JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Een obsessie met de islam

Sam Van Rooys politieke keurslijf

Othman El Hammouchi20/6/2018Leestijd 4 minuten
Filip Dewinter in De Kamer.

Filip Dewinter in De Kamer.

foto © Reporters

Van Rooys repliek verraadt een verlangen om alles te associëren met zijn anti-islamitische agenda.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

In deze repliek op het artikel van dhr. Sam van Rooy zou ik mij tevreden gesteld hebben met één woord: inderdaad. Natuurlijk is kritiek op de islam, of zelfs haat ervan, niet racistisch. Dat heb ik nog nooit in mijn leven betwist. Het artikel waar Van Rooy op reageert, betreft de verontwaardiging die zijn partijgenoot Filip Dewinter uitdrukte bij het idee van een zwarte als burgemeester van Antwerpen, wat duidelijk een uitdrukking is van racisme. Wat de islam daarmee van doen heeft, is mij onbekend. Maar het lijkt erop dat Van Rooy een one-trick pony is die alleen in staat is over de islam te spreken en elk onderwerp dat hij aansnijdt in dat keurslijf probeert te steken. Waarbij ons een flinke portie aan grofheid en intentieprocessen (hij noemt mijn stuk ‘leugenachtig’) spijtig genoeg niet bespaard blijft, in weerwil van de voorschriften van elke elementaire debatetiquette.

Anti-migratie is geen racisme

Van Rooys trouwe verdediging van partijgenoot Dewinter raakt kant noch wal. Hij schrijft dat Dewinter alleen maar kritiek leverde op massamigratie, en niet zijn onvrede uitte over de huidskleur en etnie van een mogelijke toekomstige burgemeester. Hij deed beide. ‘Over twee generaties zal de burgemeester van Antwerpen een Marokkaan, een Turk of *pauze* een neger zijn’, citeert Dewinter parlementslid De Croo, op een duidelijk verontwaardigde toon met een nadruk op deze laatste term. De pauze was wellicht zijn geweten dat haar laatste kans greep om hem te weerhouden van zulke degoutante uitlatingen. Deze gingen niet louter over ‘identiteit en cultuur’ zoals Van Rooy beweert, maar over huidskleur en etnische samenstelling.

Inderdaad ben ik tegen massamigratie omwille van economische, infrastructurele en culturele redenen, maar niet omdat de mensen er ‘anders uitzien’. Daarom hebben we ook gezien dat het grootste deel van centrumrechts zich na Dewinters uitspraken expliciet van hem distantieerden: ze willen vermijden dat een pleidooi voor gecontroleerde migratie wordt geassocieerd met racisme, iets wat de overwegend linkse culturele instituties in ons land maar al te graag doen.

Deportatie van moslims

Van Rooy beweert dat ik fout ben wanneer ik beweer dat Dewinter pleit voor de collectieve uitwijzing van moslims. Ik had daar uiteraard aan moeten toevoegen dat het hier slechts ging om de moslims die weigerden slechts een compleet uitgeholde versie van hun geloof te willen overhouden. Alsof dat het beter maakt. We hebben het hier over de systematische deportatie van Belgische staatsburgers zonder dat ze zelfs maar de wet verbreken. Dewinter wilt moslims laten ondertekenen dat ze grote delen van de Koran die hem niet aanstaan verwerpen, en ‘onze’ normen en waarden overnemen. Het hele idee achter de liberale rechtsstaat is echter dat we collectief geen normen en waarden hebben.

Ik ben een trotse Vlaming, maar ik vermoed dat ik heel andere waarden koesteren dan Van Rooy: meer sociaal conservatief, ritualistisch, godsdienstig, enz. Het staat mensen vrij in een liberale rechtsstaat reële morele verschillen te hebben, anders zou het hele idee ervan nutteloos zijn. Het is niet omdat ras hier niet bij betrokken is, dat het moreel aanvaardbaar is burgers omwille van hun opvattingen collectief te deporteren. Niet elk voorstel wordt op magische wijze moreel goed wanneer men er anti-islamsentimenten bij betrekt. En Dewinter had het niet over ‘sharia-en jihad-moslims’, zoals Van Rooy beweert (hoewel zelfs zij als burgers hier gestraft moeten worden zoals alle criminelen, en niet uitgewezen naar een ander land), maar iedereen die zijn ‘nieuwkomersverklaring’ niet zou willen ondertekenen.

Moreel verschil tussen rassen

Van Rooy haalt ook de bemerkingen aan in verband met de raciale samenstelling in het Westen die ik had gemaakt in verband met abortus. Hij lijkt te denken dat dit hen op een of andere wijze op hetzelfde niveau plaatst als die van Dewinter. Er is echter een groot verschil tussen louter praten over ras (waar vanzelfsprekend niets mis mee is) en het uitdrukken van zijn verontwaardiging over de mogelijks niet-blanke huidskleur van een hoge staatsfunctionaris. Ik maakte in mijn stuk helemaal geen onterecht moreel onderscheid tussen verschillende etnische groepen of rassen, in tegenstelling tot Dewinter.

Wat het gebruik van het woord ‘neger’ betreft: de negatieve connotatie die daarmee geassocieerd is komen te worden, ontwikkelde zich op organische wijze over een langere periode in het collectieve bewustzijn. De poging om ‘blank’ te vervangen is daarentegen een ideologisch gemotiveerd initiatief door een klein aantal activisten die de taal willen veranderen. Overigens is het gebruik van ‘neger’ niet eens mijn voornaamste kritiek. Zeker, een vertegenwoordiger van het volk die een zekere verantwoordelijkheid heeft om beschaafd en intelligent op te treden vermijdt misschien best een woord dat velen kwetsende vinden, maar ik kan begrip opbrengen voor bijvoorbeeld oudere mensen die dergelijke woorden gebruiken. Het is echter de verontwaardiging over het toekomstbeeld van een zwarte burgemeester dat waarlijk racistisch is.

Islam obsessie

Ik geloof niet dat Van Rooy zelf een racist is, en ik denk tevens dat hij de dingen die hij over de islam zegt echt gelooft. Maar hij zou misschien niet alles moeten proberen interpreteren in termen van zijn obsessie met die religie. Zo verandert hij hier een stuk over racisme waar de islam nauwelijks wordt genoemd, in een pro-islamitische tirade. Hij lijkt overigens niet te beseffen dat zijn partij sinds haar stichting bekend staat om haar racisme (waarvoor ze veroordeeld werd). In de vroege dagen bekommerde Dewinter en trawanten zich niet voornamelijk om de islam, ze hadden er naar alle waarschijnlijkheid nog nooit van gehoord. Het was de vreemdeling die de grote boosdoener was. Diezelfde mensen zitten vandaag nog steeds in het Vlaams Belang, en hoewel Van Rooy zelf en enkele andere hen misschien hebben vervoegd op intellectuele gronden, valt hun overschakeling op islamhaat het best te verklaren als een poging om het label van racist te ontlopen.

Othman El Hammouchi is een jonge, conservatieve opiniemaker.

Commentaren en reacties