Ghost. Dansen met de antipaus
Ghost — © Koen Bauters
De kerk van het Zweedse Ghost wordt groter en groter. Papa Emeritus, de geschminkte frontman die tot vorig jaar zijn anonimiteit wist te bewaren (en zich tegenwoordig Cardinal Copia laat noemen), had voor zijn vijfde passage op Graspop liefst zeven gemaskerde Nameless Ghouls rond zich verzameld, op gitaren, toetsen, bas en drums.
Maar ook vóór het podium worden de apostelen van de melodieuze metalband talrijker. Gespot in het publiek: nonnenkappen, monnikspijen en veel kelen die als één groot kerkkoor de aanstekelijke refreinen over Lucifer en Beëlzebub meezongen (‘Cirice’, ‘Square hammer’, afsluiter ‘Monstrance clock’).Het was metaltheater met alles erop en eraan. Backdrop met nagebootste gotische glasramen, een podium-op-het-podium waarop zanger Tobias Forge zich kon laten vereren, vuurwerk van beneden en boven, en natuurlijk confettikanonnen. Met elke plaat lijkt de groep er nog een scheut pop bovenop te doen en zo schopte Prequelle het afgelopen weken zelfs tot in de Vlaamse album top vijf. ‘Dance macabre’ uit die plaat was, welja, dansbare glamrock. ‘I wanna bewitch you in the moonlight’ zong de antipaus, maar hij bedoelde eigenlijk ‘be with you’.
De nonnen in het publiek knikten gewillig. En wij met hen.
plusartikels
