Bij een vluchtelingencrisis zoals die rond de Syriërs na 2015, is het ieder Europees land voor zich. Dat beeld rijst op uit een onderzoek dat de Rekenkamer heeft gedaan naar de vluchtelingenstroom die destijds op gang kwam.
Tobias den HartogLaatste update:11-06-18, 11:49
Want uit de cijfers is op te maken hoe landen binnen de Europese Unie elkaar niet wensten te ontlasten. Gaandeweg de crisis werd het Dublinverdag losgelaten door de lidstaten. Die afspraak moest ervoor zorgen dat vluchtelingen asiel aanvragen in het land waar ze aankomen, of zich melden, en daardoor niet door Europa zouden trekken: het gevreesde ‘asielshoppen’.
Uit cijfers van de Rekenkamer blijkt echter dat Nederland weliswaar probeerde om die asielzoekers die hier terechtkwamen terug te sturen naar landen waar die zich al eerder hadden gemeld, maar dat die lidstaten dat slechts in 14,8 procent van de gevallen honoreerden. Van de 19.979 claims die Nederland tussen 2014 en 2016 bij andere EU-lidstaten neerlegde, bleken er eind 2016 slechts 2953 te zijn geëffectueerd. Vooral Polen, maar ook Oostenrijk en Bulgarije wezen tal van claims af.
Het devies was toch vooral: elk land moet maar om zien te gaan met de asielzoekers die het te verwerken krijgt. Zeker van Griekenland en Italië was die houding wel te begrijpen: zij hadden in eerste instantie vele tienduizenden asielzoekers moeten opnemen. De vraag is of andere landen toen snel hadden bijgesprongen om hen te ontlasten.
Europese Top
Als asielzoekers crimineel gedrag vertonen, kan hun aanwezigheid het draagvlak voor asiel ondergraven
Mark Harbers, Staatssecretaris, belast met asielzaken
Juist binnenkort wordt weer op een Europese top gesproken over nieuwe asielafspraken. Nu de instroom weer flink is gedaald, zijn er immers nog altijd landen –waaronder Polen, Slowakije, Hongarije en Tsjechië - die weigeren mee te werken aan het herverdelen van vluchtelingen. Hierover moet toch een akkoord komen. En ook belangrijk: nieuwe afspraken om in een volgende crisissituatie wél vast te houden aan afspraken zoals het Dublinverdrag.
Wie kijkt naar de becijferingen van de Rekenkamer ziet dat de druk enorm kan zijn. Nederland kreeg tussen 2014 en 2016 liefst 82.958 asielaanvragen te verwerken, Duitsland was Europees koploper met 1,4 miljoen. Van de aanvragen in ons land werd ongeveer 58 procent ingewilligd.
In de stroom kwamen ook veel mensen mee uit veilige landen, zoals Albanezen en Marokkanen. In totaal ging het om 13.789 personen, waarvan 98,4 procent werd afgewezen. Het zijn wel die asielzoekers waarover het kabinet zich het meest zorgen maakt, laat staatssecretaris Mark Harbers (Asiel, VVD) weten in een reactie. ,, Als deze asielzoekers bovendien overlastgevend of crimineel gedrag vertonen, kan hun aanwezigheid het draagvlak voor asiel ondergraven,’’ benadrukt hij.
Cijfers van de Rekenkamer: * Tussen 2014 en 2016 dienden 82.958 asielzoekers bij de IND een eerste asielaanvraag in, uiteindelijk kreeg 58 procent van hen een verblijfsvergunning voor bepaalde duur. De piek lag in het najaar 2015. In de drukste maand van dat jaar, oktober, kwamen er 9.945 asielzoekers binnen.
* In het kielzog van de grote instroom van vluchtelingen uit oorlogsgebieden kwamen ook 13.789 asielzoekers uit veilige landen naar Nederland, 16,6 procent van de totale instroom. Het ging bijvoorbeeld om Albanezen en Marokkanen. Van hen kreeg 98,4 procent géén asiel.
* Van de asielzoekers wier eerste aanvraag niet is ingewilligd, is 46,5 procent aantoonbaar vertrokken. Vooral Marokkanen zijn moeilijk uit te zetten, omdat dat land geen asielzoekers wil terugnemen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
