Turkije – regering-Erdogan toont allerlei signalen van paniek
Zondag zijn de Turkse verkiezingen. En dat de regering-Erdogan en zijn AKP-partij zich bepaald niet zeker voelen over de uitslag en de stemming in Turkije valt aan veel zaken te bemerken.
Het is uien met de Turkse economische omstandigheden van de laagste klassen. Dat was het altijd al, maar dat dit aan de vooravond van de verkiezingen op 24 juni letterlijk de kwestie is baart de regering zorgen. De uienprijs is afgelopen maanden verdubbeld, en de regering heeft aangekondigd uien en aardappels te zullen gaan importeren uit goedkope landen. Dat men het nodig vond voor dergelijk basisvoedsel haar standaard economisch beleid aan te passen is veelzeggend. Tot op heden werden de prijsstijgingen vooral geweten aan geldzucht van de tussenhandel.
Dat de index van het Turkse consumentenvertrouwen in juni 0,6% gestegen is is daarom al een stuk minder vertrouwenwekkend, maar ja, verkiezingen (de stijging was van 69.9 naar 70.3, hetgeen inderdaad een stijging van 0,6% is, maar in een normaal land nooit zo zou zijn gepresenteerd). Ook het buitenlands investeerdersvertrouwen staat overigens onder druk. Jaar op jaar ging zakte de bereidheid in Turkije te investeren met 22%.
Het is daarom ook geen wonder dat de regering-Erdogan in de laatste dagen voor 24 juni met diverse lokkertjes komt om de kiezers over te halen haar alsnog te steunen. De noodtoestand zou misschien kunnen worden opgeheven, zei de vicepremier gisteren op de nationale TV. Al even opvallend is dat Erdogan pas gisteren een tipje van de sluier oplichtte hoe zijn nieuwe presidentiële systeem zal gaan werken. Extreme centralisatie lijkt het motto te zijn:
“We will reduce the number of ministries to 16 in the presidential system of government,” he said.
Erdoğan also said four new offices would be established.
“In the first stage, four offices for Human Resources, Investment, Finance and Digital Transformation bear great importance under new model because they are almost the closest staff to the president,” he said.
Een dag eerder kwam ter sprake hoe hij dacht een verlies van de meerderheid in het parlement op te vangen: hij overweegt een coalitie aan te doen gaan. Hoogst ongebruikelijk vanuit Erdogans perspectief, en een indicatie van een ongedachte koerswijziging:
Firstly, Erdoğan’s statement makes it look like he is sure he will be re-elected as president in the second round of the elections (on July 8) if not in the first round. But he is not sure the AK Parti-led alliance will be able to win a majority in parliament.
Secondly, one of Erdoğan’s strongest theses in politics so far has been that the coalition governments in the past have ruined the economy and government administrations, and his success came from the fact that the AK Parti has been a one-party government since day one.
De aanstaande schuld voor de economische problemen hoopt hij ongetwijfeld te parkeren bij zijn coalitiepartner, alhoewel het tegengestelde waar is. Dat Erdogan er van uit gaat dat hij wel eens een tweede ronde nodig zou kunnen hebben zal zijn prestige geen goed doen. Dat Erdogan problemen heeft constateerde ik gisteren al, maar je krijgt nu het gevoel dat de uitslag wel eens verrassender zou kunnen worden dan we nu lijken te moeten denken. Ook de grootste krant van Turkije lijkt er zo over te denken:
Enunciating the possibility of a coalition might have been difficult for him, since it points at a lack of confidence over the success of his electoral alliance.
En;
..it is possible to assume that if Erdoğan is re-elected but the AK Parti-led alliance cannot get 300 seats in parliament, Erdoğan might dump the MHP and continue either with the support of the İYİ Party or the HDP, with the possibility of having ministers in cabinet from them, in return of parliamentary support for laws that would be suggested by the president.
Do you think this is a fantasy and it would not be possible for Erdoğan to keep on walking, especially with the HDP? Then it might be useful to think of what happened right after the June 2015 elections, when Erdoğan dumped the proxy dialogue with the outlawed Kurdistan Workers’ Party (PKK) through the HDP in pursuit of a peaceful solution to the Kurdish problem and to bring an end to terrorism, allying with the MHP to win the November 2015 elections.
“Never say never” is one of the foundations of Turkish Politics 101.
Meer over Turkije onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier & hier.
Een shithole country, met mensen die compleet kapot zijn gemaakt door de genadeloze propaganda van het staatsapparaat. Dit is al aan de gang sinds de tijd van de Kaliefen.
Bloeddorst, moord en verderf staan er in hoog aanzien.
Aan de oppervlakte zijn ze wel aardig, maar daaronder zijn het nog steeds ottomanen die dood en verderf zaaien onder Christenen als ze de kans krijgen.
De islamo-fascistische diktator Erdogan bepaalt de uitslag van de verkiezingen.
Hij zal er precies voldoende sterk uitkomen, om al zijn voornemens uit te voeren.
Zo doen diktators dat.
Hilarisch en vooral ongelooflijk dat Erdobok de verkiezingen misschien wel gaat winnen dankzij goedkopere stampot.Daar zit de horrorclown achter.
Het is de hoogste tijd dat Erdo g a a t!!!
@Carthago
Goedkope aardappelen komen tegenwoordig uit Polen en Oekraïne etc. Ook het gros van de Nederlandse patatpiepers wordt daar tegenwoordig verbouwd. En dat merk je aan de kwaliteit, want de bodemgesteldheid van Polen is nergens die van Zeeland of Zuidoost Groningen. Het ras is maar de helft van een aardappelverhaal.
@hannibal .En dat klopt , want de smaak is er naar , slecht.De prijs is hier overigens nog behoorlijk , daar kan een Groninger en een Zeeuw makkelijk voor telen , mits de tussenhandel dat niet om zeep helpt zoals in turkije.
@hannibal.Hilarisch ook dat die erdobok het misschien wel gaat redden dankzij die christelijke piepers uit Polen .😊
OOps!! Zie nu dat ik het over Blut und Bodem had in mijn betoog over aardappels. Zou dat wel mogen?
@hannibal.Bloedlink een bodemprocedure , maar geef nooit op ajb.