Mark Harbers houdt zich alleen met het eigen geloof bezig

Afgelopen donderdag vierde de islamitische gemeenschap in Nederland het id ul fitr , in de volksmond Suikerfeest geheten. Waar andere westerse regeringsleiders de islamitische onderdanen een gezegende dag toewensten, was de grote vraag natuurlijk of ook in Nederland een felicitatie vanuit het kabinet zou volgen. En daar bleek waar een klein land minimaal in kan zijn: het denken aan een ander.

Mark Harbers, staatssecretaris van Justitie, kreeg de microfoon onder zijn neus gedrukt met de vraag of hij wist welke feestdag het was. Na wat gehaper, kreeg hij door de journalist het antwoord op de vraag toegeworpen: Suikerfeest. Waar dus in andere landen islamitische onderdanen een gezegende dag werd toegewenst, lag het niveau hier beduidend lager. De staatssecretaris verantwoordde zich door met een stevige toon de journalist ‘terecht te wijzen’:’‘Ik hou me daar niet mee bezig, ik heb een ander geloof.’ En dat antwoord is kwalijk. En wel om meerdere redenen.

Sinds jaar en dag roepen onze bewindspersonen dat moslims in Nederland onderdeel (moeten) zijn van de Nederlandse samenleving. Een volledig terechte oproep. Want ze geven hier hun leven vorm, leveren bijdragen aan de Nederlandse samenleving en zetten zich in voor de leefbaarheid van ons land en volk. Geen trouw aan buitenlandse mogendheden maar aan ons land met onze regeringsploeg van Rutte III. Hoe kan het dan dat staatssecretaris Harbers het vanzelfsprekend vindt dat hij geen weet heeft van het einde van de ramadan, terwijl zoveel moslims in Nederland hieraan meedoen? Leest onze staatssecretaris überhaupt kranten? Kijkt hij naar dezelfde televisiezenders als waar wij naar kijken?

Het meest kwalijke aan wat de minister heeft geroepen is dat hij zich distantieert van de gedachte dat hij weet zou hebben van het einde van de ramadan, immers ‘ik hou mij daarmee niet bezig, ik heb een ander geloof’. Voor zover bekend was de vraag van de verslaggever niet welk koranvers hij het meest in het oog vond springen tijdens zijn dagelijkse ramadan-meditaties. De verslaggever vroeg alleen of hij wist dat het Suikerfeest was. In dit geval lijkt het angst om met een islamitische feestdag geassocieerd te worden. Dat oudere moslims die proberen iets van hun leven te maken en hun bijdrage proberen te leveren aan de Nederlandse samenleving constant als probleem worden benaderd is een probleem, maar dat kinderen die naar hun staatssecretaris kijken horen dat deze zich niet met hen bezighoudt omdat hij tot een andere geloofsgroep behoort is respectloos.

Mark Harbers, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, zegt dat Asiel en migratie de grote uitdagingen zijn van deze tijd. Hoe wil je deze uitdagingen aangaan wanneer je geen weet hebt van wat zich binnen in elk geval die groepen afspeelt? In hoeverre verdiept hij zich dan in de samenleving? Hoe wil hij de strijd winnen tegen intolerantie, islamofobie, antisemitisme, homofobie en alle andere vormen van uitsluiting, wanneer hij zich alleen met zijn eigen geloofsgroep bezighoudt?

Bovendien is de grote vraag of hij wenst dat onze ministers en staatssecretarissen zich alleen bezighouden met zaken die hun eigen geloofsgroep aangaan. Is dat de bewindsploeg die we willen? Kunt u zich een voorstelling maken van wat dat zou betekenen voor onze samenleving? Er zijn zoveel processen in de samenleving gaande die niet direct tot de leefwereld van de bewindspersoon behoren, maar dat ontslaat deze niet van de plicht zich te informeren over wat zich in de samenleving afspeelt en als het even kan, gedenkdagen binnen die gemeenschap met fatsoen en respect te benaderen.

Een bewindspersoon die zich alleen bezighoudt met zaken die de eigen geloofsgroep aangaan begrijpt niet zozeer waarom hij is aangesteld: om alle Nederlanders te dienen. En we mogen hopen dat – waar andere landen zich actief mengen in de festiviteiten – de staatssecretaris er in elk geval weet van heeft en niet een minderheidsgroep nog even een trap na geeft. Dat Harbers niet openlijk door premier Rutte is terechtgewezen is een schande. Het is nogmaals duidelijk dat moslims zich nog harder moeten invechten om tot de wij-groep toe te behoren. En die term hebben we eerder gehoord. Van onze premier.