Het oude stadhuis van Batavia, nu een museum

Indonesië trekt Werelderfgoed-nominatie VOC-wijk zelf in

Indonesië heeft op het laatste moment zijn nominatie voor de Werelderfgoedlijst van Unesco teruggetrokken. Dit weekend wordt er gestemd over nieuwe toevoegingen aan de lijst.

Indonesië nomineerde de Kota Tua Jakarta, de oude stad van Jakarta, als Batavia ooit de hoofdstad van Nederlands-Indië. Om onbekende reden doet het land nu toch niet mee. Volgens een woordvoerder van Unesco heeft Indonesië mogelijk meer tijd nodig om Kota Tua Jakarta klaar te stomen voor een plek op de lijst.

De Oude Stad is de enige historische wijk van de Indonesische hoofdstad. Het gebied werd in 1619 veroverd door de omstreden J. P. Coen, die er de handelsstad Batavia liet aanleggen volgens Nederlands model. De rivier Ciliwung werd gekanaliseerd, er werden forten, pakhuizen en grachten aangelegd. Die infrastructuur is nog grotendeels intact en ook veel gebouwen bleven bewaard.

Kota Tua Jakarta

"Het zou Amsterdam kunnen zijn geweest, als er geen palmbomen stonden en het minder stonk", oordeelt correspondent Michel Maas over het grachtenstelsel. "Als deze wijk in Amsterdam of Londen had gelegen, dan zou het een yuppenwijk met dure appartementen zijn geweest."

"In Jakarta was lang geen belangstelling voor dit soort erfgoed. Indonesië heeft het jarenlang laten verslonzen. Daken stortten in, de huizen bleven als skeletten overeind staan."

In het weekend is het een trekpleister, gezellig druk.

Correspondent Michel Maas over Kota Tua Jakarta

Pogingen de wijk op te knappen strandden omdat eigenaren niet samenwerkten, weet Maas. Bovendien was behoud geen prioriteit in Indonesië. "Neem de Rode Brug, een kopie van de Magere Brug in Amsterdam. Die is nog door de Nederlanders gebouwd. Sinds de jaren 70 kan de brug niet meer open, omdat hij verrot en verroest is. Toeristen mogen er niet op, uit angst dat ze erdoorheen zakken. Ze hebben de brug een nieuw verfje gegeven: niet rood, maar bruin. Ze hadden kennelijk nog een pot over. Zo gingen ze ermee om."

De interesse van Indonesië voor de Werelderfgoedlijst bewijst wel dat er iets verandert in het land. In de oorspronkelijke begeleidende tekst roemde Indonesië de originele elementen als het voormalig stadhuis (nu een museum), de grachten en een scheepswerf. De wijk wordt een smeltkroes genoemd van de lokale cultuur gemengd met Nederlanders, Chinezen, Portugezen, Indiërs en Arabieren.

De afgelopen jaren zag ook Maas de buurt verbeteren. "Vroeger kwamen er alleen schoolkinderen, die moesten. Nu proberen ze er wat van te maken. Bouwvallen die de sfeer verpesten werden aangepakt, er werden terrasjes geplaatst, de buurt is opgekalefaterd. In het weekend is het een trekpleister, gezellig druk."

Plaatsing op de Werelderfgoedlijst kan helpen die verandering te bestendigen, maar voorlopig komt het er dus niet van.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl