Terwijl IWIH voorzichtig zijn eerste fles Duvel opentrekt op zondagmorgen, omdat zijn hoofd voelt als een versleten sloopkogel en paracetamol nou eenmaal slecht voor je is volgens onze homeopathische betweterige vrienden, gaat plotseling de deurbel. Zoals gewoonlijk reageert IWIH in eerste instantie niet op de deurbel, maar de deurbelterrorist geeft niet op en blijft net zolang herhaaldelijk bellen totdat IWIH geërgerd richting de deur zwalkt. Als IWIH open doet ziet hij helemaal niets of niemand, maar vanaf beneden begint er ineens een of andere blaag een ingestudeerd zinnetje op te dreunen. In de hand van de overlastgever zit een grote groene collectebus geklemd, voorzien van een logo en verzegelt met een stukje ijzerdraad. Het bijdehante kreng vraagt: “Heeft u misschien iets over…”, maar voor er nog meer kostbare tijd verloren gaat, schreeuwt IWIH: “Nee, en als je nou niet als de sodemieter opdonderstraalt, staat je een pijnlijke rectale operatie te wachten om de collectebus te kunnen legen.” Met een krachtige zwaai smijt IWIH zijn voordeur dicht, loopt terug naar zijn Duvel en vindt dat hij zijn portie ellende wel weer gehad heeft voor vandaag.

Echt nog geen twee minuten later, gaat die gloeiende kudt deurbel weer. Inmiddels redelijk uit z’n humeur loopt IWIH voor de tweede keer naar de voordeur. En jawel hoor, het gezeik is compleet: de buurman komt verhaal halen. Hoe IWIH het in zijn hoofd haalt om zo tekeer te gaan tegen een kind van 6. Het arme kind probeert alleen maar geld op te halen voor een goed doel. Waarom IWIH zich als een hork gedraagt tegen alle buren. Dat IWIH een drankprobleem zou hebben, waar hij eens aan zou moeten werken. Meneer is het meer dan beu dan IWIH ’s nachts gamet tot een uur of 3 met het geluid vol aan. IWIH komt nooit eens opdagen op buurtfeestjes. En de buurman weet zeker dat iedereen dolblij zou zijn als IWIH uit de buurt vertrekt. Kortom IWIH begint het gevoel te krijgen dat de relatie tussen hem en zijn buurman niet helemaal goed zit.

“Waar was die collecte ook al weer voor?”,  vraagt IWIH om de tirade van zijn buurman te onderbreken. Verbijsterd door de ommezwaai in het gesprek stottert de buurman: “Voor het opzetten van scholen in arme landen.” IWIH zegt dat hij even naar boven loopt om wat kleingeld te halen en hij dondert de deur dicht voor de buurman zijn neus. IWIH zet de deurbel uit en kan eindelijk van zijn welverdiende Duvel gaan genieten.