Belgische riskeert 10 jaar cel voor hulp aan minderjarige vluchteling

Anouk Van Gestel is hoofdredacteur van Marie Claire en zet zich daarnaast in voor vluchtelingen. Na een reportage in de ‘jungle van Calais’ reed ze elk weekend op en neer met spullen en eten. Ze nam vluchtelingen in huis, onder wie Mohammad, een 16-jarige jongen uit Soedan. ‘Moha’ werd na de dood van zijn moeder dagenlang gemarteld in zijn thuisland en reisde vervolgens alleen naar Europa. Zijn graatmagere profiel en de littekens op zijn rug ondersteunen zijn verhaal. Hij zou één nacht bij Van Gestel blijven, maar het werden maanden. Nieuwsblad.be schrijft:

Moha droomde van een leven in Groot-Brittannië. En dus weigerde hij in België asiel aan te vragen, aangezien hij zijn vingerafdrukken al in Italië had afgegeven. “Een foute redenering”, zegt Van Gestels advocaat Alexis Deswaef. “De jongen is een niet-begeleide minderjarige vluchteling, dus kon hij hier altijd een poging wagen en had hij altijd recht op bescherming.”Dat wist Van Gestel op dat ogenblik niet. Dus pleegde ze nietsvermoedend een telefoontje dat haar leven overhoop zou gooien. “Ik belde naar een bevriende activiste om eens te polsen hoe Moha het snelst in Groot-Brittannië kon geraken”, vertelt ze. “Niet veel later stonden hier zeven gewapende agenten in kogelwerende vesten aan mijn deur. Om 5.10 uur ’s ochtends.”

De activiste die ze belde bleek te worden afgeluisterd in het kader van een onderzoek naar mensensmokkel. Van Gestel wist dat zij een vijftigtal jongeren had opgevangen, maar niet dat zich – naar nu blijkt – onder hen ook enkele smokkelaars hadden bevonden. Maanden later hoort ze de procureur vertellen hoe ze deel uitmaakt van een criminele organisatie en zich bezig zou houden met mensensmokkel, waarvoor hij haar tussen de vijf à tien jaar celstraf wil aansmeren. Volgens de advocaat van Van Gestel is het dossier tegen zijn cliënte flinterdun en rust de zaak tegen haar geheel op ‘dat ene onvoorzichtige telefoontje’. Van Gestel zelf noemt de beschuldigingen ‘complete onzin’:

Ik sta recht in mijn schoenen. Heeft het gerecht, altijd zo schaars in middelen, nu echt niets zinniger te doen dan mij als mensensmokkelaar weg te zetten?

Mohammad maakt het ondertussen goed. Op aandringen van Van Gestel heeft hij asiel aangevraagd in België. Van Gestel:

Hij leert Frans en integreert zich perfect. Ik zie hem nu in de weekends. In Brussel. Zo’n grote mensensmokkelaar ben ik dus geweest.

Cc-foto: Christian Bernal