O, Ajax, maak de tragische gebeurtenis niet tragischer

O, Ajax - hoe stom kun je zijn. Je hebt al niet zo'n goede naam, zeker niet buiten Amsterdam en je hebt nu een kans. Maak het nu niet erger.

Geef die familie van Nouri een fors bedrag. Vermijd alles wat met advocaten, rechters en arbitragecommissies te maken heeft. Drijf het niet op de spits.

Maak de tragische gebeurtenis niet tragischer, zelfs al heb je gelijk. Ik geloof heus wel dat die letselschadeadvocaten de familie hebben gek gemaakt, maar dat is een verlies dat je moet nemen.

Ga in een keurig pak naar de familie, open die aktetas en breng iets mee waardoor de ­familie alsnog hun zoon zeer dankbaar kan zijn.

Straks win je deze strijd.

Daar moet je toch niet aan denken.

Hoe moet dat voor die familie zijn? Zij hebben dan twee keer verloren. De carrière van hun zoon en de strijd om zijn vermeende erfenis van Ajax.

Ajax moet en moet altijd winnen, maar na het ongeluk van Nouri is het de clubplicht om deze juridische strijd te verliezen. Nog beter is het elk juridisch conflict te vermijden als dat nog kan.

Het bedrag dat je uitkeert zal altijd te laag zijn. Maar ook dat weet je.

Geld is soms het enige dat troost biedt.

De kameraden met wie Nouri voetbalde, trekken weg. Ze gaan naar Barcelona, Roma, en weet ik veel waar. Hun grote dromen beginnen. Rijkdom. Spanning. Mooie vrouwen. Auto's. Misschien wat goede doelen om het geweten van wat suiker te voorzien.

Wat Nouri droomt weten we niet. Hij verblijft in een land dat we niet kennen. Maar het leven van zijn familie is een nachtmerrie geworden. Hun hoop ligt aan de monitor, en legden ze in handen van die letselschadeadvocaat voor wiens vriendschap ze straks een vast rechtvaardige, maar flinke rekening krijgen.

Voorkom het allemaal, Ajax.

Strijk met je hand over het hart.

Het zou helemaal mooi zijn als Ajax ook iets deed voor de buurt van Nouri, voor zijn vriendjes en voor jongetjes die tegen hem opkeken.

Wat zou het schitterend zijn als Ajax de dromen die Nouri had voor na het voetbal zou kunnen waarmaken. Misschien een extra Cruijffcourt, misschien wat extra sportvoorzieningen in de buurt.

Uit het ongeluk van Nouri kan nauwelijks iets goeds ontstaan, maar laat zien dat je dat probeert.

Pas dan komen er engelen zingen.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl