Eindelijk fietspad aan dodenweg in Heusden: 'Vijftig jaar te laat'

Want het asfalt ligt er dan wel spik en span bij en de versnaperingen die bij de openingsplechtigheid geserveerd worden laten zich dan wel smaken, voor veel aanwezigen is de dag van de opening van het fietspad ook een dag waarop pijnlijke herinneringen weer naar boven komen. Niet in de laatste plaats bij Van Bussel. De gedachten dwalen toch weer af aan die enorme klap, zo'n halve eeuw geleden. Een auto raakte op de Meijelseweg in een slip en reed drie kinderen aan die daar fietsten, waaronder de jonge Jan van Bussel en zijn zusje. Zij overleefde de aanrijding niet. Negen jaar was ze slechts. ,,Ik zie ons nog door de lucht vliegen'', klinkt het somber.

Het was bepaald niet het enige ongeluk met dodelijke afloop op de Meijelseweg. Een dodenweg, die reputatie had het vroeger. Grond afstaan ten behoeve van de aanleg van het fietspad? Daar hoefde Van Bussel nog geen seconde over na te denken. ,,Het was een absolute topprioriteit dat hier een fietspad kwam.'' Toch wilde niet iedereen even makkelijk zijn grond afgeven als Van Bussel dat deed. De aanleg van het fietspad stond al tien jaar op de agenda van de gemeente Asten, maar kwam er maar niet door grondeigenaren die hun land niet voor een habbekrats van de hand wilden doen. Toch ging uiteindelijk iedereen akkoord.

Nu kunnen de kinderen die aan de weg wonen dan eindelijk eens afgescheiden van auto's naar school in Heusden fietsen. Zelf zal Van Bussel ook vaak met de elektrische fiets erop uittrekken. Mevrouw Sleutels fietst intussen al zeventig jaar over de Meijelseweg. Net als haar kinderen vroeger, op en neer naar school in Heusden. En haar man. Maar die nam vaak het zekere voor het onzekere. ,,Werd het in het donker te gevaarlijk, dan reed hij via de Smientweg naar huis'', legt ze uit. Ook in haar stem klinkt melancholie door. ,,Wat had ik graag meegemaakt dat mijn kinderen dit fietspad zagen. Maar ze wonen ver weg van hier.''

Maar al met al is het een heuglijke dag, volgens Tinie Vinken. ,,Eindelijk eens een fietspad. Vergeet niet hoeveel fietstoeristen en schoolgaande jeugd hier rijdt.'' Wethouder Theo Martens vat de hoop van velen kernachtig samen. ,,Dat het dan ook echt eens gedaan is met de ongelukken.''