'Ik ben geen excuustruus, maar wethouder om mijn kwaliteit'

• Rebecca Vernhout

  redacteur Online

Het wil maar niet vlotten met de diversiteit in de volksvertegenwoordiging. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 had maar 3 procent van de ongeveer 1500 wethouders een migrantenachtergrond. En zoals het nu lijkt, wordt dat aantal de komende raadsperiode zelfs nog iets lager.

Wethouder Nadya Aboyaakoub is én vrouw én van Marokkaanse afkomst. Ze zit voor PRO21 in het college in Nijkerk. Beide aspecten zijn wat haar betreft niet van belang voor haar wethouderschap: "Ik ben niet gevraagd als excuustruus voor diversiteit, maar vanwege mijn kwaliteiten. Ik ben er voor alle inwoners."

Bescheidenheid

Aboyaakoub was ruim negen jaar raadslid toen de functie vrijkwam: "Ik dacht gelijk: 'Dit kan ik, dit wil ik.' Natuurlijk moet het je gegund worden en moet je het vertrouwen krijgen. Maar als ik had gedacht: 'Ik laat dit aan me voorbij gaan, ik kan het niet' zoals veel mensen doen, dan was ik zeker nooit wethouder geworden."

Deze bescheidenheid is volgens haar één van de redenen dat veel jongere, getalenteerde mensen niet door het 'witte-mannenplafond' heen komen. Een andere oorzaak ligt bij de partijen zelf, ziet ze. "Er zijn veel mensen die mee willen en kunnen doen in de politiek. Maar als de partij zelf kiest voor 'liever een ervaren bestuurder' dan is dat ook een keuze."

Mensen moeten ook wennen aan het idee dat politiek door heel diverse mensen kan worden bedreven, meent Aboyaakoub. "Als ik met een ambtenaar, een man van boven de 60, ergens kom, kijken mensen eerst naar hem. Feitelijk doe ik niet voor hem onder; mensen zijn nou eenmaal gewend aan het beeld van oudere mannen die politiek bedrijven. Het kost tijd om dat te veranderen."

Bredere blik

Diversiteit is wenselijk, beaamt Aboyaakoub, omdat de overheid een afspiegeling hoort te zijn van de samenleving: "Maar dit moet verder gaan dan kleur of gender. Het moet gaan om iemands ervaring, overtuiging en bagage. De politiek moet een bredere blik vertegenwoordigen."

Om in aanmerking te komen voor de functie van wethouder is lidmaatschap van de partij, maar ook langdurige ervaring binnen de politiek vaak doorslaggevend. Van oudsher zijn het vaak de mannen die politiek actief zijn en naast hun werk nog 's avonds het gemeentehuis binnenlopen.

Maar de tijden veranderen, zegt wethouder Aboyaakoub: "Bij ons in het college waren we de afgelopen periode met 3 vrouwen en één man. Dat werkte als een soort vliegwiel waar we nu nog voordeel van hebben. Vrouwen krijgen steeds meer empowerment."

Hondenbaan

Het feit dat ze veel van huis is en de wethoudersbaan in de praktijk veel meer uren kost dan de 40 betaalde uren, doet niks af aan haar enthousiasme: "Ik zeg altijd, het is de mooiste hondenbaan die er is. Ik wil verschil maken in de samenleving. Ik heb idealen die ik wil waarmaken. Ik ben in verbinding met de samenleving. Ik bouw aan het sámen leven. Ik loop het gemeentehuis vol inspiratie binnen, want ik weet dat wat ik doe, het leven van mijn kinderen, van anderen, positief beïnvloedt."

Wat voor haar geldt, geldt ook voor haar mannelijke collega's weet ze: "Je moet thuis en met je collega's goede afspraken maken over wat werkbaar is. Je weet van elkaar dat je gepassioneerd bent, en dat het werk ook commitment vraagt."

Hoewel diversiteit bij de meeste politieke partijen een punt van aandacht is, ligt daar momenteel niet de prioriteit. Oorzaak: Het vinden van voldoende en bovendien de juiste kandidaten voor de lokale politiek blijkt in de praktijk al erg lastig. Zelfs het vinden van witte oude mannen.