens. Maar wat ze deden, mocht niet. Zo ontstond het diplomadrama waardoor 354 leerlingen geen diploma mogen ontvangen en het jaar hoogstwaarschijnlijk opnieuw moeten doen.
Emotie is de brandstof van de boodschap. Tenminste, zo valt te lezen op de LinkedIn-pagina van deze 't Lam. Communicatiespecialist. Ook nog eens de brandmanager bij Regiobranding Zuid-Limburg, de stichting achter 't spotje 'Zuid-Limburg. Je zal er maar wonen.' Alle docenten op deze scholen wegzetten als een stel onnozele halzen: een uitgekiende, en ongetwijfeld duurbetaalde handen-wassen-in-onschuld-strategie van het bestuur, de werkgever van deze mensen. Je moet maar durven.
Op zaterdag zagen we zo de voorzitter van het bestuur André Postema - de man die volgens minister Slob 'onverantwoord' zou hebben gehandeld - in 'Nieuwsuur' verschijnen om een beetje zuinig 'sorry' te zeggen in een ongestreken blauw bloesje. Opmerkelijk. Zo'n bloesje communiceert zeker niet de 178.999 euro die hij per jaar krijgt om er zo'n bende van te maken. Een euro minder dan wat hij volgens de wet maximaal mag verdienen. En dan weet hij zijn baan als bestuurder ook nog eens te combineren met klusjes als PvdA-senator in de Eerste Kamer en voor het Beneluxparlement. Knap hoe zijn werk daar niet onder leed.
En dan te bedenken dat deze stichting een monopoliepositie heeft in het zuiden van het land
Grappig eigenlijk: dat 'onbewust onbekwaam' is als term niet toepasbaar op de docenten. Psycholoog Maslow reserveerde deze term voor absolute beginners, die niet eens weten wat ze niet kunnen. Ik moest wel denken aan het Dunning-Kruger-effect: dat incompetente mensen hun eigen kunnen overschatten en zich bovengemiddeld competent wanen.
Incompetentie
En incompetentie was er genoeg. Afgaande op de verhalen van ouders en leerlingen was er in sommige vakken maandenlang geen les. De leraren hadden het ook te verduren. De afgelopen maanden had het bestuur strijd met zijn personeel omdat het 125(!) leraren van een school in Maastricht naar een school buiten Maastricht wilde verplaatsen. Een paar weken geleden hoefde het ineens niet meer. In 2015 pleegde een docent biologie zelfmoord na ernstige pesterijen door haar collega's. Het bestuur bagatelliseerde. Ze had het niet goed gezien, vonden ze. Dunning en Kruger zouden er ook stil van worden.
En dan te bedenken dat deze stichting een monopoliepositie heeft in het zuiden van het land. Vmbo-leerlingen en ouders zijn allemaal aangewezen op dit bestuur. Tjonge. Zuid-Limburg. Je zal er maar wonen.
René Kneyber deelt om de week zijn ervaringen als wiskundeleraar op het vmbo. Lees hier meer van zijn columns.
Lees ook: Had de onderwijsinspectie eerder kunnen ingrijpen in Maastricht?
Ouders klaagden al jaren over VMBO Maastricht. Had de inspectie eerder kunnen ingrijpen?
Lees ook: Examendrama: in Maastricht rommelt het al jaren
Ouders van middelbare scholieren hebben amper vertrouwen in de stichting Limburg Voortgezet Onderwijs. Veel Maastrichtse kinderen gaan buiten de stad naar school.